درباره: ارسال نامه از طرف مقامات امنیتی عراق بقلم
بهرام میربختیار بسفارت شاهنشاهی ایران در بغداد.
متن سند:
نخست وزیری
سازمان اطلاعات و امنیت کشور
س.ا.و.ا.ک
امنیت داخلی
شماره: تاریخ: ۲۸/۵/۱۳۴۹
بولتن: ویژه
درباره: ارسال نامه از طرف مقامات امنیتی عراق بقلم
بهرام میربختیار بسفارت شاهنشاهی ایران در بغداد.
این بولتن شامل ۵ برگ است
به عرض رسید
سفارت شاهنشاهی ایران در بغداد گزارش داده است در تاریخ ۲۲/۶/۴۹ مستخدم سفارت هنگام تنظیف محوطه سفارت نامه لوله شدهای را که به همراه یک قبضه چاقو از دیوار به داخل سفارت پرتاب شده بوده یافته است که نامه مزبور به قلم بهرام میربختیار بوده و در آن مطالبی درباره زنده بودن تیمور بختیار و سکونت وی در نزدیکی منزل صدام حسین تکریتی و تردد نامبرده با قایق موتوری در محلهای معین و پارهای مطالب دیگر درج شده است.
با بررسیهای معموله محرز و مسلم است که این نامه از طرف مقامات امنیتی عراق جعل شده و یا اینکه در اثر شکنجه و فشار بهرام میربختیار وادار بنوشتن چنین نامهای گردیده است. بهرام میربختیار که با نام مستعار علاءالدین عملاً سمت معاونت تیمور بختیار را بعهده داشت از مأمورین ساواک بود که فرهنگ (اگلن ماطاوسیان جمعی تیپ نیروهای مخصوص) به وسیله نامبرده به عراق نفوذ داده شده بود و نامبرده نیز در روز حادثه به اتفاق فرهنگ در شکارگاه حضور داشته است.
بهرام میربختیار پس از تیراندازی به تیمور بختیار تا چهار روز آزاد و احتمالاً تحت نظر بوده است و ظرف همان روزها نامهای را با سفارت پاکستان در بغداد دایر بر تیرخوردن تیمور بختیار و وخامت وضع وی برای اطلاع ساواک ارسال داشته بود ولی پس از دستگیری ضارب و اخذ اعترافات از نامبرده مبنی بر اینکه بهرام میربختیار سر دسته مأمورین ساواک در بغداد بوده است مشارالیه و به دنبال وی برادر زاده نامبرده به نام هوشنگ کریمی بازداشت گردیدند.
بهرام میربختیار پس از بازداشت تحت شدیدترین شکنجه واقع به نحوی که طبق اظهار مهندس سهراب یاوری در روز ۲۸/۵/۴۹ که مقامات عراقی بهرام میربختیار را برای مذاکره با مسئول جنبش به اصطلاح آزادی بخش ملت ایران به وسیله بیسیم از زندان به داخل کاخ محل سکونت خانواده بختیار آورده بودند به علت شدت ضربات و شکنجههای وارده قادر به حرکت نبوده و دو نفر وی را به محل دستگاه هدایت نمودند. توضیح اینکه منظور از این اقدام آن بوده که بررسی نمایند آیا مسئول جنبش آزادیبخش در تهران با نامبرده اظهار آشنائی و خصوصیتی حاکی از وابستگی هر دو به ساواک مینماید یا خیر که چون قرینهای از ارتباط آنها با یکدیگر به دست نیاوردند از مسئول جنبش تا حدودی رفع سوءظن شده است.
علاوه بر سهراب یاوری منابع دیگر نیز بازداشت بهرام میربختیار را چهار روز بعد از تیرانداز به تیمور بختیار تائید کردهاند علیهذا تردیدی وجود ندارد که نامه مورد بحث به دستور مقامات عراقی نوشته شده و منظور از ارسال این نامه آن بوده است که:
١- دولت ایران گمراه شود که تیمور بختیار نمرده و زنده است.
۲- با توجه به اینکه در نامه نوشته شده همسر تیمور بختیار برای ملاقات با داود منشی زاده به سوئد عزیمت نموده دولت ایران اقدامی در زمینه وارد کردن ضربت به همسر تیمور بختیار و فرزندان وی به عمل نیاورد.
٣- دولت ایران افرادی را برای ترور تیمور بختیار در مسیری که تعیین شده با قایق موتوری تردد دارد اعزام نماید که شناسایی و دستگیر شوند.
۴- با توجه به اینکه در نامه نوشته شده هوشنگ برادر زاده بهرام میربختیار در روزهای معینی در هتل آشوربانیبال بغداد منتظر اخذ تماس میباشد چنانچه دولت ایران افرادی را به این منظور اعزام دارد شناسایی و دستگیر نمایند.
قرائن و شواهد فوق و همچنین دلایل دیگری که در نامه وجود دارد غیرواقعی بودن مفاد آن را ثابت و بعکس مرگ تیمور بختیار را به طور کامل تائید مینماید.
اقدامات انجام شده:
به وزارت امورخارجه اعلام شد به سفارت شاهنشاهی در بغداد جواب داده شود بهرام میربختیار مورد شناسائی وزارت امورخارجه و سازمانهای مسئول در ایران نمیباشد و هیچ گونه اقدامی درباره مطالب مندرج در نامه به عمل نیاورند.
منبع:
کتاب
سپهبد تیمور بختیار به روایت اسناد ساواک، جلد سوم، بختیار در عراق صفحه 436