تاریخ سند: 26 آبان 1349
موضوع: شیخ ناصر مکارم
متن سند:
شماره: 15314 /8 ﻫ تاریخ:26 /8 /1349
موضوع: شیخ ناصر مکارم
پیرو: 15256 /8 ﻫ ـ 24 /8 /49
نامبرده بالا ساعت 1430 الی 1600 روز 22 /8 /49 به اتفاق عدهای از مومنین و روحانیون مسجد جامع منجمله شیخ عباس فقیه و سیدیحیی جعفری از بیماران چند بیمارستان و درمانگاه عیادت و هدایایی بین آنان توزیع نمودند. قرار است جمعه آینده (29 /8 /49) از بیماران بیمارستان معلولین کرمان عیادت نمایند.
نظریه یکشنبه ـ مقرر فرمایند به گزارش خبری شماره 15256 /8 ﻫ ـ 24 /8 /49 مراجعه فرمایند.
رونوشت برابر اصل و اصل در پرونده شیخ ناصر مکارم1 بایگانی است
در پرونده سیدیحیی جعفری بایگانی شود. 2 /9 /49
توضیحات سند:
1. آیتاللهالعظمی ناصر مکارم شیرازى، فرزند حاج محمد در بهمن ماه سال 1305 ﻫ ش در شیراز دیده به جهان گشود. دوران تحصیلات ابتدایى و متوسطه را در شیراز گذرانید و پس از شهریور 1320 به فراگیرى مقدمات و سطح در مدرسه علمیه آقابابا خان در آن شهر پرداخت. در سال 1324 به قم عزیمت نمود و طى اقامت پنج ساله در آنجا، از محضر آیات عظام: بروجردى و حجت کوهکمرى بهرهمند گردید. وى در سال 1329 جهت ادامه تحصیل، راهى نجف اشرف شد و موفق به کسب اجازه اجتهاد از علماى آن سامان گردید. در سال 1330 به قم بازگشت و مجدداً در درس آیتالله بروجردى شرکت نمود. او فلسفه را نزد علامه طباطبایى (ره) خواند و به تدریس سطوح عالیه فقه و اصول در حوزه علمیه قم مشغول شد. در دهه 30 شمسى به منظور مقابله با تبلیغات الحادى، با همکارى گروهى از همفکرانش، مبادرت به تشکل جلسات بحث علمى و فلسفى کرد. در آن جلسات، کلیه اصول فلسفى مکتب هاى مادى را مطرح و در نتیجه کتاب «فیلسوف نماها» را تألیف نمود. این کتاب با استقبال جوانان و روشنفکران روبرو شد و در سال 1333 به عنوان بهترین کتاب سال، بزرگترین جایزه علمى را به خود اختصاص داد. نگارش قریب 50 عنوان کتاب درباره فقه، اقتصاد، فلسفه، کلام و تفسیر از جمله «تفسیر نمونه» در 27 جلد، از جمله اقدامات علمى ایشان است. وى در سال 1337 اقدام به نشر مجله ماهانه «درسهایى از مکتب اسلام» نمود. فعالیت و مبارزه سیاسى ایشان با اوجگیرى نهضت اسلامى در سال 1342 شهرت یافت. او با ایراد سخنان انتقادى و اعتراضآمیز در مجامع علمى و مذهبى و نیز نگارش مقالات انتقادآمیز در نشریه مکتب اسلام، توجه ساواک را به خود جلب کرد. بعد از قیام 15 خرداد 1342 دستگیر و بازداشت شد. پس از آن نیز بارها به شهربانى احضار و مورد تذکر قرار گرفت. به دنبال قیام مردم قم در آذر و دى 1356، ایشان به سه سال اقامت اجبارى در چابهار محکوم شد و پس از مدتى محل تبعید وى به مهاباد و سپس سردشت تغییر یافت. پس از پیروزى انقلاب اسلامى و بازگشت از تبعید، در قم مستقر شد و همچون گذشته به تدریس و تربیت طلاب علوم دینى پرداخت. آیتالله مکارم شیرازى، پس از رحلت آیتاللّهالعظمى حاج شیخ محمدعلى اراکى، از طرف جامعه مدرسین حوزه علمیه قم به عنوان یکى از مراجع تقلید معرفى گردید. ایشان در دوره اول و دوم مجلس خبرگان، (1377 ـ 1361) به نمایندگى از طرف مردم انتخاب شد.
منبع:
کتاب
آیتالله سید یحیی جعفری به روایت اسناد ساواک صفحه 95