تاریخ سند: 2 شهریور 1354
موضوع: محمدتقی فلسفی
متن سند:
تاریخ:2 /6 /54 شماره: 2385 /15 ه
موضوع: محمدتقی فلسفی
در تاریخ 7 /4 /54 در منزل محمدتقی فلسفى (واعظ معروف) واقع در تهران خیابان رى عدهاى اجتماع و ضمن طرح سئوالات گوناگون در مورد قوانین جدید راهنمائى و رانندگى و اینکه چنانچه عابر در حین عبور از محلهاى غیر خط کشى شده با وسیله نقلیه تصادف نماید وسیله نقلیه جریمه نمیشود صحبت شده و فلسفى پاسخ داده آرى میخواهند مردم را به وسیله مردم بکشند و آنان را بخود مشغول نمایند تا اینکه به مصیبتهائى که خودشان بوجود میآورند پى نبرند. فلسفى ضمن ابراز تأسف از توقیف سید عبدالرسول حجازى، چون در مورد محمدتقی جعفرى و یحیى نورى از وى (فلسفى) سئوالاتى نمودند لذا پاسخ داده این دو نفر واقعا افرادى هستند وفادار به خمینى1 و اکثر منابر و صحبتهایشان به نفع خمینى میباشد.
نظریه شنبه. اکثر روزها بیشتر وعاظ مشهور تهران در منزل فلسفى اجتماع مینمایند.
نظریه یکشنبه. مفاد گزارش خبرى فوق صحت دارد.
نظریه چهارشنبه. نظریه یکشنبه صحیح است.
نظریه 15 ه نظریه چهارشنبه مورد تأیید میباشد. اصل در پرونده کلاسه 161132 است. در پرونده کلاسه 97060 بایگانى شود. 19 /6 /54
توضیحات سند:
1. استاد علامه آیتاللّه جعفرى(ره) با اخلاص و ارادت صمیمانه به حضرت امام خمینى(ره) در تمامى دوران مبارزه و سالهاى پس از پیروزى انقلاب اسلامى، اثبات نمودند که قضاوت آقاى حجتالاسلام فلسفى قطعا در مورد ایشان مصاب و صحیح بوده است و آقاى فلسفى در مورد ایشان سخنى به گزاف و یا به خطا بر زبان نراندهاند. استاد جعفرى(ره) بارها در جمع نزدیکان خویش بر تبعیت از فرمان و اراده حضرت امام خمینى(ره) تأکید مىورزیدند. همانگونه که در ابتداى نهضت امام، استاد علامه(ره) با ایشان بیعت و اعلام وفادارى کردند پس از پیروزى انقلاب اسلامى نیز در ملاقاتى با حضرت امام(ره) استعداد و توان و علاقه خود را به تداوم فعالیتهاى علمى و فرهنگى ابراز مىکنند و حضرت امام در پاسخ ایشان مىفرمایند. «شما هرچه بگویید و هرکارى را انجام بدهید خدمت به اسلام و صحیح است». جریان این واقعه با اندکى اختلاف در مضمون کلام امام در کتاب صحیفه دل، ص 41 به چاپ رسیده است. آنچه در اینجا درج گردید عباراتى بود که بارها خواص و نزدیکان ایشان از زبان خودشان شنیدهاند. نکته تکان دهنده و آموزنده در اینجاست که استاد علامه(ره) به هنگام نقل این واقعه و اظهار تمایل به فعالیتهاى صرف فرهنگى و اجتناب از مسئولیتهاى اجتماعى چنین تأکید مىکنند: «البته منظورم نفى یا کوچکترین تردید در لزوم شرعى و عقلى کارهاى اجتماعى و مدیریت امور قضایى نیست بلکه مقصودم نفى صلاحیت خود اینجانب براى امور مزبور مىباشد.» چنین بزرگوارى تواضع، فروتنى، اخلاص و وارستگى بوده است که ایشان را محبوب همگان و برجستهتر از همگنان ساخته بود. رحمهاللّه علیه.
منبع:
کتاب
استاد علامه محمدتقی جعفری تبریزی به روایت اسناد ساواک صفحه 213