در یزد دو نفر به اسامی :
تاریخ سند: 10 فروردین 1356
در یزد دو نفر به اسامی :
متن سند:
تاریخ : 10 /1 /2537[1357]0110در یزد دو نفر به اسامی :
شیخ محمد صدوقی
کاظم راشدی پور
محرک حوادث بعدازظهر روز 9 /1 /37 و پیش از ظهر روز 10 /1 /37 بوده‌اند که در مورد کاظم راشدی پور دستور داده شد با تشکیل کمیسیون امنیت اجتماعی به یکی از مناطق سنی نشین کشور تبعید شود. شیخ محمد صدوقی از علمای سرشناس کشور بوده و در یزد و قم و کاشان و اصفهان دارای طرفداران قابل توجهی است و موقعیتی نظیر قاضی طباطبائی1 در تبریز را دارد چنانچه تبعید شود امکان دارد طرفداران او دست به تحریکاتی بزنند معهذا در صورتی که تبعید وی نیز مقتضی است... اقدام شود.312
متن فوق توسط مقام محترم مدیریت کل به سرکار سرهنگ عاطفی در ساعت 1820 تلفنی گفته شد. در سوابق مربوط به وقایع یزد ضمیمه شود. 10 /1 /37
توضیحات سند:
1. آیت‌الله شهید حاج سیدمحمدعلی قاضی طباطبایی، فرزند حاج میرزاباقر در سال 1293 ﻫ ش در تبریز دیده به جهان گشود. تحصیلات مقدماتی علوم دینی را از پدر بزرگوار و عم گرامی خود میرزااسدالله در مدرسه طالبیه تبریز آموخت. در سال 1307، در هنگام قیام مردم تبریز، به اتفاق پدر، توسط رضاخان به تهران تبعید شد و پس از چند ماه توقف در تهران و ری به تبریز مراجعه کرد. در سال 1319 به حوزه علمیه قم مشرف و ادامه‌ی تحصیل علوم دینی را پی گرفت. در این دوران، از محضر مراجع عظام چون: آیت‌الله حجت، آیت‌الله صدر و آیت‌الله بروجردی و امام خمینی (ره) کسب علم نمود و در سال 1369 ق راهی حوزه علمیه نجف شد و در آنجا نیز از محضر علما بزرگی چون: آیت‌الله حکیم، عبدالحسین رشتی، میرزا باقر زنجانی و بجنوردی و علامه محمد حسین کاشف الغطا کسب فیض کرد. در سال 1331 به ایران بازگشت و در تبریز اقامت گزید. در تبریز نماینده تام‌الاختیار امام بود و از این جهت مسئولیتی سنگین بر عهده داشت.آیت‌الله قاضی از هنگامی که مبارزه با حکومت پهلوی را بر خود فرض نمود، هیچگاه در این مورد کوتاهی نکرد. به ویژه بعد از سال 1341، همزمان با اوج‌گیری مبارزات مردم مسلمان، وی نیز فعال‌تر از گذشته به مبارزات علیه رژیم پرداخت، به همین دلیل در زندان قزل قلعه محبوس و سپس به شهرهای کرمان و زنجان تبعید شد و پس از اتمام دوره‌ی تبعید در تبریز اقامت نمود و به مبارزات خویش ادامه داد. پس از پیروزی انقلاب اسلامی نیز در مقام نمایندگی امام و امام جمعه تبریز خدمت می‌کرد. تا سرانجام در تاریخ دهم آبان 1358 به دست یکی از اعضای گروهک منحرف فرقان، چهره در خون کشید و شهید شد.