تاریخ سند: 29 شهریور 1343
متن سند:
شماره پیرو 5705 ـ 9 /5 /43 ضمن تماسی که روز گذشته با آقای سید عبدالحسین دستغیب گرفته شد مشارالیه تقاضا نموده اجازه داده شود به اتفاق عیال خود و برادر عیالش بنام سید مهدی دستغیب1 برای ماه رجب به عتبات مشرف شود چون سید مهدی دستغیب فرد ناراحتی است نسبت به مشارالیه قول مساعدی داده نشد و قرار بر این شد فرد دیگری بجای سید مهدی معرفی نماید در نتیجه خدمتکار پیر خود را معرفی نمود با عرض اینکه سید عبدالحسین دستغیب پس از مراجعت از تهران رویه سابق خود را ترک و حتی در ملاقاتی که صورت گرفته اظهار داشت هر مطلبی که مورد نظر است اعلام تا روی منبر بر آن اساس وعظ صورت گیرد مقرر فرمایند نظریه عالیه را سریعا ابلاغ فرمایند نظر این سازمان: اگر اجازه داده شود که برود و ترتیب تهیه گذرنامه وی نیز وسیله این سازمان داده شود اشخاص ناراحتی که دور او جمعند پراکنده خواهند شد.487 ـ 19 /6 /43 جعفری اداره کل سوم اینکه دستغیب گفته است روی منبر هر مطلبی که مورد نظر است خواهد گفت بطوریکه می دانید تنها چیزی که از روحانیون خواسته می شود اینست که به وظائف دینی خود عمل نمایند و مردم را با بحث در مسائلی که اصولاً هیچگونه ارتباطی با دین ندارد تحریک ننمایند.
اگر فرد وطن پرستی هم در بین آنها بوده و خواست کمکی به ترقی و تعالی کشور بنماید البته در این مورد به وظیفه دینی ملی خود عمل کرده است و شایسته نیست که مورد اعتماد بیشتر باشد.
30 /6 ساعت 0930 ـ 30 /6 به مدیریت اداره کل سوم تلفنی عرض شد
توضیحات سند:
1ـ سید مهدی دستغیب فرزند سید محمد حسین در سال 1303 در شیراز تولّد یافت.وی در زمان رژیم پهلوی به دلیل انتقاد نسبت به وضعیت نابسامان شیراز، به شهربانی و ساواک احضار شد، امّا با سپردن تعهد همکاری جزو عوامل رژیم گردید.
پس از پیروزی انقلاب اسلامی به دلیل مخالفت با نهادهای نظام جمهوری اسلامی و موارد سوء اخلاقی توسط دادگاه ویژه روحانیت، خلع لباس شد.