تاریخ سند: 23 شهریور 1343
موضوع: دکتر علی امینی نخست وزیر پیشین
متن سند:
گزارش اطلاعات داخلی
شماره: 1707 /326
موضوع: دکتر علی امینی نخست وزیر پیشین تاریخ گزارش: 23 /6 /43
دکتر علی امینی نخست وزیر پیشین ایران روز 21 /6 /43 در دفتر کار خود که دکتر شهاب و مهندس کاظمی و چند نفر دیگر جهت ملاقات با وی حضور داشتهاند ضمن اشاره به مسافرت اخیر خود اظهار داشته با اینکه من در اروپا حتی روزنامه هم نمیخواندم معهذا هر ایرانی را که ملاقات میکردم درباره اوضاع ایران سئوال میکرد و ناچار مجبور بودم بگویم خبری ندارم اگر از آدم بدون غل و غش سؤالی بکنند و واقعاً نظری غیر از کسب اطلاع نباشد بد نیست ولی متاسفانه اکثریت این عده بدون نظر خاص و سوءنیت سوال میکنند و بعد هر جوابی که انسان بدهد چند مطلب دیگر هم به آن اضافه میکنند و تحویل سازمانهای مختلف میدهند و گزارشهای ضد و نقیض بر علیه انسان تهیه مینمایند. دکتر امینی سپس درباره اخلاق و سوءنیت مراجعان اشاره کرده و گفت هر روز عدهای به من تلفن میکنند و میگویند قربان ما از دوستان هستیم و چون منزل شما تحت نظر است برای اینکه ناراحتی فراهم نکنیم از خدمت رسیدن بحضورتان معذرت میخواهیم ولی در هر حال همیشه در اجرای اوامر آمادهایم. دکتر امینی در تائید سخنان خود افزوده که واقعاً از دست مراجعان به عذاب آمده است ولی با وجود این همه علاقمند به این ملاقاتها هستم برای اینکه فعلاً کاری غیر از این ندارم و نمیتوانم درباره مسائل کلی کشور بینظر و بیهدف باشم زیرا هر چه باشد به مملکتم علاقمندم. دکتر امینی آنگاه اشاره به روزهای اول نخست وزیری خود نموده و گفت در همان روزهای اول میخواستم اولین کاری که بکنم شورای عالی اقتصاد را که همین آقای منصور دبیرکل آن بود منحل نمایم زیرا من معتقد بودم و هستم که تمام گرفتاریهای اقتصاد زمان دکتر اقبال را همین شورایعالی اقتصاد که ریاست آن با آقای منصور بود بوجود آورد زیرا دکتر اقبال هیچوقت ادعا نکرد که در امور اقتصادی وارد است و اینها بودند که بنام اعضاء شورای عالی اقتصاد وابسته به نخست وزیری به حساب مغز اقتصاد کشور محسوب میشدند و تمام تصمیمات اقتصادی را گرفتند و مملکت را هم به آن روز نشاندند و حال هم هر جا نشینند میگویند دکتر امینی بدون هیچگونه مدرک و دلیلی اعلام ورشکستگی مملکت را کرد و خیلی متأسفم که باز هم دارند با تصمیمات خلقالساعه خود تیشه به ریشه مملکت میزنند و وضع اقتصادی کشور را دچار ورشکستگی مینمایند. دکتر امینی همچنین افزوده مثلاً همین دیروز مسعودی مدیر روزنامه اطلاعات با من صحبت میکرد و میگفت دستور دادهاند که مطلبی له تصمیم دولت در مورد لغو انحصار قند و شکر بنویسم من هم نوشتم ولی چه نوشتنی؟. دکتر امینی علاوه کرده در دنیای که کلیه شئون و مقامات اداری مملکت تخصصی است ما داریم درست برخلاف آن رفتار میکنیم و این دولت که این قدر مدعی مدیریت است من متاسفم بگویم که درس اول مدیریت را که سپردن کار به کاردان و متخصص همان رشته و کار است اجرا نکرده و نمیکند. مثلاً این دکتر نهاوندی در مأموریت بسیار مأمور ورزیده بود و خیلی خوب منافع ایران را در بازار مشترک حفظ میکرد به وزارت مسکن منصوب کردند که به هیچوجه اطلاع ندارد و به محیط کارش آشنا نیست. همین کارها است که وضع اقتصادی کشور را به این روز انداخته است و همان مغزهای شورایعالی اقتصاد زمان دکتر اقبال هستند که امروز بصورت دیگری جلوهگری میکنند و باز هم ریش و قیچی اقتصاد کشور را بنام دیگری و با مسئولیت تام و تمام بیشتری بدست گرفتهاند که معلوم نیست به کجا میخواهند ببرند. دکتر امینی در پایان سخنان خود درباره قانون مرحله دوم اصلاحات ارضی گفته است من همیشه معتقدم که باید نصف بودجه عمرانی مملکت خودمان را صرف امور کشاورزی بکنیم. ما هر چقدر برای کشاورزی مملکت خرج بکنیم و برنامههای مختلف اجرا نمائیم کم کردهایم و تا زمانی که کشاورزی واقعاً توسعه به معنای حقیقی پیدا نکند ما همیشه گرفتار مسائل اقتصادی هستیم و خیلی متاسفم که میبینم آنچه در حال حاضر به آن توجه نمیشود مساله اقتصادی است من از هم اکنون برای زمستان آینده از لحاظ کمبود گوشت مورد نیاز مصرف مردم احساس ناراحتی میکنم و مسلماً برای دولت مشکل سختی بوجود خواهد آمد ولی نمیدانم چرا به این مسأله حیاتی هیچگونه توجهی نمیکنیم.
منبع:
کتاب
دکتر منوچهر اقبال به روایت اسناد ساواک صفحه 197