تاریخ سند: 19 مهر 1350
موضوع : وضعیت سیدمحمود طالقانی
متن سند:
به : 312
از : 20 ه 12 شماره : 12533 /20 ه 12
سیدمحمود طالقانی در ساعت 1745 روز 11 /7 /50 از منزل خود خارج و
پس از سوار شدن به اتومبیل فولکس 1600 شماره 24347 تهران به سمت
جنوب خیابان خیام حرکت و در ساعت 1752 نرسیده به خیابان شاه آباد
متوقف و پس از پیاده شدن
از اتومبیل مزبور با کارگران
فروشگاه کفش آسمان
مشغول صحبت گردید و پس
از این که یکی از کارگران
دست او را بوسید به راه خود
ادامه داد و در ساعت 1757
از طریق درب جنوبی وارد
مسجد هدایت گردید در
ساعت 1845 مشغول
خواندن نماز شد و پس از
پایان نماز دو نفر مرد در کنار
محراب با وی تماس برقرار
کردند که یکی از آنان ساکن
خیابان فردین و غفاری
کوچه ذکی خانی انتهای
کوچه پلاک 232 می باشد این شخص پس از خداحافظی از سیدمحمود طالقانی
از مسجد خارج و مقابل مسجد هدایت به فروشگاه خواربار مراجعه و پس از
خروج در پارکینگ استانبول سوار اتومبیل پژو شماره 31433 تهران ج گردید.
آن گاه سیدمحمود طالقانی در ساعت 1955 به اتفاق یکی دیگر از افراد مذکور از
مسجد خارج و در خیابان کاشف سوار اتومبیل بنز مدل 180 شماره 23386
تهران ب که رانندگی آن را شخص دیگری به عهده داشت شده و به راه خود ادامه
داد و در ساعت 2010 سیدمحمود طالقانی را در کوچه تنکابن پیاده کرد و در
ساعت 2025 در خیابان سی متری وارد منزل پلاک 97 گردید و در ساعت 2030 فردی که از اتومبیل بنز
23386 تهران ب همراه طالقانی بود و پیاده شده بود پس از طی خیابانهای شاهرضا و درختی و خواجه
نصیرالدین و خیابان کوروش کبیر در ضلع شمالی کوچه گوهر با مردی که در تاریکی ایستاده بود تماس
حاصل و پس از سوار شدن در کرایه خط 115 به خیابان باب همایون وارد و آن گاه در خیابان خیام وسیله
اتوبوس خط 213 در خیابان بیست متری جوادیه وارد و در ایستگاه برق پیاده شدند و پس از خرید چند
جلد کتاب از کتابفروشی طهماسب جنب کوچه نوبهار و یکی از آنها در خیابان بیست متری جوادیه 6
متری بازارچه جوادیه نرسیده به مسجد فرد دانش شماره 2 وارد منزل پلاک 189 ضلع شمالی گردید و نفر
دیگر درب منزل ایستاد و پس از سه دقیقه مطالعه کتاب وارد منزل مزبور گردید.
نظریه یکشنبه : نسبت به شناسایی صاحب اتومبیلهای اعلام شده و آدرس مذکور اقدام شده نتیجه متعاقبا
اعلام خواهد گردید.
سپاهی
نظریه چهارشنبه : نظریه یکشنبه مورد تأیید است.
پاد
منبع:
کتاب
آیتالله سید محمود طالقانی به روایت اسناد ساواک - جلد سوم صفحه 143