موضوع: سید یحیی جعفر ی
تاریخ سند: 5 مهر 1357
موضوع: سید یحیی جعفر ی
متن سند:
از: 8 ﻫ 1 تاریخ:5 /7 /1357به: 312 شماره: 10363 /8 ﻫ1
موضوع: سید یحیی جعفر ی
عطف/ پیرو: 10312/ ﻫ 1 ـ 3 /7 /57
نامبرده بالا در یک مذاکره خصوصی به یکی از دوستانش اظهار داشته برابر اطلاع دولت عراق منزل خمینی را در نجف محاصره نموده و خامنه ای1 با مشهد تماس گرفته و موضوع تایید شده است علت این بود که گویا دولت عراق از اطراف تحت فشار قرار گرفته و به خمینی اخطار نموده که باید حملاتتان را علیه ایران قطع کنید خمینی جواب داده من نمیدانستم شما مزدورید گذرنامه مرا بدهید ظرف سه روز عراق را ترک می‌کنم که مأمورین صبح روز 3 /7 /57 حمله میکنند عده ای را کتک میزنند و بیرون میکنند و منزل هم محاصره است فقط خمینی و همسرش در منزل می‌باشند دوستش سئوال کرد تکلیف چیست جعفری جواب داد باید در سطح بین المللی اقدامی بشود والا فایده ای ندارد و خیلی ناراحت شده ایم.
نظریه یکشنبه: اظهار مطالب فوق از ناحیه جعفری مورد تایید است. مؤلف
نظریه سه شنبه: نظریه یکشنبه مورد تایید است. تعاون
نظریه چهارشنبه: نظریه سه شنبه صحت دارد و چنین شایعاتی2 در بین محافل روحانی کرمان وجود دارد. آسای
نظریه 8 ﻫ : نظریه چهارشنبه تایید می‌گردد-%
توضیحات سند:
1. آیت‌الله العظمی سیدعلی خامنه‌ای رهبر معظم انقلاب اسلامی در سال 1318 ﻫ ش در مشهد به دنیا آمد. پدرش آیت‌الله سیدجواد حسینی خامنه‌ای از روحانیان معروف مشهد و مادر ایشان نیز دختر یکی از روحانیون سرشناس مشهد بود. سیدعلی خامنه‌ای از چهارسالگی به مکتب رفت و به فراگیری قرآن پرداخت. سپس وارد مدرسه‌ای به نام «دارالتعلیم دیانتی» شد. ابتدا جامع‌المقدمات آموخت. وی به راهنمایی و تشویق پدر دوره سطح را در حوزه علمیه مشهد خواند و در 18 سالگی درس خارج فقه و اصول را آغاز کرد. تا سال 1336 به تحصیلات خود در رشته فقه، اصول و فلسفه اسلامی در مشهد ادامه داد و در این سال به عتبات عالیات مشرف شد، وی که میل داشت در نجف بماند، به سبب مخالفت پدر بعد از مدت کوتاهی به مشهد بازگشت. در سال 1337 با اجازه پدر به قم رفت و تا سال 1343 که به مشهد بازگشت در این شهر ماند. آیات عظام شیخ هاشم قزوینی، میلانی، شاهرودی، حکیم، خویی، زنجانی، بروجردی و شیخ مرتضی حائری از جمله استادان ایشان در حوزه‌های علمیه مشهد، نجف و قم بودند.آیت‌الله خامنه‌ای از سال 1341 که مبارزات روحانیت به رهبری حضرت امام(ره) اوج گرفت، فعالانه وارد مبارزه شد. نخستین مأموریت ویژه ایشان بردن پیام حضرت امام(ره) برای آیت‌الله میلانی و علمای خراسان درباره برنامه درگیری محرم 1342 بود. مقارن روزهای پرحادثه 10 و 12 محرم 1383ق/ 15 خرداد 1342 در بیرجند دستگیر و به مشهد اعزام و در بازداشتگاه لشکر مشهد زندانی شد. پس از آزادی به قم رفت و در بهمن همان سال به زاهدان رفت، اما مجدداً دستگیر و به تهران اعزام و در قزل‌قلعه زندانی گردید. در فاصله 1343 تا 1346 مبادرت به طرح مباحث پایه‌ای عقیدتی و سیاسی در سطح حوزه و دانشگاه و به تدریج در سطح کلی جامعه در مشهد کرد و جلسات درس تفسیر و حدیث و اندیشه اسلامی ایشان شلوغ بود و ادامه همین فعالیت‌ها منجر به بازداشت‌های متوالی ایشان در سال‌های 1346 تا 1349 شد. در سال 1350 برای پنجمین بار به زندان افتاد. پس از آزادی دایره درس‌های عمومی تفسیر و کلاس‌های مخفی عقیدتی و سیاسی ایشان گسترش یافت. در فاصله سال‌های 1350 تا 1353 با کوشش و مجاهدت آیت‌الله خامنه‌ای سه مسجد کرامت، امام حسن (ع) و میرزا جعفر کانون فعالیت‌های اسلامی و مبارزات پایه‌ای در مشهد بود و به رغم یورش‌های ساواک به