حاجی عزیزم را قربان
تاریخ سند: 12 آبان 1329
حاجی عزیزم را قربان
متن سند:
تاریخ: 12 آبان ماه 1329حاجی عزیزم را قربان
13290812
چند روز قبل نامه تجار1 را در موضوع قرارداد ایران سوئد برایت فرستادم. لفاً یک نسخه دیگر هم از فتوکپی2 آن برایت می‌فرستم شاید لازم شود. با این پست عین همین فتوکپی برای مقامات دیگر ارسال خواهد شد.
دیشب نبیل3 پیش من بود، تنها بودیم خیلی صحبت کردیم چون از همان روابط فامیلی خیلی به من محبت می‌نماید. به من گفت که قرارداد مربوطه را تهران برای سفارت اینجا فرستاده. نبیل می‌خواهد گذشته از این که در تأیید عرض حال تجار، شرحی به وزارت خارجه بنویسد، خودش هم شرحی ضمن گزارشات، شرحی به اعلیحضرت نوشته این قرارداد را تنقید نماید که به ضرر مملکت است.
نمی‌دانم شاید در نتیجه تعقیب تو بوده که در موضوع من مجدداً شرحی هفته قبل از پرسنل وزارت خارجه به سفارت اینجا نوشته بودند و تأکید کرده بودند که هر چه زودتر جواب وزارت خارجه را بدهند که باید به نخست‌وزیر گزارش شود. سفارت با پست قبل به اداره پرسنلی چنین جواب داد که به نامه شماره ... محرمانه مراجعه نمایند (محرمانه بوده زیرا از وزارت خارجه نیز تحت شماره محرمانه نظر خواسته بودند.)
نبیل مخصوصاً گفت برایت بنویسم که این نامه چون محرمانه بوده، مستقیماً نزد وزیر و یا معاون می‌رود؛ این است که پرسنلی اطلاع نداشته و باید از همان پیش وزیر و یا معاون تعقیب شود.
به قرار اطلاع، محمود وفا دنبال مشتری می‌گردد که منزل تو را بفروشد. به یکی از ایرانیها گفته بود که با مبل به مبلغ هفت هزار کرون حاضر است بفروشد. من اصلاً اظهار نظر و حرفی نزدم. نمی‌دانم تو پولت را از وفا گرفتی یا خیر؟ اگر نگرفته‌ای مواظب باش کلاه سرت نرود. از قول من مریم4 را خیلی سلام برسان. اینگه5 چند روز است که به هامبورگ رفته و من تنها هستم.
زیاده قربانت بروم. یحیی کیا
توضیحات سند:
1. نامه مورد اشاره که دارای تاریخ 27 مهرماه 1329 مطابق با 18 اکتبر 1950 می‌باشد، از استکهلم و خطاب به سفارت دولت شاهنشاهی ایران نوشته شده است. این نامه دارای پنج امضاء به اسامی: «احمد میلانچی. حبیب عباس‌زادگان. عباس سیاه‌پوش. کریم نعمت‌زاده. یحیی کیا» می‌باشد که در مخالفت با قرارداد دولت ایران با یکی از شرکت‌های سوئدی نوشته شده و در بخشی از آن آمده است: «معلوم شده که دولت شاهنشاهی ایران با شرکت ایران سوئد قرارداد پایاپای منعقد نموده است امضاءکنندگان زیر که سالها است در این مملکت سوئد مشغول تجارت با ایران می‌باشیم لازم دانستیم از نقطه نظر حفظ منافع دولت شاهنشاهی و تشویق بازرگانان ایرانی به دلایل زیر توجه اولیای محترم امور دولت را به مضار این قرارداد جلب و جداً لغو آن را از مقام محترم دولت تقاضا نماییم. 1 . اصولاً صدور یک چنین تصویب‌نامۀ[ای] به منظور بستن قرارداد بازرگانی بین دولت شاهنشاهی و یک شرکت خارجی برای بازرگانان ذی‌علاقه به مملکت موهن است...» بخش ضمائم2. در اصل: فوتوکپی.
3. فضل‌الله نبیل، فرزند ابراهیم در سال 1274 ش در خانواده‌اى بهایى در تهران به دنیا آمد. پس از تحصیلات مقدماتى و دریافت دیپلم از مدرسه علوم سیاسى لیسانس سیاسى و حقوق گرفت و در سال 1294 در وزارت خارجه استخدام شد و در مشاغلى از جمله: منشى ادارات مرکزى، سفارت، معاون کل وزارت خارجه به کار پرداخت و به نمایندگى از ایران در اغلب کنفرانس‌هاى بین‌المللى شرکت مى‌کرد.
نبیل پس از بازنشستگی به کار در دربار پهلوى پرداخت و به پیشکارى و ریاست دفتر فرح منصوب شد. وی در دربار پهلوى، کانون امنى براى بهائیان مهیا کرد و تعدادى از هم‌مسلکانش را به عنوان همکار استخدام نمود که از جمله آنها، ادیب و افسانه هویدا، منیژه طبیب‌زاده، محمدحسین احمدى و مهرانگیز دولتشاهى مى‌باشند. وى همچنین به دستور محمدرضا پهلوى، مسئول امور مربوط به لیلا و رضا (ولیعهد) و عضو سازمان خدمات شاهنشاهى رژیم شد و در تشکیلات فراماسونرى در لژ ستاره عضویت داشت.
فضل‌الله نبیل به دلیل خدمات فراوان به رژیم شاهنشاهی، از امکانات معتنابهى بهره‌مند شد و از سال 1330 مجوز حمل دو سلاح خفیف و کمرى داشت. با پیروزی انقلاب اسلامی وی نیز مانند بسیاری از رجال عصر پهلوی به خارج از کشور گریخت. اسناد ساواک . پرونده انفرادى
4. مریم کیا، همسر سپهبد علی کیا.
5. اینگه، احتمالاً نام همسر آلمانی نویسنده نامه، «یحیی کیا» می‌باشد.