موضوع: مجلس روضه خوانی در مسجد موسی ابن جعفر
موضوع: مجلس روضه خوانی در مسجد موسی ابن جعفر
متن سند:
موضوع: مجلس روضه خوانی در مسجد موسی ابن جعفراز ساعت ۱۸:۴۵روز ۶/۱۰/۴۵ مجلس روضه خوانی مسجد موسی بن جعفر با شرکت عده‌‌‌ای در حدود ۲۰۰ نفر تشکیل گردید. در این مجلس، سید محمدرضا سعیدی امام جماعت مسجد مزبور رشته سخن را در دست گرفت و ضمن صحبت‌های خود گفت: آقایان اشخاص متدین و با ایمان از جان و دل طرفدار علما و روحانیون هستند و محال است که با مخالفین دین بیعت کنند و تا سر حد امکان از دین خود پشتیبانی خواهند نمود. حضرت علی (ع) فرمود خداوند به ما معدن طلا و نفت و غیره داده تا همگی یکسان از آن استفاده کنند نه اینکه عده قلیلی کیسه خود را پر نمایند و بقیه از گرسنگی تلف شوند. عقیده پیشوایان دین و رهبر عالیقدر ما هم همین است که حقوق و مزایا باید برای همه مردم یکسان باشد. چرا یک طلبه که می‌خواهد دین را زنده نگهدارد و در آتیه جای خمینی‌ها و بروجردی‌ها را بگیرد، در یک اطاق کوچک و مرطوب و با ماهی ۳۰ تومان زندگی کند ولی در عوض تعداد دیگری از افراد این مملکت در کاخهای سربفلک کشیده شهوت‌رانی و خوشگذرانی و عیاشی نمایند و به فکر برادران دینی خود نبوده و حتی آنها را شکنجه بدهند. چون تمام رجال ما از این تیپ اشخاص خوشگذران هستند به فکر پر کردن جیب خود و آزار رسانیدن به مسلمین می‌باشند و اگر مسلمانها بخواهند برای خود رهبری انتخاب کنند که نایب امام زمان باشد، جار و جنجال راه می‌اندازند و آن بیچاره را با هزار بدبختی به دور از وطن روانه می‌نمایند. مگر مدرسها ۱ و ملک المتکلمینها ۲ چه کردند؟ جز آن که برای دین تلاش می‌نمودند که سرانجام منجر به نابودیشان گردید؟ خدایا آنهائی را که به دین و روحانیت خیانت می‌کنند از صفحه گیتی برانداز. آقایان در هر عصر و زمانی عمر و یزید وجود دارند و در عصر ما هم یافت می‌شوند. دل رهبر عالیقدر و بزرگ ما از این وضع خون است چون اشخاصی را که در راه دین قدم می‌گذارند و حرف حق می‌زنند دستگیر نموده و شکنجه می‌دهند. آنهائی را که دم از اسلام می‌زنند و معتقدند که امام زمان را بخواب دیده‌اند دروغ می‌گویند. نامبرده در پایان درباره شمه‌‌‌ای از ظلمهای حجاج بن یوسف3 صحبت نمود و گفت خدایا مرا از شر حجاجها نجات بده.
توضیحات سند:
۱۔ سید حسن مدرس (۱۲۸۷ - ۱۳۵۷ ه. ق) از چهره‌های برجسته سیاسی - مذهبی تاریخ معاصر ایران، تحصیلات مقدماتی را در اصفهان و علوم تکمیلی را در عتبات عالیات، در محضر اساتید بزرگی چون آخوند خراسانی گذراند و پس از نیل به درجه اجتهاد به اصفهان بازگشت و به تدریس فقه و اصول مشغول شد. در دوره دوم مجلس شورای ملی (۱۳۲۷ ه. ق) به عنوان یکی از پنج نفر مجتهد ناظر بر امر قانونگذاری از سوی مراجع تقلید و علمای نجف انتخاب و وارد مجلس شد. در دوره سوم نیز به نمایندگی مجلس انتخاب گردید. وی در جریان کودتای رضاخان دستگیر و تبعید گردید اما پس از آزادی، مجدداً از سوی مردم انتخاب شد و به مجلس رفت. وی در مجلس چهارم سمت رهبری اکثریت مخالف رضاخان را به عهده داشت. در دوره پنجم و ششم مجلس شورای ملی با تبدیل حکومت مشروطه به جمهوری که رضاخان طالب آن بود، مخالفت ورزید و مجلس را از تصویب آن منصرف ساخت. در مقابل خودسری‌های رضاخان سخت ایستاد چنآن که شاه کسی را مأمور ترور او کرد و چون مدرس جان به سلامت به در برد، او را به خواف و کاشمر تبعید کرد. یازده سال بعد در ۲۷ رمضان سال ۱۳۵۷. ه.ق مأموران شاه وی را مسموم ساختند. وی دارای خصال برجسته‌‌‌ای بود و علی رغم نفوذ سیاسی - مذهبی در کمال زمد و سادگی روزگار می‌گذراند. قبر وی در آن سامان زیارتگاه مردم است. کوثر، ج ۱، ص ۱۵۶٢- میرزا نصرالله بهشتی معروف به ملک المتکلمین، متولد رجب ۱۲۷ ه ق در اصفهان. از آزادیخواهان عصر مشروطیت، وی بیانی شیوا داشت و در روز چهارشنبه ۲۴ جمادی الاول ۱۳۲۶ ه ق مطابق با ۶ تیر ۱۳۸۷ م ش به همراه همرزمش میرزا جهانگیر صور اسرافیل بازداشت و به باغ شاه نزد محمد علی شاه قاجار برده شدند و پس از کمی استطاق به وسیله طناب آنها را خفه کردند.
۳- حجاج بن یوسف ثقفی، هلاک شده در سال ۹۵ ه ق، عدد مقتولین بدست وی، جدا از کشتگان میدان‌های نبرد را ۱۲۰ هزار نفر و زندانیانش را ۵۰ هزار مرد و ۳۰ هزار زن ذکر کرده‌اند. زندانش بی سقف بود. کمیل بن زیاد و قنبر از اصحاب امیرالمؤمنین توسط وی به شهادت رسیدند. آخرین فردی که توسط وی شهید شد دانشمند بزرگ و محدث گرانقدر، سعید بن جبیر بود.