تماس و مذاکرات خصوصی افراد ناشناس با کریم سنجابی
تماس و مذاکرات خصوصی افراد ناشناس با کریم سنجابی
متن سند:
تماس و مذاکرات خصوصی افراد ناشناس با کریم سنجابی11. در ساعت 183 روز 22 /9 /57 (2537 شاهنشاهی)، داریوش فروهر2 ضمن مذاکره خصوصی با کریم سنجابی اظهار داشته: روز 22 /9 /57 عده‌ای از موافقین تحت سرپرستی معاون کلانتری 4 شهر مشهد به نام خسروپناه در لباس سویل به تظاهرات پرداخته‌اند که نتیجتاً بین آنان و گروه مخالف برخورد و درگیری به وجود آمده و ضمن آن شخص یادشده زخمی و مخالفین او را به منزل آیت‌الله شیرازی برده‌اند. گفته شده استاندار و رئیس سازمان امنیت مشهد، جهت آزادی خسروپناه با منزل آیت‌الله شیرازی تماس گرفته و چون حال وی وخیم بوده آزاد شده است.
2. در ساعت 184 روز 22 /9 /57 شخص ناشناسی از شهر مشهد با منزل کریم سنجابی تماس گرفته و اظهار داشته: بعدازظهر روز 22 /9 /57 حدود 1 نفر چماق‌بدست به خیابان‌های شهر مشهد ریخته و خسارات فراوان به بار آورده‌اند. مخاطب از شخص ناشناس خواسته که هرچه زودتر به بیمارستانی که آیت‌الله قمی در آنجا بستری است رفته و تکذیب اعلامیه‌ای که از طرف وی صادر شده، روی نوار ضبط و یا با نامه‌ای متضمن مهر و امضای وی دریافت نماید.
3. روز 23 /9 /57 شخصی به نام سلامتیان3 از منزل کریم سنجابی با پاریس تماس گرفته و اظهار داشته: در سلطنت‌آباد تیراندازی شده و حدود 2 نفر افسر کشته شده‌اند. یادشده در دنباله سخنان خود اضافه کرده: آقای خمینی که دول غربی را تهدید به قطع نفت و لغو قراردادها نموده، کار ما را مشکل کرده است، زیرا دولت آمریکا که از ایران انتقاد می‌کند. مخاطب وی در پاسخ اظهار داشته: روزنامه گاردین از ما حمایت می‌کند. قرار بود یک کارهایی بکنند چرا انجام نمی‌دهید. سپس سلامتیان به مخاطب مذکور در پاریس اظهار داشته: ما هر چقدر از طرف آقا (خمینی) حرف‌های محبت‌آمیز بشنویم وضع‌مان محکم‌تر می‌شود و اعلامیه‌هایی هم در مورد خواب‌نماشدن آیت‌الله قمی در اصفهان پخش شده که البته در بین مردم اثری نداشته ولی بین ارتشیان اثر داشته و این کارها را برای تقویت روحیه ارتشیان می‌کنند.
4. در روز مذکور کریم سنجابی با منزلی واقع در خیابان نیاوران تماس گرفته و اظهار داشته: ماشین را اینجا بیاورید و همچنین آن لوازم و کاغذها را. مخاطب گفته: می‌ترسم. سنجابی در پاسخ گفته: بگذارید در صندوق عقب ماشین که کسی نبیند.
5. روز 23 /9 /57 کریم سنجابی با مخبر خبرگزاری فرانسه تماس گرفته و گفته که به اتفاق رئیس ساواک به حضور اعلیحضرت رفته و از وی تقاضای همکاری شده و وی گفته است که طبق بند (2) اعلامیه مورخ 14 آبان حاضر به همکاری نیست.
مخبر خبرگزاری فرانسه از وی سئوال کرده بند (2) اعلامیه چیست؟
یادشده در پاسخ گفته:
شما یک خبرگزاری مهم یک کشور هستید چطور از این موضوع اطلاع ندارید؟
6. روز 23 /9 /57 دختر ناشناسی ضمن تماس با منزل کریم سنجابی اظهار داشته: شیراز خیلی شلوغ است. دیشب تیراندازی شده و عده‌ای رفته‌اند منزل تعدادی از بهایی‌ها را آتش بزنند و فرماندار نظامی هم دخالتی نمی‌نماید.
ارزیابی خبر: انجام مذاکرات خصوصی فوق صحت داشته و مطالب بالا عنوان شده است.
از طبقه سری به خیلی محرمانه تبدیل شد.