این کانون‌ها و دستگیری شرکت کنندگان و کارگردانان جلسات این کانون‌ها، همچنان مقاومت ادامه یافت و بالاخره مأموران رژیم در دی ماه 1353 ناگزیر شبانه به منزل آیت‌الله خامنه‌ای ریختند و ایشان را بازداشت و به تهران اعزام کردند و مدت‌ها در زندان کمیته مشترک ضدخرابکاری با سخت‌ترین شرایط توأم با بازجویی‌های دشوار نگهداشته شد. در پاییز 1354 آزاد و دوباره به مشهد مراجعت کرد. در سال 1356 به همراه جمعی از روحانیان تهران و قم طرح ایجاد جامعه روحانیت مبارز را ارائه دادند. اواخر همین سال مجدداً دستگیر و برای مدت سه سال به ایرانشهر تبعید شد. اواسط سال بعد با اوج‌گیری مبارزات عمومی از تبعیدگاه خود به مشهد بازگشت و در صف مقدم مبارزه قرار گرفت. اواخر دی 1357 به فرمان امام(ره) به عضویت شورای انقلاب منصوب شد. مسئولیت‌های ایشان پس از پیروزی انقلاب اسلامی عبارتند از : عضو شورای مرکزی حزب جمهوری اسلامی، معاونت وزارت دفاع و نمایندگی شورای انقلاب در آن وزارتخانه، سرپرستی سپاه پاسداران انقلاب اسلامی، عضو شورای انقلاب، امامت جمعه تهران، نماینده تهران در اولین دوره مجلس شورای اسلامی، دبیر کل حزب جمهوری اسلامی، رئیس شورای عالی دفاع، نماینده مجلس خبرگان رهبری در دوره اول، عضو شورای مرکزی ائمه جمعه کشور، عضو جامعه روحانیت مبارز تهران و دو دوره ریاست جمهوری ایران. آیت الله خامنه‌ای پس از ارتحال امام(ره) با رأی قاطع مجلس خبرگان به عنوان رهبری انقلاب اسلامی منصوب شد.
2. حزب بعث عراق، براساس توافقاتی که در راستای پیشگیری از فعالیت‌های امام خمینی(ره) صورت داده بود، در آغاز مهرماه سال 1357ش، بیت ایشان را به محاصره نیروهای نظامی درآورد؛ که این اقدام با اعتراض گسترده‌ای مواجه گردید.
خبرگزارهای فرانسه و یونایتدپرس در این خصوص گفتند: «دولت عراق در قبال فشارهای دولت ایران تسلیم شده است و از ملاقات مردم با آیت‌الله خمینی جلوگیری می‌کند. از دو روز قبل مقامات عراقی آیت‌الله خمینی را ممنوع الملاقات کرده‌اند و به او اجازه نمی‌دهند تا از خانه خارج شود و یا با دیگران ملاقات کند.» روزشمار تاریخ ایران . ج 2. ص 362
این اتفاق در شهرهای استان یزد، بازتاب گسترده‌ای داشت. در روز دوم مهرماه، پس از نماز مغرب و عشاء نمازگزاران مسجد حظیره، که ساواک تعداد آنها را 2000 نفر تخمین زده است! با خیابان آمدند و به تظاهرات پرداختند: « علت این تظاهرات، به این جهت بوده، که چون شایع گردید منزل خمینی در نجف وسیله مأمورین عراقی محاصره شده. ضمناً حاج محمد صدوقی در مسجد حظیره حاضر اظهار نمود از برهم زدن نظم و آرامش خودداری کنید و تا فردا صبح چگونگی روشن خواهد شد؛ در نتیجه جمعیت متفرق شدند.» انقلاب اسلامی در یزد . ج 4. سند شماره: 4253 /26 ﻫ - 3 /7 /57
به همین علت بود که در روز سوم مهرماه، اداره کل سوم ساواک طی بخشنامه‌ای سراسری دستور داد: « به قرار اطلاع اخیراً دولت عراق تضییقاتی برای خمینی فراهم نموده، متعاقب آن عوامل خمینی از عراق با عده‌ای از قشریون در ایران تماس گرفته و تصمیم دارند به منظور اعتراض به اقدامات دولت عراق، دست به تظاهرات و احتمالاً یک سلسله اقدامات ایذائی از جمله خرابکاری و آتش سوزی در مراکز مختلف بزنند. دستور فرمائید سریعاً با همکاری مراجع انتظامی پیش بینی و مراقبت‌های لازم معمول و هرگونه اقدامی در این مورد را به موقع خنثی و نتایج حاصله را سریعاً و مستمراً اعلام نمایند.» همان . سند شماره: 7433 /312 - 3 /7 /57 و در همان روز نیز پرویز ثابتی به ساواک یزد دستور داد: « افراد وابسته به خمینی تحت مراقبت قرار گیرند.» همان . سند شماره: 7440 /312 - 3 /7 /57