بسم الله الرحمن الرحیم وَمَنْ أَظْلَمُ مِمَّن مَّنَعَ مَسَاجِدَ اللّهِ أَن یُذْکَرَ فِیهَا اسْمُهُ وَ سَعَى فِی خَرَابِهَا
بسم الله الرحمن الرحیم وَمَنْ أَظْلَمُ مِمَّن مَّنَعَ مَسَاجِدَ اللّهِ أَن یُذْکَرَ فِیهَا اسْمُهُ وَ سَعَى فِی خَرَابِهَا
متن سند:
بسم الله الرحمن الرحیموَمَنْ أَظْلَمُ مِمَّن مَّنَعَ مَسَاجِدَ اللّهِ أَن یُذْکَرَ فِیهَا اسْمُهُ وَ سَعَى فِی خَرَابِهَا1
و کیست ستمگرتر از آنکه بازداشت مساجد خدا را از آنکه برده شود در آنها نامش و بکوشید در ویرانى آنها. مسجـــــــــد
آهاى مسجد ـ صدایت را رساتر کن که گوش مردمان را پنبه چون دیوار پوشانده که انسان در حصار حیله و نیرنگها مانده.
صدایت را رساتر کن.
بگو تا مهربانى جاى جنگ و کینه را گیرد. بگو روز حقیقت چهره آئینه را گیرد. مسجد.
خوشا روزى که از گلدسته‌هایت واژه آزادگى مى‌ریخت. خوشا روزى که فرشت خاک و پایت گل. کلامت راستى و منزل و یاد خدا بودى.
خوشا روزى که در رگهاى اندامت نداى دوستى جارى و یا مهر و وفا بودى. خوشا روزى که از بانگ اذانت شهر مى‌لرزید. ترا از بى‌ریائى پاک و یا تزویر آغشته ترا کشتند. به سقفت چلچراغ نقره آویزان و فرشت قالى صد رنگ. صدایت خفته در زیر هزاران حقه و نیرنگ. بجاى صوت حق یا نغمه آزادگى. آیات تاریخ اسارتهاى انسان را به دیوار بنوشتند که اکنون هم ترا.
مسجد. ترا براى مجلس ترحیم مى‌خواهند.
آهاى مسجد. بندها را پاره کن آزاد شو.
بگو تا قاریان راه آزادى عشق را خوانند. و شبها محبت را بدان رانند.
صدایت را رساتر کن. صدایت را رساتر کن.
رونوشت با متن اعلامیه‌اى که در روى مقوائى نوشته شده بود مطابق است ـ سرپاسبان توکلى
توضیحات سند:
1. متن کامل آیه و ترجمه: وَمَنْ أَظْلَمُ مِمَّن مَّنَعَ مَسَاجِدَ اللّهِ أَن یُذْکَرَ فِیهَا اسْمُهُ وَسَعَى فِی خَرَابِهَا أُوْلَـئِکَ مَا کَانَ لَهُمْ أَن یَدْخُلُوهَا إِلاَّ خَآئِفِینَ لهُمْ فِی الدُّنْیَا خِزْیٌ وَلَهُمْ فِی الآخِرَۀِ عَذَابٌ عَظِیمٌ سوره بقره آیه 114کیست ستمکارتر از آن که نگذارد نام خداوند در مساجد یاد شود و در ویرانى آن بکوشد. آنان را نشاید که وارد این مکان‌ها شوند جز با ترس و هراس. براى آنها در این دنیا ننگ و خوارى و در آخرت عذابى بزرگ است