موضوع : اظهارات محلاتی در مسجد حضرت صاحب الزمان
تاریخ سند: 2 دی 1343
موضوع : اظهارات محلاتی در مسجد حضرت صاحب الزمان
متن سند:
شماره : 20177 /20 الف برابر اطلاع ساعت 1930 روز 28 /9 /43 جمعیت زیادی منجمله آقایان حاج سید احمد خوانساری، سید محمد باقر شهیدی، سید مهدی انگجی1، شیخ ابوالقاسم کاشمری، حاج سید ابوالفضل سرابی، حاج سید مصطفی قمی از واعظ شیخ علی اصغر مروارید، شیخ فضل اللّه محلاتی که به اتفاق آقای پسندیده2 برادر آقای خمینی به مسجد آمده بود در مسجد صاحب الزمان حضور داشتند.آقای شیخ فضل اللّه محلاتی به منبر رفت و اظهار داشت من بعد از منبر آقای مروارید قرار نبود به منبر بیایم ولی چه کنم تقاضای دوستان را نتوانستم رد کنم و بر خود واجب دانستم که در این منطقه حساس به منبر بروم و در اطراف یکی از مسائل مهم دین اسلام که ظهور حضرت ولی عصر است و بعضی از جهنمی ها می گویند حضرت آمده است و ظهور کرده است صحبت کنم آقایان این دسته و فرقه جهنمی که می گویند حضرت ظهور کرده است دیگر از لحاظ مذهبی رونقی ندارند و تمام دستگاههای تبلیغاتی اینها دارد برچیده می شود این دشمنان دین حالا دیده اند که بوسیله جلسات مذهبی نمی توانند پیشرفت کنند حالا به وسیله بدست گرفتن اقتصادیات این مملکت روزگار سیاهی را برای ما ایجاد کرده اند این دسته دیدند نمی توانند دیگر به وسیله تبلیغات کاری انجام بدهند بدستگاههای انتظامی این مملکت رسوخ پیدا کرده و شبانه روز تضییقات زیادی برای مردم ستمدیده این مملکت فراهم می کنند چنانچه دارند با سرنوشت مردم این مملکت بازی می کنند و تضییقات اقتصادی همه اش زیر سر این فرقه ضاله است.
در این مملکت آزادی فردی و اجتماعی از همه سلب شده است در این مملکت که دستگاههایشان خودشان را طرفدار سازمان ملل می دانند یکی از منشورات سازمان ملل آزادی فردی و اجتماعی برای همه است و چند روز پیش هم در سخنرانی حزبی گفته شد که در این مملکت آزادی برای همه وجود دارد آیا آقایان من از شما سئوال می کنم که آزادی وجود دارد یا نه آیا در این مملکت آزادی کشته نشده آزادی فقط برای یک طبقات خاصی وجود دارد امروز بیان و قلم در این مملکت آزادی ندارد وضع مردم روزبروز دارد بدتر می شود.
این تضییقات برای علماء دین تازگی دارد نه واللّه بیشتر این کتب دینی و مسائل و احکام فقه در زندانها و تبعیدها نوشته شده هر قدر تضییقات بیشتر شد صفهای دین فشرده تر شده آقایان حالا هم خیال نکنید پرچمدار عالم اسلام در تبعیدگاه بسر برده و نماینده ای و یا شخص دیگری نیست که حوزه علمیه قم را اداره کند در این موقع شماها مردم مسلمان باید بیشتر متوجه حوزه علمیه قم باشید مردم مسلمان در اینگونه مواقع شماها باید صفهای دینی خودتان را محکمتر کنید، معاویه با آن همه تضییقات می خواست که نام علی علیه السلام را از دنیا و از صفحات تاریخ محو کند پول داد طرفداران علی را کشت و در زندانها و تبعیدها از بین برد ولی نمی دانستند هر روزی که از دنیای مترقی امروز می گذرد حقانیت مکتب علی ظاهرتر می شود و حالا هم مردم اگر آیت اللهی و مرجع تقلیدی را به زندان و تبعید بیندازند شما دلسرد نشوید تاریخ قضاوت خود را خواهد کرد که حق با کیست؟ آقایان من امشب چون در خدمت حضرت حجت الاسلام آقای پسندیده برادر حضرت آیت الله خمینی به این مسجد آمدم برخود واجب دانستم به منبر بیایم و حقایقی را برای شما روشن کنم.
