درباره: روحانیون ممنوع‌المنبر
تاریخ سند: 22 مهر 1352
درباره: روحانیون ممنوع‌المنبر
متن سند:
از: ساواک گنبدکاووس تاریخ:22 /7 /1352به: ریاست شهربانی گنبدکاووس شماره: 3280/گ11
درباره: روحانیون ممنوع‌المنبر
دونفر از وعاظ به اسامی سیدمحمود سدهی1 فرزند جواد و شیخ عباس کبیری فرزند احمد ممنوع‌المنبر گردید‌ه‌اند خواهشمنداست دستورفرمائید چنانچه نامبردگان به حوزه استحفاظی مسافرت نموده‌اند ضمن مراقبت از اعمال و رفتار آنان از سخنرانی آن‌ها ممانعت و نتیجه را به این ساواک اعلام دارند.
رئیس سازمان اطلاعات و امنیت گنبد کاووس ـ اردکانی
49 ـ 213 /5 ـ 22 /7 /52
اطلاعات ـ اقدام شود. 24 /7 /52
توضیحات سند:
1. حجت الاسلام سیدمحمود سدهى، فرزند سیدجواد در تهران متولد شد. پس از خواندن دروس جدید به قم رفت و مقدمات و سطح را از مدرسین بزرگ فرا گرفت. چندى از محضر امام خمینى (ره) و دیگر علماء کسب فیض نمود. وى پس از وفات آیت‌الله بروجردى به تهران مراجعت کرد و به ترویج دین مشغول شد.حجت الاسلام سدهی که از وعاظ تهران بود و با نهضت حضرت امام خمینی (ره) و روحانیون مبارز تهران همراهی داشت، در سال 1343ش یکی از معترضین به تبعید امام(ره) بود که ساواک درباره سخنرانی ایشان نوشت: «در ساعت 1900 روز یکشنبه 29 /9 /43 ... در مسجد صاحب‌الزمان آقای سیدمحمود سدهی به منبر رفته، ضمن وعظ درباره تولد امام دوازدهم(ع) و مظلومیت امام چهارم(ع) گریزهایی به وضعیت فعلی خمینی زده و برای او دعا نمود و اضافه کرد: «آقای خمینی از اوضاع ایران دلش خون است.» و تأکید نمود مطالبی را که می شنوید از فردی است که بیشتر تحصیلاتش در علوم سیاسی بوده است. پس از خاتمه منبر آقای سیدمحمود سدهی به روی منبر ایستاد (بدون خواندن دعای ختم) مردم نیز بلند شدند. در این موقع تراکت هایی... از بالکن مسجد به داخل جمعیت ریخته شد...»
گنجینه دانشمندان، محمد شریف رازى، انتشارات اسلامیه، 1353 ﻫ ش، ج 2، ص 3 ـ امام در آینه اسناد، ج 4، ص 317.