تاریخ سند: 1 خرداد 1348
موضوع : جلسه هفتگی عده ای از روحانیون
متن سند:
از : 20 ه 3
به : 316 شماره : 1327 /20 ه 3
از ساعت 1300 الی 1600 روز 30 /2 /48 جلسه ای با شرکت شیخ حسین
لنکرانی.
شیخ حسین کاشانی سید محمدرضا سعیدی.
سید مجتبی صالحی و
سید مرتضی صالحی در منزل شیخ مجیدی خراسانی واقع در انتهای خیابان
جهان پناه کوچه مسجد
فاطمی جنب منزل متبحری
تشکیل گردید.
در مورد برکناری افسران
صحبت شد لنکرانی گفت
این شایعات بی اساس است
من خودم حسین منوچهری
را که حالا تیمسار آریانا1
شده خوب می شناسم او در
منزل ما نوکر بود و با
شیطنت های پورداود
متمایل به دین زردشت
گردید و اصولا با عربها کینه
دارد و موقعی که شاه به
تونس مسافرت نمود مقدمه
جنگ و اختلاف ایران و
عراق را آریانا درست کرد و موقعی که شاه از مسافرت برگشت آریانا در
شرفیابی گفت قربان اجازه بفرمائید فردا ظهر نهار را در بغداد صرف کنیم یعنی
حمله کنیم و عراق را تصرف کنیم شاه چیزی نگفت و از خیال خام آریانا ناراحت
شد و بعد او را عوض نمود، لنکرانی بعد درباره اعلامیه خوئی صحبت نمود و
گفت یک هفته مرتب رادیو عراق این اعلامیه را خوانده است.
کاشانی اظهار
داشت بطوریکه سیدرضا صدر2 امام جماعت مسجد امام حسین می گفت این
اعلامیه مربوط به سابق است و فعلاً عراقیها از آن استفاده می کنند.
لنکرانی گفت
که سیدرضا صدر از شریعتمداری که طرفدار دولت است الهام می گیرد به
حرفهای وی اعتنا نکنید.
پاستور
آقای صالحی ـ بهره برداری شود.
3 /3 ـ
بهره برداری گردید 19 /6 /48
توضیحات سند:
1ـ سپهبد بهرام آریانا که نام
اصلی او حسین منوچهری است،
در سال 1285 هجری شمسی در
تهران بدنیا آمد.
از سال 1304
به تحصیل در دانشکده افسری
پرداخت.
او از دوستان صمیمی
خسرو روزبه بود و در سالهای
جنگ جهانی دوم ظاهرا به
سمت نازیسم و آلمان هیتلری
گرایش از خود نشان داد و با
«حزب کبود» حبیب اللّه نوبخت
همکاری کرد.
پس از شهریور
1320، با درجه سرلشگری
فرمانده نیروی زمینی و سپس با
درجه سپهبدی ژنرال آجودان
شد.
در فاصله اسفند 1341 تا تیرماه
1342، فرماندهی عملیات
سرکوب برخی از عشایر
شورشی فارس را برعهده
گرفت.
پس از پیروزی انقلاب
اسلامی ایران وی با گردآوردن
ارتشی های ضد انقلاب در
نزدیکی دریاچه وان ترکیه به
توطئه علیه جمهوری اسلامی
ایران پرداخت.
ر.ک: ظهور و سقوط سلطنت
پهلوی، ج 1، ص 426
تاریخ معاصر ایران، کتاب اول،
صص 134 ـ 133
2ـ آیت الله حاج سیدرضا صدر،
فرزند مرحوم سیدضیاءالدین و
برادر امام موسی صدر، رهبر
مفقود شیعیان لبنان، در رمضان
سال 1339 ه.
ق، 1300 ش.
در
مشهد متولد گردید.
فقه و اصول
را نزد والد خود و آیت الله
بروجردی آموخت و در فلسفه و
عرفان، شاگرد ممتاز امام راحل
بود.
وی، پس از اتمام
تحصیلات عالیه، به مقام رفیع
اجتهاد رسید و متجاوز از سی
سال، یکی از معروفترین
مدرسان حوزه علمیه قم
به شمار می رفت.
از ایشان حدود 25 عنوان کتاب
به زبان عربی و فارسی به چاپ
رسیده است.
وی در سن 72
سالگی براثر سکته قلبی بدرود
حیات گفت و در صحن مطهر
حضرت معصومه، به خاک سپرده
شد.
از آثار اوست:
حسد، دروغ، استقامت، تفسیر
سوره حجرات، زیر درختان
سدر، زندگانی حضرت زینب
کبری (ع).
(درسهائی از مکتب اسلام،
دیماه 1373، صص 74 و 73)
منبع:
کتاب
شیخ حسین لنکرانی به روایت اسناد ساواک صفحه 181