موضوع: اعلامیه بنیاحمد نماینده مجلس شورای ملی
تاریخ سند: 2 دی 1357
موضوع: اعلامیه بنیاحمد نماینده مجلس شورای ملی
متن سند:
از: 9 ﻫ 2 تاریخ:2 /10 /1357به: 323 شماره: 24997 /9 ﻫ2
موضوع: اعلامیه بنیاحمد نماینده مجلس شورای ملی
روز 2 /9 /1357 سیدمهدی انجوی‌نژاد ارسنجانی، استاد دانشکده الهیات، در دانشکده ادبیات و علوم انسانی اعلامیه احمد بنیاحمد1 نماینده مجلس شورای ملی را قرائت نمود.
نظریه شنبه . بنیاحمد یکی از وکلای دادگستری تبریز بود در دوران وکالت و زمانی که در تبریز بود علماء و مردم آذربایجان از او متنفر و نسبت به او بدبین بودند. وی دختری نیمه عریان و مینی‌ژوب‌پوش داشت که مردم عناوین بدی به این دختر نسبت می‌‌دادند. او در دوران وکالت به رشوه‌خواری مشهور و در دهات اطراف تبریز دلالانی داشت که برای وی مشتری گرد می‌‌آوردند. در قریه مهربان از قراء سراب شخصی به نام میرزا حسن نصیری و در دهستان بخشایشی حاجی حسینی از دلالان وی می‌‌باشند. بنیاحمد فردی فاسد بوده و از اسلام و ایمان بهره‌ای نبرده است. با توجه به تنفر اهالی آذربایجان از این شخص وی قصد دارد با توسل به حربه مخالفت با دولت محبوبیت بین مردم کسب کرده و زمینه را برای انتخابات بعدی فراهم سازد. بنیاحمد به خوبی درک کرده که اکثریت عوام آذربایجان مقلد شریعتمداری هستند و در موقع انتخابات هر کسی را شریعتمداری تأیید کند مردم به وی رأی خواهند داد، به همین منظور در مجلس دائماً از شریعتمداری سخن گفته و از وی تبعیت می‌‌کند.
نظریه یکشنبه . با توجه به صداقت منبع نظریه وی مورد تأیید است. علمی
نظریه چهارشنبه . نظریه یکشنبه تأیید می‌‌گردد.
نسخه‌ای به 341 داده شود. 6 /10
فتوکپی نامه رسید. 7 /10
توضیحات سند:
1. احمد بنى‌احمد، فرزند محمدتقى در سال 1308 ﻫ ش در تبریز به دنیا آمد. تحصیلاتش را تا لیسانس حقوق از دانشگاه تهران ادامه داد و از سال 1335 وارد مشاغل دولتی شد. مشاغل وی در آموزش و پرورش عبارت بود از: مدیر عامل اردوهای کار آذربایجان شرقی، مدیر روزنامه عصر نوین، وکیل دادگستری، عضو هیئت امنای بنیاد فرهنگی رضا پهلوی، عضو دفتر امور فرهنگی و باستان شناسی شورای مرکزی جشن‌های شاهنشاهی، عضو کتابخانه پهلوی و نماینده مجلس شورای ملی و …. در 1337 به معاونت حزب مردم رسید. او از لیبرال‌هاى حکومت و وفاداران رژیم پهلوى بود و در مجموعه کتاب‌هاى تاریخ شاه شجره‌نامه رضا پهلوى را تا نیاى هفتم مورد بررسى قرار داد. او کودتاى آمریکایی ـ انگلیسی 28 مرداد را رستاخیز ملت نامیده بود و کتابى به عنوان «پنج روز رستاخیز ملت» منتشر کرد. در آخر تیرماه 1357 از حزب رستاخیز کناره‌گیرى کرد و قیافه مخالف دولت را به خود گرفت. حزب «سوسیال دمکرات اتحاد براى آزادى» را در شهریور ماه 1357 تأسیس و نقش مخالف دولت شریف امامى را بازى کرد. بنى احمد در یک حرکت نمایشى پس از واقعه 17 شهریور دست به اعتصاب غذا زد و پس از چند روز آن را شکست.وى داراى مدرک لیسانس حقوق و نماینده دوره بیست و چهارم مجلس شورای ملی از تبریز بود. در سند بیوگرافى وی در ساواک آمده است: «سوابقى از عضویت و فعالیت یاد شده در گروه‌ها و دستجات افراطى و مخالف موجود نیست لیکن شایعاتى در مورد نامبرده وجود داشته مبنى بر اینکه وى داراى افکار و عقاید کمونیستى است؛ مشارالیه پس از تشکیل حزب رستاخیز ایران، عضویت این حزب را پذیرفته و ... وى در جناح پیشرو حزب رستاخیز ایران فعالیت دارد. نامبرده در سال 1354 به هنگام بحث درباره بودجه سال 1355 نطقى در مجلس شوراى ملى ایراد کرد که حاوى مطالبى علیه اوضاع کشور بوده که به همین علت در دادگاه حزبى محاکمه شد و بعد دادگاه نظر خود را درباره وى بدین شرح اعلام کرده است: چون مشارالیه از بیانات خود ابراز ندامت کرده، لذا به نظر نمى‌رسد که در عنوان مطالب خود سوءنیت داشته باشد. یادشده به مدت 14 سال مشاور حقوقى واحد صنعتى غرب در تبریز بوده و عضویت هیأت امنا بنیاد فرهنگى رضا پهلوى و حمایت از جذامیان و مسلولین و اردوگاه‌هاى کار آذربایجان را به عهده داشته است. وى مدیر روزنامه عصر نوین تبریز بوده که بعضا در آن مطالب انتقادى درج مى‌شده که به همین علت در سال 2527 [1347] دو بار توقیف و دو بار نیز به مدیر آن تذکر داده شده است. علاوه بر این وى با عده‌اى از عناصر سابقه‌دار جمعیتى به نام «جمعیت دوستان» در تبریز همکارى داشته و روزنامه او ارگان نظریات انتقادى این عده بوده است.» در مورد چاپ مجدد هفته نامه عصر نوین بنى‌احمد نامه‌اى به شاه نوشت و طى آن ضمن ابراز مراتب وفادارى و جان‌نثارى، خواستار عفو و بخشش شد. وی در سال 1354 طى سخنرانى در مجلس از اوضاع کشور انتقاد و متعاقب آن در سال 1357 در خصوص حمله گارد شاهنشاهى به منزل آیت‌الله شریعتمدارى دولت را استیضاح کرد. بنیاحمد از گردانندگان حزب جمهورى‌خواه نیروى سوم معرفى شده و در آستانه پیروزى انقلاب اسلامى با نفوذ در بعضى روحانیون خود را مذهبى جلوه داد، اما درصدد تشکیل حکومت سوسیال دمکرات بود، وى از اقدامات و اعلامیه‌هاى حضرت امام خمینى (ره) انتقاد کرده است.
گزارش‌هایى درخصوص سوءاستفاده وی از زمین‌هاى دولتى وزارت تعاون که توسط شرکت «ایدم» خریدارى شده و فروش زمین در تبریز به وزارت نیرو به قیمت گزاف برای ساواک در سال‌های 56 و57 ارسال شده که تأیید شده‌اند. وى پس از پیروزى انقلاب اسلامى در شبکه براندازى جمهورى اسلامى در آذربایجان غربى با سلطنت‌طلب‌ها همکارى داشت.
(اسناد ساواک - پرونده انفرادى)