تاریخ سند: 26 مرداد 1357
گزارش خبر
متن سند:
در مورخه 13 /5 /37 بعداز نماز مغرب در مسجد اعظم املش شخصی به نام
شیخ حسن رهبری املشی اعلامیه هشت ماده ای امام خمینی را پخش و تعدادی از
آن را جهت توزیع به شخصی به نام نظریان کارمند آموزش و پرورش داده و
همچنین شب 15 /5 /37 شیخ حسن قنبرزاده در مسجد مذکور تعدادی اعلامیه
اشاره شده را جهت توزیع به شخصی به نام حجت احمدزاده شغل دانشجو می دهد.
نظریه یکشنبه : به احتمال قوی صحت دارد.
قائم
نظریه سه شنبه : شیخ حسن قنبرزاده از اهالی شمال و ساکن قم بوده که معمولاً
تابستانها به املش مسافرت می نماید.
ضمنا سوابق فعالیت های مضره او در ستاد
موجود می باشد.
سیاوش
نظریه 21 ه : باتوجه به سابقه در موقع مراجعت قنبرزاده اقدام مقتضی درباره وی
به عمل خواهد آمد.
نظریه یکشنبه 1 ه : باتوجه به نظریه 21 ه گزارش به موقع زمان مراجعت نامبرده به
قم از طریق ل ه ضروری است.
عبیر
نظریه چهارشنبه 1 ه : با امعان نظر به تظاهرات انجام شده توسط عده ای از اهالی
املش حین خروج از مسجد اعظم محل مذکور ضرورت دارد که در این زمینه
تحقیقات دقیق به عمل آید.
بومی
رهبر عملیات : دعایی
گیرنده : آقای نوروزی
گوینده : دعایی
ساعت مکالمه : 1235
توضیحات سند:
* با نزدیک شدن به روز 15
مرداد، سالروز مشروطیت،
امروز رادیو صدای ملی
گفتاری را به این موضوع
اختصاص داد و در بخشی از
آن گفت : «...
در آستانه جشن
انقلاب مشروطه، گردانندگان
رژیم دست به عوامفریبی های
وسیعی زدند و تلاش دارند با
این عوامفریبی ها ماهیت
خصومت ذاتی خود را با
آزادی و مشروطیت پنهان
کنند که تلاشی است عبث.
منجمله اینکه فرح همسر شاه
فرمانی را در زمینه بنای تازه
آرامگاه شهیدان مشروطیت
ایران از جانب صور اسرافیل
و ملک المتکلمین صادر کرده
است.
تأسیس بنای آرامگاه
برای این مجاهدان راه حق و
راه آزادی امری نیست که
کسی را به آن مخالفتی باشد.
سخن بر سر هدفی است که
بازیگران خاندان پهلوی از
این گونه اقدامات تعقیب
می کنند.
باید دید که
شخصیت های انقلابی نظیر
صوراسرافیل و
ملک المتکلمین به خاطر چه
اندیشه های تابناکی در راه
مبارزه گام نهادند و طرف
مقابل اینان چه کسانی بودند.
این رادمردان در مبارزات
خود جانب چه کسی را
گرفتند و به جهاد علیه چه
کسانی برخاستند و سرانجام
به دست چه کسانی و چرا
کشته شدند...
» (بولتن
محرمانه خبرگزاری پارس،
ش 137، ص 5)
منبع:
کتاب
انقلاب اسلامی به روایت اسناد ساواک، استان گیلان، کتاب 2 صفحه 251