موضوع : مجلس ختم در مسجد هدایت
تاریخ سند: 24 تیر 1348
موضوع : مجلس ختم در مسجد هدایت
متن سند:
رونوشت گزارش خبر شماره 14463 /20 ه 3 از ساعت 1700 روز 18 /4 /48 مجلس ختمی به مناسبت فوت حاجی سعادت از طرف سید محمود طالقانی1 در مسجد هدایت واقع در خیابان اسلامبول برگزار گردید.در این مجلس شیخ محلاتی واعظ به منبر رفت و در مورد عدل و داد صحبت نمود و اضافه کرد : خداوند در روز خلقت همه را یکسان خلق می کند و بعدا در اثر مرور زمان و موقعیت محل و مکان عده ای ظالم می شوند و تعدادی هم مظلوم و بی گناه بنابراین ما مسلمانان باید اخلاق و رفتار خود را با دستورات و تعالیم دین مقدس اسلام و کتاب آسمانی خود تطبیق دهیم و هرگز در پی ظلم و ستم نباشیم.
حضرت صادق فرمود : شیعیان ما کسانی هستند که از معصیت اجتناب کنند و برای آخرت قدم بردارند و در مبارزه با دشمنان دین استوار و ثابت قدم باشند.
آقایان تنها نماز خواندن و روزه گرفتن شرط مسلمانی نیست.
مسلمان باید مبارزه با دشمنان دین را در صدر برنامه های خود قرار دهد و با عزمی راسخ ریشه مخالفین دین را برکند.
خونسردی و بی حسی برای شیعیان گناهی نابخشودنی است.
این مجلس در ساعت 1815 پایان یافت.
نظریه منبع : سخنان محلاتی تا اندازه ای بطور غیر مستقیم جنبه تحریک آمیز داشته است.
نظریه رهبر عملیات : به نظر می رسد که محلاتی واعظ شیخ فضل اللّه مهدی زاده محلاتی می باشد.
رونوشت برابر اصل است.
اصل در پرونده سید محمود طالقانی بایگانی است.
در پرونده شیخ فضل اللّه مهدیزاده محلاتی بایگانی شود.
15 /6 /48
توضیحات سند:
1ـ آیت الله سید محمود علائی طالقانی معروف به طالقانی، سال 1289 ش / 1329 ق در روستای گلیرد از توابع طالقان به دنیا آمد.پدر ایشان آیت الله سید ابوالحسن طالقانی از شاگردان میرزای شیرازی و از دوستان نزدیک شهید مدرس بود.
سید محمود تا ده سالگی در زادگاهش خواندن و نوشتن و مقدمات معارف دینی را فرا گرفت.
در 1299 ش برای ادامه تحصیل به قم رفت و در مدارس رضویه و فیضیه دوره های سطح و خارج فقه و اصول را با موفقیت به پایان رساند.
در سال 1317 ش پس از نائل شدن به درجه اجتهاد به تهران مهاجرت کرد و در مدرسه سپهسالار (عالی شهید مطهری) به تدریس پرداخت.
سال بعد به اتهام توهین به مقامات رژیم و نداشتن جواز عمامه بازداشت گردید.
وی در طول دوران زندگی به آموزش تفسیر قرآن به جوانان پرداخت.
در سال 1321 کانون اسلامی مخفی را با شرکت استادان و دانشجویان مسلمان به هدف نشر و اشاعه معارف قرآن تشکیل داد.
در سال 1323 امامت مسجد روستای شهرک در مرکز بخش طالقان را به عهده گرفت.
در سال 1327 امامت مسجد هدایت که کانون تجمع روشنفکران و تحصیلکرده های مسلمان بود، را عهده دار گردید.
در ماجرای نهضت ملی نفت از این نهضت حمایت کرد و پس از کودتای 28 مرداد مدتی به زندان افتاد.
آیت الله طالقانی در تأسیس نهضت مقاومت ملی و نهضت آزادی ایران نقش فعالی داشت.
در بهمن 1341 و در آستانه رفراندوم دستگیر و زندانی شد.
در سال 1342 و در اوج نهضت اسلامی به رهبری حضرت امام دستگیر و برای مدت ده سال محکوم به زندان شد.
در سال 1346 عفو و آزاد شد، اما در 1350 دوباره بازداشت گردید و برای مدت سه سال در زابل و بافت تبعید گردید.
در سال 1354 به جرم مبارزات اسلامی و به اتهام اقدام علیه امنیت کشور دستگیر و محکوم به ده سال حبس شد و تا آبانماه 1357 در زندان بود.
آیت الله طالقانی هدایت و رهبری راهپیمایی تاسوعا و عاشورای 57 را عهده دار بود.
ایشان سرانجام در 19 شهریور 1358 دارفانی را وداع گفت.
آثار زیادی از وی به ویژه درباره تفسیر و معارف قرآنی برجای مانده است (کیهان، شماره 11379 [18/ شهریور 1360]، ص 6؛ نوید اصفهان، شماره 262 [17 شهریور 62]، ص 8، اطلاعات هفتگی، شماره 2005 [19 /6 /1359]، صص 15 ـ 10 و 62 ـ 58).