موضوع: کافی
تاریخ سند: 31 تیر 1357
موضوع: کافی
متن سند:
از: 14/ ﻫ تاریخ: 31 /4 /2537[]به: 312 شماره: 2880 /14ﻫ
موضوع: کافی
0431
مورخه 30 /4 /37 آقای احمد کافی1 بین چالوس و مشهد بر اثر تصادف فوت نموده و همراهان وی نیز مجروح گردیده‌اند و آقای عالمی در سمنان بین مردم شایع نموده که این تصادف نبوده و با برنامه چینی قبلی و به دستور 66 این‌کار عمداً صورت گرفته است.
نظریه شنبه. شایعاتی در این زمینه در بین مردم وجود دارد.
نظریه یکشنبه. وصول هرگونه خبری در این زمینه به موقع به استحضار خواهد رسید. گرگین
نظریه سه‌شنبه. انتشار چنین شایعاتی از طرف محمدعلی عالمی بعید به نظر نمی‌رسد. توحید
نظریه 14ﻫ. در حال انتقال است.
توضیحات سند:
_1. حجت‌الاسلام حاج شیخ احمد کافی، از وعاظ مشهوری بود که دامنه‌ی سخنرانی‌‌های دلنشین و نوایِ گرم او به خارج از مرزهای ایران هم کشیده شده بود. او یکی از عشاق امام زمان (عج) بود، که با کمک مردم و خیّرین، ضمن احداث مهدیه در شهرهای مختلف، به ترویج و تبلیغ دین مشغول بود. مهدیه تهران، یکی از این مجموعه‌ها بود که هر ساله در نیمه‌ی ماه شعبان، با برپایی جشن‌‌های مفصل، فضای زیبایی را در شهر به وجود می‌آورد. در سال 1357ش، که امام خمینی(ره) با توجه به شرایط کشور و جنایات بسیاری که توسط رژیم شاهنشاهی در گوشه و کنار کشور صورت گرفته بود، برپایی جشن را ممنوع اعلام کردند، شیخ احمد کافی نیز از این دستور تبعیت کرد و به‌رغم فشاری که از سوی نیروهای امنیتی شاه، به خصوص ساواک که وظیفه برگزاری جشن را داشت، تن به این حرکت نداد و در عصر پنجشنبه به قصد مشهد مقدس، تهران را ترک کرد. او در صبح روز نیمه شعبان که مصادف با روز جمعه بود، نماز صبح را در مسجد شیروان اقامه نمود و به راه خود ادامه داد که پس از طی سی کیلومتر، از قوچان به سمت مشهد با کامیونی که گفته می‌شد ارتشی بوده است، تصادف نمود و جان به جان آفرین تسلیم کرد.
این واقعه ناگوار عکس‌العمل شدید مردم را در شهرهای مختلف به دنبال داشت، تا جایی که در تشییع پیکر او، تظاهراتی مفصل در مشهد صورت گرفت، که موجب درگیری و کشته شدن تعدادی از تظاهرکنندگان شد.
پس از این واقعه، این شعر بر سرِ زبان‌ها افتاد که: آنکه یک عمر گفت مهدی جان داد در روز عیدِ مهدی، جان