موضوع: دیدن زندانیان ضدامنیتی آزاد شده
تاریخ سند: 25 بهمن 1355
موضوع: دیدن زندانیان ضدامنیتی آزاد شده
متن سند:
به: 312 شماره: 25528 /20ﻫ12از: 20ﻫ12 تاریخ: 25 /11/ [1355]
موضوع: دیدن زندانیان ضدامنیتی آزاد شده
در ساعت 1000 روز 15 /11 /35 افراد مشروحه زیر به منظور دیدار از عسگراولادی به منزل وی رفتند چون کسی در منزل نامبرده نبوده است افراد مزبور به دیدن یکی دیگر از زندانیان آزاد شده به نام مهدی عراقی (در قتل مرحوم منصور شرکت داشته است) رفته‌اند جلوی در منزل خون زیادی ریخته بود که چنین وانمود می‌کرد جلوی پای او گوسفند قربانی کرده بودند، هنگام ورود همگی عراقی را بوسیدند. عده افرادی که قبلاً در اتاق پذیرائی بودند به خاطر نبودن جا منزل را ترک کردند و جا را به تازه واردین دادند در مدت زمانی که آن‌جا بودند صحبتی از زندان و مسائل سیاسی پیش نیامد فقط هنگام خداحافظی صادق اسلامی که جزو جمع بود مهدی عراقی را به گوشه‌ای کشید و آهسته گفت چه خبر؟ عراقی در جواب اظهار داشت زجری که این 12 سال کشیدیم یک طرف این دو روز هم یک طرف. هنگام ترک منزل عراقی، ناطق‌نوری1 واعظ و حجتی‌کرمانی2 واعظ (برادر حجتی که یکبار دستگیر شده است)3 قصد ورود به منزل یادشده را داشتند. ساعت 1200 همگی تصمیم گرفتند به منزل انواری بروند چون دیر وقت بود از رفتن منصرف شدند. عده‌ای از ملاقات‌کنندگان شناخته شده عبارت بودند از: محمد مرآتی، صادق اسلامی، اکبر استاد،4 عزت‌اله خلیلی، احدی، حاجی درویش و حاجی مشتاقی.
نظریه شنبه: نظری ندارد.
نظریه یکشنبه: شنبه مورد اعتماد است به صحت گزارش وی اطمینان حاصل است.
نظریه سه‌شنبه: نظریه یکشنبه تایید می‌گردد. برلیان
نظریه چهارشنبه: نظریه سه‌شنبه مورد تایید است. آرزو
66815 بایگانی شود. 5 /12 آقای کارآموز بهره‌برداری شود. 25/
توضیحات سند:
1. حجت‌الاسلام على اكبر ناطق نوری، فرزند شیخ ابوالقاسم در سال 1322 ﻫ ش در روستای اوزکلا از توابع شهرستان نور مازندران در خانواده‌ای روحانی به دنیا آمد. تحصیلات ابتدایی و دورۀ مقدماتی علوم اسلامی را در تهران به پایان رسانید و در 15 سالگی پس از پایان دورۀ سیکل، هم زمان به تحصیل علوم دینی و متوسطه پرداخت و پس از اتمام دورۀ مقدماتی حوزوی در تهران به شهر قم رفت و از محضر اساتیدی چون آیت‌الله منتظری و آیت‌الله مشکینی و آیت‌الله سلطانی کسب فیض نمود و سپس وارد دانشکدۀ الهیات و معارف اسلامی شد. وی در سال 1349 در رشتۀ فلسفۀ اسلامی از این دانشگاه فارغ‌التحصیل گردید.حجت‌الاسلام ناطق نوری مبارزۀ خود را علیه رژیم پهلوی از سال 1342 با سخنرانی در مدرسۀ فیضیۀ قم آغاز نمود و در طی دوران مبارزه چندین بار دستگیر، شکنجه و زندانی گردید. پس از مطرح شدن بازگشت امام از پاریس به تهران، ایشان همراه آیت‌الله مطهری و شهید بهشتی و شهید مفتح کمیته‌ای به نام کمیتۀ استقبال امام در مدرسۀ رفاه تشکیل داد که تمام قشرهای جامعه، به ویژه روحانیت مبارز در آن شرکت داشتند.
حجت‌الاسلام ناطق نوری پس از پیروزی انقلاب اسلامی به عنوان نمایندۀ امام در جهاد سازندگی انتخاب گردید. در اولین انتخابات مجلس شورای اسلامی به عنوان نمایندۀ مردم تهران به مجلس شورای اسلامی راه یافت. در سال 1360 به عنوان وزیر کشور به مجلس شورای اسلامی معرفی گردید و تا آبان 1364 در سمت وزارت کشور بود. در دوره‌های سوم و چهارم و پنجم مجلس شورای اسلامی به مجلس راه یافت و ریاست آن را به عهده داشت. پس از پایان کار مجلس پنجم از طرف مقام معظم رهبری به عنوان مسئول دفتر بازرسی ویژه رهبری و عضو مجمع تشخیص مصلحت نظام انتخاب گردید.