امروز دیگر پای منبرهای ما پیرها نیستند اغلب جمعیت مساجد و پای منابر را جوانان دانش آموزان و دانشجویان تشکیل می دهند.
سپس نامبرده با دعا نمودن به آیت الله خمینی به سخنان خود خاتمه داد.
در این هنگام مشارالیه توسط کلانتری مربوط بازداشت می گردد.
اطلاعیه شود.
10 /10 /43
توضیحات سند:
1ـ آیت الله حاج میرزا مهدی انگجی فرزند مرحوم آیت الله میرزا ابوالحسن انگجی از علمای بزرگ تبریز و تهران بودند.دروس اولیه را در زادگاه خود تبریز خوانده و سپس راهی قم شدند.
از محضر آیات عظام، میرزا محمد همدانی، حجت و حایری یزدی بهره برد و پس از نیل به مراتب بالای علمی به تبریز مراجعت نمودند.
در تبریز به تدریس فقه و اصول، اقامه جماعت و ترویج دین پرداختند.
پس از مدتی به تهران مراجعت نموده و در مسجد ملک آباد به اقامه جماعت تدریس و تربیت طلاب پرداختند.
ایشان در سال 1383 ه ق درگذشتند.
ر.ک : گنجینه دانشمندان، محمد شریف رازی، انتشارات اسلامیه، 1353 ش، ج 3، ص 380.
2ـ آیت الله حاج سید مرتضی پسندیده فرزند آیت الله سید مصطفی خمینی و برادر حضرت امام (ره) در هفدهم شوال 1313 در خمین به دنیا آمد.
مقدمات معارف دینی را از عالمان آن دیار فرا گرفت و در سال 1327 ق برای ادامه تحصیل به اصفهان مهاجرت کرد.
ادبیات، منطق، کلام، فقه و اصول را نزد مدرسان آن شهر از جمله آقا سید علی نجف آبادی، حاج آقا رحیم ارباب، شیخ علی یزدی و...
آموخت.
افزون براین سالها در محضر آیت الله میر محمدصادق خاتون آبادی دوره های سطح و خارج فقه و اصول را گذراند.
پس از آن به زادگاهش بازگشت و به تدریس فقه و اصول و منطق و کلام و ادبیات پرداخت.
حضرت امام(ره) نیز مدتی در زمره شاگردان وی بودند.
در دوران سلطنت رضاشاه به دلیل مخالفت با قانون لباس متحدالشکل مورد غضب حکومت و مأموران رژیم رضاشاهی قرار گرفت.
در دوران اشغال ایران توسط نیروهای متفقین در جنگ دوم جهانی به اتهام جلوگیری از تأمین نان و ارزاق برای نیروهای اشغالگر محکوم به تبعید شد.
در جریان مبارزات ملی شدن نفت از این نهضت پشتیبانی کرد و با سران و رهبران نهضت ارتباط داشت.
در روز قیام 15 خرداد 1342 با سخنرانی پرشوری در میدان مرکزی شهر خمین، حمایت خود را از حضرت امام و اهداف نهضت اسلامی ابراز می دارد و در اعتراض به بازداشت حضرت امام به همراه جمعی از روحانیون به تهران سفر می کند.
پس از تبعید حضرت امام، آیت الله پسندیده دست از مبارزه برنداشت و فعالیت او مرتب زیر نظارت مأموران ساواک بود.
پس از مدتی به قم مهاجرت کرد و به عنوان وکیل تام الاختیار حضرت امام در اخذ سهم امام و پرداخت شهریه طلاب و حمایت از روحانیون مبارز مجاهدت کرد.
با اوجگیری قیام در خرداد 1357 محکوم به سه سال تبعید در انارک یزد شد.
پس از پیروزی انقلاب اسلامی به رغم موقعیت ویژه ای که از جهت علمی و سابقه مبارزه داشت.
همچون گذشته وکالت حضرت امام در امور شرعی را بر هر عنوان و سمتی ترجیح داد و سرانجام در آبان 1375 دارفانی را وداع گفت (شریف رازی، گنجینه دانشمندان، انتشارات اسلامیه، 1353 ش، ج 2، ص 96ـ 91؛ پسندیده، خاطرات، صفحات مختلف؛ اطلاعات، ویژه نامه رحلت حضرت آیت الله پسندیده).