حضرت آیت‌الله حاج شیخ بهاءالدین المحلاتی، رونوشت حضرت آیت‌الله دستغیب دامت برکاتهما، شیراز.
حضرت آیت‌الله حاج شیخ بهاءالدین المحلاتی، رونوشت حضرت آیت‌الله دستغیب دامت برکاتهما، شیراز.
متن سند:
حضرت آیت‌الله حاج شیخ بهاءالدین المحلاتی،رونوشت حضرت آیت‌الله دستغیب دامت برکاتهما، شیراز.
شایعه۱ پوچ و بی اساسی که دولت دروغین پیشه برای روپوشی از آن همه جنایات و کردار ناهنجار خود داده که روحانیت در حال «صلح» است. مانند سایر مصاحبه‌ها و گزارشاتش صد در صد دروغ و برای هیچ عاقلی قابل پذیرش نیست. آیا بعد از دادن هزاران شهید در قم، تبریز، یزد، اهواز، جهرم، مشهد، اصفهان، کازرون، شیراز، نجف آباد و سایر شهرستانها و مجروحین متجاوز از حد و حصر که غالب آنها در اثر عدم توجه و مانع شدن از رسیدن خون و دارو به آنها تلف یا ناقص العضو گردیده‌اند و شنیده شد که اغلب مجروحین بستری در بیمارستان‌ها را به جای درمان به محل شکنجه برده و پس از شکنجه‌های روحی و جسمی به بیمارستان انتقال داده می‌شوند و دستگیر شدن عده‌ای بی شمار از طلاب و دانشجو و بازاری و مردمان متفرقه بدون جرم و گناه و افتادن در چاله‌های زندان و پرونده سازیهای بدون حقیقت و واقعیت، شکنجه کردن آنان تا به سر حد مرگ، ریختن در خانه‌های مردم در زندانهای سیاسی و زدن آنها را به حدی که بی حال شوند و به بی هوشی رسند، تبعید شدن عده‌ای بازاری به جرم همکاری با مسلمانان و جامعه روحانیت و قریب به «۵۰» نفر از مدرسین و گویندگان و نویسندگان از شهرها به نقاط دوردست آتشبار در نهایت گرمی و بد آب و هوا که حیات بعضی از آنها در معرض خطر است، تجاوز به حریم مقدس آیات و مراجع بزرگ تقلید، شکستن درها و شیشه‌ها، زدن مردم بی گناه و بی پناه که در بیت الشریف آقایان حضور داشتند، کشتن دو نفر جوان از اهل علم که مغز متلاشی شده جوان محصل در گوشه‌ای از اتاق با پوکه‌های فشنگ تا چندی موجود و مردم برای دیدن از اطراف می‌آمدند و مردم برای دیدن از اطراف می‌آمدند و اخیراً ریختند در زندان اصفهان و عده‌ای از اشرار که گویا از خودشان تجاوز نداشته و با ضربه‌های چاقو آنها را شدیداً مجروح نموده که گویا چند نفر تلف گردیده‌اند و مادرهای آنها تا چندی در منزل یکی از آیات اصفهان بدون نتیجه در حال تحصن به سر بردند و هزاران هزار جنایات دیگر که کتابخانه‌ای برای ضبط و ثبت آنها لازم است. جای صلحی را باقی گذارده‌اند؟ آیا می‌شود مصالح‌های بدون مال الصلح تحقق یابد؟ آیا جنایات واقعه و جنایات دیگری که می‌نمایند را می‌توان مال الصلح قرار داد؟ مگر مال الصلح را همان عمل کفر که تغییر و تبدیل تاریخ هجرت پیغمبر اسلام (ص) به تاریخ زردشت و دوران پادشاهان ظالم است قرار داده شود... دنیا بداند که مادام که اوضاع بر این منوال است مبارزات پیگیر و دامنه دار ادامه دارد. زمانی که حکومت قرآن برقرار گردید و حکومت صد در صد اسلامی در کشور حکمفرما گردید و آزادانه تحت پرچم توحید زندگانی نمودند، تکلیف ملت روشن خواهد شد و شنیده می‌شود اخیراً منزل ذریه پیغمبر، عالم پرهیزکار مبارز "حضرت آیت‌الله دستغیب" به محاصره و مردم را از رفت و آمد ممانعت نموده‌اند، آیا نتیجه‌ای جز هرج و مرج و برطرف شدن راحتی و آرامش از مردم خواهند بود. جرم آن سید بزرگوار همان حق گویی و حق جویی و حق طلبی است، مسلمانان در همراهی و همکاری با ایشان پایدار و قدم به قدم همراه خواهند بود. نغمه دیگری که اخیراً به گوش می‌رسد و جامعه مسلمین خاصه روحانیت را سخت، ناراحت نمود. زمزمه جشن هنر است که سراسر فضاحت و رسوایی است اشاعه فحشا و منکرات در کشور اسلام و شهر مقدس شیراز نمایش دادن رقص، میگساری، شرابخواری نشان دادن اعمال جنسی در برابر هزاران افراد، آن را جشن هنر می‌توان نام نهاد؟ این گونه اعمال، ضد انسانی است، کردار حیوانی است، گرفتن چنین جشنها سند کفر و زندقه خود را امضا نمودن و بر مسلمان نبودن خود صحه گذاردن است. در مملکت اسلام مهد تشیع حکومت قرآن رفتار خلاف مذهب شایستگی ندارد. دولت باید نگهبان و نگهدار احکام اسلام باشد و از هر عملی که خلاف آیین مقدس جعفری است، جلوگیری کند. اگر در اظهاراتش به این که مسلمان است راستگوست.
لو اردنا ان نتخذ لهوا لاتخذناه من لدنا ان کنا فاعلین، بل نقذف بالحق على الباطل فیدمغه فاذا هو زاهق و لکم الویل مما تصفون.
محمدالصدوقی
۲۲/۴/۵۷