2. حجت‌الاسلام على حجتى كرمانى، فرزند میرزا عبدالحسین در سال 1316 ﻫ ش در كرمان متولد شد. پس از طى مراحل تحصيلى در قم و نجف اشرف در سال 1336 به فعاليت مطبوعاتى در روزنامه «نداى وطن» و «مكتب اسلام» پرداخت و در جريان مبارزه با لايحه انجمنهاى ايالتى و ولايتى و در پى آن مبارزات امام خمینی(ره) و آغاز نهضت، در شهر كاشان به فعاليت سياسى پرداخت و در جریان قیام 15 خرداد 42 یکی از فعالين بود. در سال 1343 دستگير و طى سال‌هاى 44 و 52 نيز دوبار بازداشت شد و در سال 52 به مدت سه سال در ايلام در تبعيد به سر برد. وى پس از پيروزى انقلاب اسلامى، مدتى در حزب جمهورى اسلامى فعاليت داشت و مدتی نیز در دانشگاه‌ها به تدريس پرداخت. از ایشان كتاب‌ها و مقالات متعددى منتشر شده که از آن جمله است: تشيع مولود طبيعى اسلام (ترجمه)، اسلام آئين زندگى، چهارده معصوم (ع) (ترجمه)، چهارده داستان، نقد متد ديالكتيك ماركسيستى. حجت‌الاسلام حجتى کرمانی در خرداد 1379 به رحمت حق پيوست.
3. حجت‌الاسلام محمدجواد حجتى كرمانى، فرزند ميرزا عبدالحسين در سال 1311 ﻫ ش در كرمان متولد شد. تحصيلات مقدماتى را در كرمان گذراند و در سال 1330 به قم عزيمت کرد و تا سال 1336 در محضر آيتاللّه العظمی بروجردى، امام خمينى و علامه طباطبايى به تحصيل فقه، اصول و فلسفه پرداخت. در همين سالها بود كه با شهيد نواب صفوى آشنا شد و از افكار انقلابى وى الهام گرفت. وى در سال‌هاى 41ـ1340 در كرمان به سازماندهى جوانان همت گماشت و سپس براى مقابله با تبليغات مسيحيت در كرمان با اسقف بزرگ مسيحى كليساى كرمان به بحث و مناظره پرداخت و كتاب «جلوه مسيح» را تأليف و منتشر كرد. در سال 1343 و پس از ترور منصور به دنبال يك سخنرانى دستگير و مدت 3 ماه زندانى شد. پس از آزادى از زندان و در سال 1344 به دنبال كشف حزب ملل اسلامى به همراه يك گروه 55 نفره دستگير و پس از محاكمه در دادگاههاى بدوى و تجديد نظر نظامى به 10 سال زندان محكوم گرديد و پس از ده سال و اندى در پائيز سال 1354 از زندان آزاد شد. وى در سال 1356 در پى ايراد سخنرانى و قرائت قطعنامه چهارده مادهاى در جلسه يادبود مرحوم حاج آقا مصطفى خمينى در مسجد اعظم قم، دستگير و به ايرانشهر تبعيد گرديد. در فروردين 1357 از ايرانشهر به سنندج و مدتى بعد به جيرفت منتقل شد و پس از واقعه خونين 17 شهريور 1357 بازداشت و مدتى در زندان شهربانى تهران در حبس بود. او در آستانه پيروزى انقلاب به كرمان بازگشت و پس از پيروزى انقلاب به عنوان نخستين امام جمعه كرمان به اقامه نماز جمعه پرداخت. در سال 1358 به همراه شهيد باهنر از سوى مردم كرمان به نمايندگى مجلس خبرگان برگزيده شد و يك سال بعد در نخستين انتخابات مجلس شوراى اسلامى به عنوان نماينده تهران به مجلس راه يافت و در كميسيونهاى «طرح انقلاب»، «امور خارجه»، «قضائى» و «نهادهاى انقلاب» خدمت نمود. وى پس از پايان اولين دوره مجلس شوراى اسلامى به سمت مشاور فرهنگى رئيس جمهور در دوره رياست جمهورى حضرت آيتالله خامنهاى برگزيده شد. او صاحب آثار بسيارى در زمينه تأليف و ترجمه مىباشد. (نك: روزنامه جمهورى اسلامى، 20 /12 /58، صفحه 13 و روزنامه حديث كرمان 10 /7 /69، صفحه 30)
4. علی‌اکبر پوراستاد فرزند غلامعلی در سال 1308 ﻫ ش در تهران متولد شد نام خانوادگی قبلی وی استاد حسینعلی کاشی بود که به پوراستاد تغییر یافت.
پوراستاد که در بازار تهران به واسطه‌گری آهن‌آلات اشتغال داشت در جریان مبارزات و فعالیت‌ها شرکت کرد و در تاریخ 13 /7 /1342 در پی تبعید امام به ترکیه به اتهام تحریک به بستن دکاکین دستگیر شد ولی پس از یک روز آزاد شد. وی که دست از فعالیت برنداشته بود مجدداً در تاریخ 26 /3 /45 به اتهام اقدام علیه امنیت کشور دستگیر شد و به دو سال حبس عادی محکوم گردید ولی در تاریخ 7 /8 /46 مورد عفو قرار گرفت و از زندان آزاد شد. وی مرتب تحت مراقبت ساواک قرار داشت و گزارشات متعددی از شرکت او در مساجد هدایت و جلیلی به ساواک ارسال می‌گردید. پوراستاد در تاریخ 5 /6 /57 به اتهام ارتباط با شهید اندرزگو و فعالیت در نشر و پخش اعلامیه‌های امام دستگیر و در 15 /8 /57 از زندان آزاد شد.