تاریخ سند: 7 خرداد 1354
درباره: محمد منتظرقائم فرزند علی اکبر
متن سند:
[تاریخ:] 7 /3 /1354
گزارش
درباره: محمد منتظرقائم فرزند علی اکبر
در اجرای اوامر صادره ساعت 1200 روز 7 /3 /54 به زندان قصر مراجعه و در حضور سرگرد زمانی1 رئیس اندرزگاه شماره 1 درباره نشانی محل سکونت خانواده نامبرده بالا از محسن میرمحمد تحقیق به عمل آمد. یادشده اظهار داشت. منزل پدر محمد منتظرقائم یزد خیابان کرمان کوچه جنب باسکول می‌‌باشد و پدرش مغازه‌دار است و اطلاع دقیق‌تری ندارد.
تهیه‌کننده: قنبرزاده
رئیس بخش: میرمصداق
آقای قنبرزاده. عیناً به اداره کل سوم منعکس شود. 8 /3 /54
توضیحات سند:
1. منصور زمانی: فرزند حبیب الله، در سال 1352 ش، ریاست زندان سیاسی قصر را به عهده گرفت و به خاطر خوش‌خدمتی‌هایی که در این سمت داشت، یک سال زودتر درجه تشویقی گرفت و به سرهنگی رسید. با پیروزی انقلاب اسلامی دستگیر و محاکمه شد و در 14 اسفند 1357 در میدان تیر زندان قصر تیرباران گردید. جواد منصوری در خاطراتش درباره‌ی سرهنگ زمانی نوشته است: «رئیس زندان سیاسی قصر «سرهنگ زمانی» از دوستان و اقوام محرری بود. او نیز مانند محرری ضد اسلام بود. در موارد متعددی اهانت‌ها و مطالب زشتی نسبت به امور شرعی و اسلامی اظهار می کرد. هر دو نفر کرد و سنّی ولی در واقع لامذهب بودند. سرهنگ زمانی بسیار خشن، قاطع و به تمام معنا خونخوار و در عین حال منضبط و مدیری قوی بود. او بسیار به رژیم شاه وفادار و متعصب بود و در عین حال از استعداد خوبی برخوردار بود و آموزش‌های مناسبی برای مأموریت خود دیده بود. سرهنگ زمانی در فاصله سالهای 52 تا 55 ریاست زندان سیاسی قصر را به عهده داشت و در این مدت از هیچ گونه اذیت، آزار، شکنجه، اهانت و ایجاد تضییقات خودداری نمی کرد. او یک سال قبل از پیروزی انقلاب برای گذراندن دوره جدید و ارتقاء به درجه سرتیپی از زندان قصر رفت و به جای او «سرگرد یحیائی»، داماد محرری به ریاست زندان سیاسی منصوب شد. در واقع تعویض او، همزمان با قضایای حقوق بشر بود و می خواستند «زمانی» را مقصر جنایت‌ها در زندان معرفی کنند.»
منبع:
کتاب
انقلاب اسلامی به روایت اسناد ساواک، استان یزد، کتاب 1 صفحه 349
