موضوع : اختلاف میان کاظم مسعودی1 و غلامرضا نیک پی شهردار تهران
تاریخ سند: 13 اسفند 1351
موضوع : اختلاف میان کاظم مسعودی1 و غلامرضا نیک پی شهردار تهران
متن سند:
از : 341 به دنبال شکایت مسئولان شهرداری علیه کاظم مسعودی به دادستان تهران منوچهر کلالی2 دبیر کل حزب ایران نوین برای رفع این اختلاف جلسه آشتی کنانی ترتیب داده است.گفته می شود کاظم مسعودی با برخورداری از حمایت کلالی و تظاهر به عضویت در دستگاههای اطلاعاتی در کمال جسارت مشغول زد و بند و جمع آوری مال از طریق نامشروع است.
موضوع دریافت وجه از ایران ناسیونال وسیله کاظم مسعودی هنوز مورد اختلاف روزنامه نگاران حزبی است و جواد سعید3 معاون دبیر کل حزب ایران نوین در مذاکره کاملاً خصوصی اظهار داشته است پول دریافتی مسعودی از ایران ناسیونال سه میلیون ریال بوده و او فتوکپی چک را شخصا دیده است.
پرونده کلاسه 33999 بایگانی شود.
24 /12 /51
توضیحات سند:
1ـ کاظم مسعودی فرزند سید محمد در سال 1305 ه ش در مشهد متولد شد.نامبرده تحصیلاتش را تا مقطع فوق لیسانس سپری نمود، مشارالیه کار مطبوعاتی را از سال 1325 آغاز کرد و مدتی مدیر مؤسسه مطبوعاتی آژنگ بود.
نامبرده از سال 1332 ضمن نویسندگی و خبرنگاری مدیر مسئول و سردبیر چندین نشریه از جمله روزنامه آژنگ روزانه و هوایی را برعهده داشت.
سید کاظم مسعودی 15 بار نشانهای تاج و سپاس و...
از طرف محمدرضا پهلوی دریافت نمود و کتابهای نی زرد و آلمان، سرزمین شکست و پیروزی از جمله تألیفات او می باشد.
چهره مطبوعات معاصر ایران صفحه 38 2ـ منوچهر کلالی فرزند حبیب اله نماینده دوره های 21 و 22 مجلس شورای ملی از مشهد، دبیرکل حزب ایران نوین و وزیر مشاور دوران پهلوی به سال 1304 ش در مشهد متولد شد.
برای تکمیل تحصیلات به تهران آمد و از دانشکده حقوق در رشته علوم سیاسی و اقتصاد فارغ التحصیل شد.
در 1325 ش وارد کارهای دولتی شد و در وزارت کار مشغول گردید.
برای ادامه تحصیلات راهی فرانسه شد و از دانشگاه پاریس موفق به دریافت دکترای علوم سیاسی گردید.
پس از بازگشت به ایران مدارج اداری را طی کرد تا اینکه به معاونت اداری وزارت کار و امور اجتماعی رسید.
وی که در توسعه تشکیلات اداری وزارت کار نقش ساز بود.
مدتی دبیرکل کانون فارغ التحصیلان (1329) شد.
معاونت اداره اقتصاد وزارت کار (1326 ش).
ریاست اداره کار و بیمه های اجتماعی استان خراسان (36 ـ32) وزیر مشاور و سفیر ایران در سالهای 1350 و 1353 ش، عضو کانون مترقی و دبیرکل حزب ایران نوین (48 تا 53) و عضو جمعیت فراماسونری و از طرفداران دولت آمریکا که در اغلب مهمانی های سفارت آمریکا در ایران شرکت می یافت.
گویا مقامات آمریکایی از برکناری وی از حزب ایران نوین ابراز ناراحتی نمودند.
برابر گزارشی در 1346 ش وی از جمله کارگردانان کمیته محرمانه ای که از طرف مقامات سیاسی آمریکا (سیا) متمرکز در حزب ایران نوین بوده معرفی گردیده و نیز همسر وی که دارای ملیت فرانسوی است مدتها در اداره اطلاعات سفارت آمریکا مشغول به کار بوده و همزمان با آغاز فعالیتهای همسرش در حزب ایران نوین از شغل خود مستعفی گردید.
کلالی در 1340 ش از طرف وزیر کار به عنوان نماینده وزارت کار جهت شرکت در کمیته دائمی حفاظت به ساواک معرفی شد و در سال 1353 ش از طرف سازمان مرکزی بین المللی حمایت از زندانیان در انگلستان نامه هایی جهت کسب اطلاع از وضع چند زندانی سیاسی جهت یاد شده ارسال شده است.
در سال 1353 ش از نصیری جهت شرکت در مراسم کنگره سوم حزب ایران نوین دعوت به عمل آورد.
و همواره مورد تفقد نصیری بود.
پدر وی از ملاکین تربت جام بود که حداکثر استفاده و بهره برداری را از مقام و موقعیت وی در جهت منافع مادی خود نموده و در بیشتر نقل و انتقالات رؤسای ادارات نیز دخالت می کرده است.
(سالنامه کشور ایران، 1352 ش ؛ ندای ایران نوین، ش 713، 1346 ش ؛ پرونده منوچهر کلالی در ساواک) 3ـ جواد سعید فرزند کاظم در 1302 ش در کربلا متولد شد وی پس از گذراندن تحصیلات ابتدائی و متوسطه در ساری و تهران وارد دانشگاه تهران شد و دکترای خود را دریافت نمود سپس برای ادامه تحصیل عازم فرانسه شد و دوره تخصصی را در دانشگاه پزشکی پاریس به پایان رسانید پس از بازگشت به تهران در بهداری راه آهن مشغول به کار شد و تا ریاست بهداری اداره کل راه آهن در تیر ماه 1341 ترقی نمود سپس در دوره بیست و یکم مجلس شورای ملی به مجلس راه پیدا کرد و در دوره های بعد نیز در این مجلس حضور داشت و در حدود ده سال نیابت ریاست این مجلس را به عهده داشت و پس از آن به ریاست مجلس شورای ملی رسید.
وی که از مؤسسین کانون مترقی و حزب ایران نوین بود از اعضای شورای سلطنت و دبیر کل چهارم حزب رستاخیز بود تا اینکه پس از پیروزی انقلاب اسلامی به حکم دادگاه انقلاب در 18 /2 /1358 ش اعدام شد.
او عضو هیئت امنای مرکز آموزش مدیریت دولتی نیز بود و نشان تاج و همایون دریافت داشته بود.
او از سهامداران بزرگ کارخانجات مختلف ایران بود.
(مفسدین فی الارض، ص 76 ؛ سالنامه کشور ایران، 1346، ص 73 ؛ پرونده جواد سعید در ساواک)