صفحه قبل برو به صفحه
صفحه بعد

نامه علماء و روحانیون نجف‌آباد به مراجع تقلید

تاریخ سند: 3 فروردین 1345


نامه علماء و روحانیون نجف‌آباد به مراجع تقلید


متن سند:

نامه علماء و روحانیون نجف‌آباد به مراجع تقلید
پیرو تلگراف مورخه 3 /1 /45 سری ـ ی شماره 1461

محضر مبارک آیت‌اله العظمی آقای خوانساری1 و آیت‌اله العظمی آقای شریعتمداری و آیت‌اله العظمی آقای نجفی مرعشی2 دامت برکاتهم.
پس از اهداء سلام و تقدیم دعا خیر بازداشت حضرت مستطاب حجت‌الاسلام والمسلمین آیت‌اله آقای منتظری نجف‌آبادی و تفتیش منزل معظم‌له مردم نجف‌آباد بالاخص هیئت علمیه این شهرستان را شدیداً ناراحت و نگران کرده است.
هیئت علمیه نجف‌آباد مردم عصبانی و ناراحت این شهرستان ‌را دعوت به آرامش و عدم تظاهرات کرده و وعده داده است که اقدام سریع برای استخلاص جناب آقای منتظری مدظله خواهد کرد لذا از محضر مبارک استدعا می‌شود از امکانات موجوده برای رهائی عاجل3 جناب ایشان استفاده فرموده و مردم و هیئت علمیه نجف‌آباد را هر چه زودتر از این اضطراب و نگرانی رهایی بخشید ادام له ظلکم به انتظار اقدام سریع و مؤثر.
عطااله مرتضوی، نصراله قضائی، عباس ایزدی، حیدر یوسفان، غلامحسین منصور، سیدمحمود مدرسی، غلامحسین ایزدی، سیدابراهیم ابطحی، سیدجعفر طباطبائی، علی‌محمد ستاری، سیدجواد سجادی، اسداله فتاح‌الجنان، سیدحسن حسینی، سیدهادی طباطبائی، الاحقر محمدرضا کمالی، غلامرضا حجتی، حسین بهرامی، جعفر رحیمی، مرتضی احمدیان، حسینعلی ابراهیمی، سیدفضل‌اله قطبی، سیدحسین هاشمی، سیدفخرالدین هاشمی، مرتضی صالحی، مصطفی یوسفان ،سیدحسن هاشمی، حسینعلی انصاری، غلامرضا خانی، غلامعلی فقیهی، محمد شریعتی، محمدعلی طالب، حسین گلشادی، حسین تهرانی، محمد حکیم‌الهی، محمدعلی هادی، عبدالحسین خاکی، رضا طباطبائی، محمدحسین کاظمی، محمدعلی مجاهدی، مصطفی ابراهیمی، محمدعلی اصفهانی، سیدرضا هاشمی، سیدمصطفی هاشمی، نعمت‌اله صالحی حاجی‌آبادی، حسین‌علی مرادی، ابراهیم رحیمی، غلامرضا داودی، محمد واحدی قاهری، حسینعلی احمدیان

توضیحات سند:

