تجلیل از آقایان اسداله رشیدیان و فرود در جشن افتتاح گرمابه پیروز
تاریخ سند: 18 مرداد 1341
تجلیل از آقایان اسداله رشیدیان و فرود در جشن افتتاح گرمابه پیروز
متن سند:
[شماره:]7061/ س ت از ساعت 1800 روز 16 /5 /41 به مناسبت افتتاح گرمابه پیروز در دروازه غار کوچه آهن مجلس جشنی از طرف حسین مخملی (مخملباف) برگزار گردید.در این مراسم آقایان بهبودی ـ رشیدیان ـ فرود ـ شهریار تهران شرکت داشتند.
آنچه در این مراسم جالب توجه به نظر می رسید تجلیل فراوانی بود که به وسیله آقای حسین صمیمی که خود را سخنگوی جنوب شهر می داند در موقع ورود آقایان رشیدیان و فرود انجام شد.
در مورد آب آشامیدنی جنوب شهر و مشکلاتی که برای مردم ایجاد کرده است آقای صمیمی خطاب به آقای مهندس روحانی1 بیاناتی اظهار نمود.
در این مراسم آقایان حاج طیب رضایی ـ حسین اسمعیلی پور (رمضان یخی) برادران هفت کچلان و عده دیگری از سران محلات جنوب شرکت داشتند.
ضمنا برادران مخملباف اعلام داشتند که برای سلامتی ولیعهد ایران 20% از اصل نرخ شهرداری که جهت گرمابه ها معین شده به مردم تخفیف خواهند داد.
نظریه: به نظر می رسد که این مراسم با صوابدید قبلی آقای رشیدیان صورت گرفته است زیرا گشایش گرمابه ایجاب این تشریفات را نمی کند ضمنا رضا مخملباف و برادرش که مؤسس گرمابه و برگزارکننده جشن بودند از دوستان صمیمی آقایان اسداله رشیدیان و فرود می باشند.
بایگانی شود.
23 /5 /41 تعداد نسخه: 6 گیرندگان: اداره کل سوم
توضیحات سند:
1ـ منصور روحانی فرزند علی محمد به سال 1300 ش در تهران متولد شد.تحصیلاتش را در دانشکده فنی تهران در رشته راه و ساختمان ادامه داد و در یونیور سیتی کالج دانشگاه لندن در رشته مهندسی آب به پایان رساند و موفق به اخذ درجه فوق لیسانس از دانشکده فنی تهران در رشته راه و ساختمان و درجه M.
Sدر مهندسی آب از دانشگاه لندن شد.
مشاغل او عبارتند از «کار در شرکت نفت، کار در شهرداری تهران در قسمت اداره لوله کشی آب تهران، مهندس دفتر فنی مأمور در انگلستان جهت تکمیل رشته تخصصی و مهندسی آب (1318 ش)، معاون دفتر فنی (1329 ش)، رئیس دفتر فنی (1330 ش)، معاون سازمان آب تهران (1322 ش)، مدیر کل سازمان آب تهران (1337 ش)، عضو جمعیت یاران به ریاست منوچهر اقبال، وزیر آب و برق ایران در کابینه حسنعلی منصور.
گویا او بهایی و در لژ مشعل و سعدی با نام علاءالدین بوتراب عضویت داشته است.
در کابینه هویدا وزارت آب و برق و سپس وزارت کشاورزی و منابع طبیعی را عهده دار گشت.
وی در سال 57 به دستور دولت شریف امامی و در جریان به اصطلاح طرح مبارزه با فساد دستگیر و به زندان افتاد چرا که وی در انحطاط کشاورزی ایران نقش مؤثری داشت.
او قطعات پهناوری از اراضی مرغوب کشور را بین وابستگان رژیم شاه تقسیم کرد که یک مورد آن 760 قطعه اراضی سواحل شمال ایران به 760 نفر از بلندپایگان دربار ایران بود.
پس از پیروزی انقلاب اسلامی از سوی دادگاه انقلاب محاکمه و به اعدام محکوم شد و در 22 فروردین 1358 ش تیرباران شد.
(کیهان، شماره 10680، 1358؛ چهره های آشنا، 1344 ش، ص 255 ؛ تشکیلات فراماسونری در ایران، ص 109 ؛ ظهور و سقوط سلطنت پهلوی، ج 2، ص 335).