موضوع : اطلاعیه از ساواک تهران ساعت 25/11 دقیقه
موضوع : اطلاعیه از ساواک تهران ساعت 25/11 دقیقه
متن سند:
موضوع : اطلاعیه از ساواک تهرانساعت 25 /11 دقیقه
اطلاع واصله حاکى است اجتماع منزل آیت‌اله خمینى بدون هیچگونه واقعه‌اى خاتمه یافته1 و قرار است ساعت 14 امروز در مسجد اعظم تجمع نمایند.2
بعرض مقام معاونت اداره کل سوم رسید. 2 /1 /42
توضیحات سند:
1ـ این جلسه به نقل از کتاب تاریخ سیاسى معاصر ایران، جلد دوم چنین برگزار شده است: ....عید بدل به عزاى عمومى شده بود طبعا در منزل بسیارى از علماى دینى عزادارى بر پا بود و منزل امام خمینى بمناسبت اعلامیه معروف «روحانیت امسال عید ندارد» با هجوم جمعیت بیشترى همراه بود. عزادارى آغاز شده بود جاى نشستن و ایستادن نبود یکى از روحانیون به منبر رفت و اساس صحبت خود را بر مبارزات امام صادق با دستگاه اموى و عباسى گذاشت و بحث را به اوضاع ایران و و تجاوزات هیأت حاکمه به اسلام و حقوق عمومى رساند که ناگهان صداى صلوات نابجا بلند شد و سخن واعظ قطع شد و غیر عادى بودن وضع جلسه احساس گردید جریان به امام که در اندرون بودند اطلاع داده شده، شخصا به میان جمعیت آمدند و سخنگو توانست به صحبت ادامه دهد و علیه دولت صحبت نماید ولى مجددا صلوات نابهنگام سخن او را قطع کرد امام یکى از طلاب را فرا خواند دستوراتى به او داد و بدنبال آن مجلس آرام گرفت. آیت‌اللّه شیخ صادق خلخالى مردم را چنین آرام کرد: «حضرت آیۀ اللّه فرمودند: به افرادى که ماموریت اخلال گرى و ایجاد هرج و مرج در این مجلس را دارند اتمام حجت مى‌کنیم که اگر یکبار دیگر حرکت سوء و ناشایسته‌اى که موجب اخلال در نظم و آرامش مجلس باشد از خود نشان دهند و خواسته باشند از رسیدن سخنان آقایان خطبا به گوش مردم جلوگیرى نمایند فورا بطرف صحن مطهر حرکت مى‌کنم و در کنار مرقد مطهر حضرت فاطمه معصومه علیها السلام سخنانى را که لازم است به گوش مردم برسد شخصا ایراد خواهم کرد.» (تاریخ سیاسى معاصر ایران ج 2 ـ دکتر مدنى ص 23)2ـ جلسه عصر که در سند نیز آمده در منزل امام تشکیل شد. درباره این جلسه چنین مى‌خوانیم: عکس العمل فورى امام در مقابل حادثه فیضیه با توجه به جریانات سال 41، فروردین 42 و تهاجم به فیضیه بصورت سرنوشت ساز در آمد. عصر دوم فروردین منزل امام خمینى مرکز اجتماع مردم و روحانیون مبارز شد.
امام در همان لحظه اول آگاهى از حمله به فیضیه نقش سازنده یک رهبر را ایفا کرد. از بستن درب منزل با وجود توسعه شایعه حمله مأمورین به آن جلوگیرى کرد و خود در میان جمع باقى ماند و بآنها دلگرمى و شجاعت بخشید و حتى عازم رفتن به مدرسه فیضیه بود و مى‌گفت باید به فیضیه بروم و ببینم به طلبه هایم چه مى‌گذرد. در همان حالیکه بسیارى روحانیت را شکست خورده مى‌دیدند امام در وضعیت پیش-آمده پیروزى مى‌دید و به اطرافیان و پیروان خود درس ایستادگى و شجاعت را عملاً میآموخت. سخنان امام در آن ساعات بحرانى و وحشت‌انگیز چنین بوده «...ناراحت و نگران نباشید..
.ترس و هراس را از خود دور کنید....شما پیرو پیشوایانى هستید که در برابر مصائب و فجایعى صبر و استقامت کردند که آنچه ما امروز مى‌بینیم نسبت به آن چیزى نیست.
پیشوایان بزرگوار ما حوادثى چون روز عاشورا و شب یازدهم محرم را پشت سر گذاشته‌اند... شما امروز از چه مى‌ترسید؟ عجیب است براى کسانى که ادعاى پیروى از حضرت امیر علیه السلام و امام حسین علیه السلام را دارند در برابر این نوع اعمال رسوا و فضاحت‌آمیز دستگاه حاکمه خود را ببازند. دستگاه حاکمه با ارتکاب این جنایت خود را رسوا و مفتضح ساخت.....
شکست و نابودى خود را حتمى ساخت، ما پیروز شدیم، ما از خدا مى‌خواستیم که این دستگاه ماهیت خود را بروز دهد و خود را رسوا کند... وظیفه ما است...براى هر گونه ناملایمات آماده باشیم تا بتوانیم دست خائنین به اسلام را قطع نمائیم.... (تاریخ سیاسى معاصر ایران ج 2 دکتر مدنى ص 27)