1. آیت‌الله العظمی سیداحمد خوانسارى، فرزند حاج سید یوسف در 1 مهر 1270 ﻫ ش در شهر خوانسار متولد شد. مقدارى از ریاضیات و علوم مقدماتى و سطح را در زادگاهش فرا گرفت و سپس براى ادامه تحصیل به اصفهان رفت و در آن شهر خارج فقه و اصول را از محضر آیات عظام حاج میرمحمد صادق مدرس اصفهانى و آخوند ملاعبدالکریم گزى و میرزا محمدعلى تویسرکانى، فراگرفت و بعد از طى مراحل، براى تکمیل معلومات خود به نجف عزیمت نمود و در آنجا دو سال در درس مرحوم آخوند محمدکاظم خراسانى و چندین سال هم در درس مرحوم آیت‌الله حاج سیدمحمدکاظم یزدى و آیت‌الله‌ میرزا محمدحسین نائینى و استادان دیگر شرکت جست تا به مدارج عالیه رسید و در سال 1305 به ایران مراجعت کرد و با اقامت در اراک از محضر آیت‌الله‌ عبدالکریم حائرى یزدی استفاده‌هاى علمى فراوانى برد.
بعد از انتقال حوزه علمیه از اراک به قم، ایشان نیز بعد از مدتى به قم آمد و نماز جماعت فیضیه به ایشان واگذار شد. در مدتى که در قم بود از مدرسین و فضلاى برتر حوزه علمیه به شمار مى‌رفت و در درس خارج فقه وى شاگردان مبرزى چون امام موسى صدر شرکت مى‌کردند. وى از مدرسین فلسفه و ریاضیات نیز شمرده مى‌شد. در سال 1329 به درخواست مردم تهران و امر آیت‌اللّه‌ العظمی بروجردى در تهران ساکن شد و بیش از سه دهه یکى از مراجع متنفذ تهران و منشأ خدمات مؤثرى گردید. در ابتداى نهضت مردم ایران در جریان انجمن‌هاى ایالتى و ولایتى حضور یافت ولى به تدریج از عرصه سیاسى کناره گرفت. هر چند که مستقیم و غیرمستقیم در جهت حمایت از مبارزان تلاش مى‌نمود. آیت‌اللّه‌ سید احمد خوانسارى در سال 1362 دارفانى را وداع گفت و با تشییع جنازه‌اى باشکوه در تهران و قم در مسجد بالاسر حضرت معصومه(س) به خاک سپرده شد. امام خمینى در ارتحال ایشان پیام تسلیتى ارسال کردند و طى آن از خدمات او به اسلام تجلیل نمودند.
آثار علمى ایشان:
شرح مختصر المنافع در چند جلد، حاشیه بر عروه‌الوثقى، توضیح المسایل، مناسک حج
2. آیت‌الله ‌العظمى سید شهاب‌الدین مرعشى نجفى، فرزند سید محمود در سال 1276 ﻫ ش در نجف اشرف متولد شد. نسب شریف او با 29 واسطه به حضرت امام سجاد (ع) مى‌رسد. تحصیلات ابتدایى و مقدمات علوم را نزد پدر فرا گرفت و پس از ادامه تحصیل در محضر اساتید بزرگ آن زمان، در علوم گوناگون از جمله رجال، فقه، کلام، ادیان، انساب، حدیث و علم حروف سرآمد شد. وى در ادبیات، علم طب و هیأت نیز صاحب نظر بود. آیت‌الله مرعشى در جوانى به مقام اجتهاد نائل آمد و مدرسان مشهور همچون ضیاءالدین عراقى، فشارکى، یثربى کاشانى، شیخ عبدالکریم حائرى یزدى و میرزا محمدحسین نائینى به وى اجازه روایت و اجتهاد دادند. ایشان پس از فوت آیت‌الله العظمى سیدحسین بروجردى به عنوان یکى از مراجع مطرح شد. از جمله اقدامات فرهنگى و علمى مهم وى، تأسیس یک کتابخانه با بیش از 90000 جلد کتاب است که 25000 جلد آن به صورت خطى و بعضا کمیاب مى‌باشد و به عنوان یکى از گنجینه‌هاى کم‌نظیر و ارزنده اسلامى به حساب مى‌آید. از آیت‌الله مرعشى 70 اثر نفیس علمى در زمینه‌هاى مختلف به جاى مانده و از دیگر خدمات ایشان بناى مساجد، حسینیه‌ها و مراکز درمانى در داخل و خارج کشور مى‌باشد. فعالیت سیاسى ایشان از سال 1341 آغاز شد. وى مانند بیشتر علماى مشهور قم با لایحه انجمنهاى ایالتى و ولایتى مخالفت کرد. در ماجراى قیام 15 خرداد و حوادث پس از آن از طریق انتشار اعلامیه رژیم را نسبت به اقدامات ضداسلامى و خشونت بار مورد انتقاد قرار مى‌داد. با اوج‌گیرى انقلاب اسلامى در سالهاى 1356 و 1357 ایشان با اعلامیه‌هاى متعدد به رفتار دولت اعتراض مى‌کرد. پس از پیروزى انقلاب اسلامى نیز همواره از نظام اسلامى حمایت مى‌نمود. آیت‌الله مرعشى نجفى در روز 8 شهریور 1369 بر اثر سکته قلبى در سن 96 سالگى به رحمت ایزدى پیوست و در محل کتابخانه خویش به خاک سپرده شد.
آیت‌الله العظمی سید شهاب‌الدین مرعشی نجفی به روایت اسناد ساواک، 3 جلد، مرکز بررسی اسناد تاریخی
3. اصل: عاجب

منبع:

کتاب انقلاب اسلامی به روایت اسناد ساواک، استان کرمان، کتاب 1 صفحه 100

صفحه قبل برو به صفحه
صفحه بعد
کلیه حقوق این پایگاه برای مرکز بررسی اسناد تاریخی محفوظ است. استفاده از مطالب سایت با ذکر منبع بلامانع است.