موضوع : اظهارات شیخ محمد موحدی لنکرانی
تاریخ سند: 4 مرداد 1348
موضوع : اظهارات شیخ محمد موحدی لنکرانی
متن سند:
از : 21 به : 316 شماره : 8212 /21 ساعت 21 روز 29 /4 /48 شیخ محمد موحدی لنکرانی [فاضل لنکرانی] ضمن بحث خصوصی درباره اوضاع عراق اظهار داشت چندی قبل مأموری از طرف دولت عراق به منزل خمینی مراجعه و به مصطفی فرزند وی ابلاغ می نمایند که به بغداد برود مصطفی در ابتدا استنکاف می کند لکن پدرش خمینی به او می گوید اطاعت کن زیرا ممکن است گرفتاری فراهم نمایند ناچار مصطفی همراه مأمور به بغداد عزیمت می نماید و مأمور او را مستقیما نزد حسن البکر هدایت می کند حسن البکر1 ضمن ملاقات با مصطفی خمینی اظهار می نماید که ما برای پدر شما احترام قائلیم و او را می شناسیم لکن شما در مجالس متعدد نسبت به حزب بعث بدگویی می کنید و اخطار می کنم چنانچه منبعد در این باره حرفی بزنید شما را از عراق اخراج خواهیم کرد حسن البکر سپس نسبت به مصطفی اظهار محبت می نماید و مصطفی هم از موقعیت استفاده نموده و برای برادر سیدمحمد شیرازی وساطت می کند و حسن البکر وعده می دهد در صورت امکان در این باره اقدام خواهد نمود.نظریه منبع: نظری ندارد.
نظریه رهبر عملیات : مفاد گزارش صحیح به نظر می رسد و اصلح است درباره روابط مصطفی خمینی با حسن البکر بررسی های بیشتری معمول گردد.
ارم نظریه امنیت داخلی ـ مفاد گزارش صحیح است ملاقات مصطفی پسر خمینی با حسن البکر طبق سوابق موجود حقیقت دارد و با این کیفیت روابط دولت عراق با خمینی و پسرش بایستی حسنه باشد.
روحانی پرونده مصطفی خمینی
توضیحات سند:
1ـ احمد حسن البکر در سال 1914 در تکریت تولد یافت.در سال 1932 از دانشسرای عالی فارغ التحصیل گردید و تا سال 1938 به شغل معلمی پرداخت.
سپس به دانشکده افسری در بغداد ملحق شد.
پس از کودتای 14 ژوئیه 1958 به عضویت شورای دادگاه نظامی درآمد.
در قیام 8 مارس 1958 شواف، متهم به شرکت در این قیام گردید و به این علت با درجه سرهنگ دومی بازنشسته شد.
بعد از کودتای 8 فوریه 1963 به دریافت درجه سرلشکری نایل آمد و به نخست وزیری برگزیده شد.
بعد از یازدهم نوامبر 1963 اختلاف و درگیری در کادر حزب بعث عراق شعله ور گردید.
در این زمان البکر ریاست جناح مخالف علی صالح سعدی دبیر کل وقت حزب را که در برابر میشل عفلق، دبیر کل [اصلی ]حزب ایستادگی می کرد عهده دار بود.
حسن البکر بعد از کودتای «عبدالسلام عارف» در 18 نوامبر 1963 علیه شرکای بعثی خود، از سمت نخست وزیری برکنار و به عنوان جانشین رئیس جمهور ـ که یک سمت تشریفاتی بود ـ برگزیده شد، ولی قبول نکرد.
وی مدتی در دوران حکومت عبدالسلام عارف به همراه تعداد کثیری از بعثی ها به اتهام تلاش برای براندازی رژیم زندانی شد.
در سال 1965 بعد از طرد علی صالح سعدی دبیر کل حزب از این تشکیلات، از سوی رهبر قومی به جای وی منصوب گردید.
البکر پس از کشته شدن عبدالسلام عارف در یک سانحه هوایی، و روی کار آمدن عبدالرحمن عارف ضعیف نفس و بی کفایت در آوریل 1966، فعالیت سیاسی خود را به منظور به دست گرفتن قدرت گسترش داد.
تا اینکه پس از پیروزی دومین کودتای بعثی در 17 ژوئیه به ریاست جمهوری و ریاست شورای رهبری انقلاب برگزیده و به دریافت درجه فیلد مارشالی نائل گردید.
سرانجام احمد حسن البکر در سال 1982، در سن 68 سالگی به علت ابتلاء به بیماری سرطان در بیمارستان درگذشت.