در پرونده شخصی سیدحسن طباطبایی قمی به کلاسه 6668 بایگانی شود. روحانی
توضیحات سند:
1. دکترکریم سنجابى، فرزند قاسم سنجابى (سردار ناصر، رئیس ایل سنجابى) در سال 1283ﻫ ش در سنجابی از محلات کرمانشاه متولد شد. تحصیلات ابتدایى را در قصرشیرین و دوره اول متوسطه را در کرمانشاه و دوره دوم متوسطه را در تهران و دوره لیسانس را در مدرسه عالى حقوق گذارند. در سال 1307 جزو اولین گروه محصلین اعزامى به فرانسه رفت و در آنجا مجدداً دوره لیسانس حقوق را در دانشگاه نانسى و دوره دکتراى حقوق را در دانشگاه پاریس و رساله خود را راجع به کشاورزى و روستاییان و مالکیت ارضى در ایران به زبان فرانسه در سال 1313 گذراند و در همان سال به ایران بازگشت. سنجابى مشاغلى را در اداره کل اوقاف، وزارت فرهنگ و وزارت دارایی به عهده داشت و در همین حال ابتدا دانشیار و سپس استاد دانشکده حقوق دانشگاه تهران شد. در سال 1322 به سمت رئیس دانشکده حقوق برگزیده شد و در سال 1325 جزو هیئتى بود که اولین برنامه هفت ساله صنعتى ایران را تدوین کرد. در سال 1330 در کابینه مصدق وزیر فرهنگ بود، امّا براى شرکت در انتخابات دوره هفدهم از این سمت استعفا داد. وى در سفرهاى مصدق به شوراى امنیت سازمان ملل و دیوان داورى لاهه با وى همراه بود و در لاهه به عنوان قاضى اختصاصى ایران در دادگاه شرکت کرد. در آغاز انقلاب به پاریس رفت و در نوفل لوشاتو به دیدار حضرت امام (ره) رفت و با اعلام موافقت با مواضع امام(ره)، با حرکت انقلاب اسلامی همگام گشت و در کابینه بازرگان مدتى کوتاه سمت وزارت امورخارجه را داشت. پس از پیروزى انقلاب اسلامی جبهه ملی در یک موضع‌گیرى سیاسى اعلام کرد که حکومت اسلامى به بن‌بست رسیده است. حضرت امام (ره) با مرتد دانستن افرادى که چنین بیانى دارند، باعث برچیده شدن این گروه از کشور شد و سنجابى از ایران گریخت. وى نهایتاً در اول تیرماه سال 1374 در سن 90 سالگى درگذشت. بخش تاریخ شفاهى دانشگاه هاروارد آمریکا خاطرات او (مجموعه‌ای از مصاحبه‌ها) را تحت عنوان «امیدها و نا امیدی‌ها» پس از مرگش منتشر کرد. این کتاب توسط صدای معاصر در تهران منتشر شده است.2. داریوش فروهر، در سال 1307 ﻫ ش در اصفهان متولد شد. در سال 1320 تحصیلات خود را به اتمام رساند. پدرش ـ چون افسر ارتش بود ـ به ارومیه رفت و در سال 1321، بار دیگر به اصفهان بازگشت و در سال 1322، به تهران آمد. با تشکیل حزب پان‌ایرانیست به رهبری محسن پزشکپور، عضویت حزب را پذیرفت و عمدۀ فعالیت خود را، علیه حزب توده قرار داد. این حزب ـ که به لحاظ سیاسی و ایدئولوژیکی، ناسیونالیست افراطی بود ـ همواره در درگیری‌های اجتماعی، فعال بود. با آغاز نهضت ملّی شدن نفت، فروهر از حزب پان‌ایرانیسم، انشعاب و حزب ملت ایران را بر پایۀ پان‌ایرانیسم تاسیس نمود. وی پس از کودتای آمریکایی ـ انگلیسی 28 مرداد 1332، دستگیر شد و مدتی زندانی بود. در سال 1333، به قشم تبعید گردید. در سال 1336، در عرصۀ سیاسی، بر فعالیت خود افزود. با آغاز آزادی نسبی در ایران و تشکیل جبهۀ ملّی دوم، فعال شد و به عضویت کمیتۀ مرکزی درآمد. در سال 1341، دستگیر شد و پس از آن، همچون دیگر اعضای جبهۀ ملّی، سیاست صبر و انتظار در پیش گرفت. در سال 1349 در مسائل مرتبط با بحرین، دستگیر و پس از مدتی آزاد شد. با آغاز نهضت اسلامی در جبهۀ ملی و حزب ملت ایران فعال شد. فروهر در دولت موقت مهندس بازرگان، وزیر کار و مدتی هم وزیر مشاور بود. پس از استعفای دولت موقت (آبان 1358)، به کار حزبی مشغول شد. وی در سال 1377 در تهران به همراه همسرش به قتل رسید.
3. احمد سلامتیان در سال 1323ش، به دنیا آمد. او که قبل از پیروزی انقلاب اسلامی، با جبهه ملی ارتباط داشت، پس از پیروزی انقلاب اسلامی، به عنوان نماینده مردم اصفهان به مجلس شورای اسلامی راه یافت و در زمان ریاست جمهوری ابوالحسن بنی‌صدر، رئیس دفتر هماهنگی او بود.
او که از هواداران سرسخت بنی‌صدر بود و در این راستا تلاش فراوانی در درگیری‌ها و ایجاد اغتشاش داشت، پس از عزل بنی‌صدر و آغاز حرکت‌های مسلحانه و ترورهای سازمان منافقین متحد ابوالحسن بنی‌صدر و ... ، دستگیر شد و مدتی در زندان بود. وی پس از آزادی به فرانسه رفت و به عنوان تحلیل‌گر مسائل سیاسی در خدمت رسانه‌های بیگانه قرار گرفت.