موضوع : اظهارات شیخ احمد کافی درباره فوت محمدرضا سعیدی عطف 10800/ه 1ـ26/3/49
تاریخ سند: 27 خرداد 1349
موضوع : اظهارات شیخ احمد کافی درباره فوت محمدرضا سعیدی عطف 10800/ه 1ـ26/3/49
متن سند:
به : 316 از : 9/ه شماره : 10804 /9 ه روز 22 /3 /49 شیخ احمد کافی واعظ وسیله هواپیما از تهران به مشهد وارد و در منزل حاج حسین شاهرودی پدرزنش واقع در کوچه نو اقامت می نماید.عده[ای] از طلاب شاهرودی و چند نفر از طلاب حوزه علمیه برای دیدن او به منزل شاهرودی رفته از وی دیدن می نمایند.
در پاسخ سؤال اشخاصی در زمینه موقعیت روحانیت پس از فوت حکیم در تهران ضمن بدگویی و انتقاد شدید از دستگاههای دولتی و سمپاشی اظهار می نماید «عده ای از مدرسین و علماء قم تلگراف به آقای خمینی کردند و مرجع [مرجعیت] ایشان را تعیین[تایید] نموده اند در نتیجه آنها را دستگیر و زندانی کرده اند و عده ای هم فرار کردند و دستگاه سید رضا سعیدی خراسانی1 که در زندان بوده کشته و جنازه او را محرمانه به بستگانش داده و گفته اند خودکشی کرده.
» ملاحظات : نظریه منبع خبر ـ شیخ احمد کافی مرتب مشغول تحریک احساسات مردم علیه دولت است.
نظریه رهبر عملیات ـ در مورد دستگیری شیخ احمد کافی که عامل اصلی انتشار خبر کشته شدن محمدرضا سعیدی است اقدام لازم به عمل آمده نتیجه در پیرو به عرض خواهد رسید.
پس از انتشار خبر کشته شدن محمدرضا سعیدی و فعالیت عده ای به نفع وی و تقاضای تعطیل درس و نماز میلانی نامبرده کسالت پیدا کرده و در منزل تحت نظر پزشک معالجه می شود.
بهره برداری شد ــ ارائه شود.
توضیحات سند:
1ـ آیت الله شهید سید محمدرضا سعیدی در دوم فروردین 1308 در خانواده ای روحانی در شهر مشهد دیده به جهان گشود.پدرش حجت الاسلام سید احمد سعیدی بود.
محمدرضا در دوران کودکی مادرش را از دست داد.
تحصیلات وی نزد ادیبان شهر مشهد آغاز شد و سپس در محضر شیخ مجتبی قزوینی، شیخ کاظم دامغانی و حاج شیخ هاشم قزوینی به تحصیل فقه و اصول پرداخت.
برای ادامه تحصیل به قم رفت و در محضر آیات عظام بروجردی و حضرت امام (ره) دوره خارج فقه و اصول را آغاز کرد.
فعالیت های سیاسی ـ اجتماعی آیت الله سعیدی در دوران مرجعیت آیت الله بروجردی شروع شد و به سبب افشاگری جنایات رژیم در آبادان دستگیر و زندانی شد که با وساطت آیت الله بروجردی آزاد گردید و به فرمان ایشان جهت تبلیغ به کویت رفت.
اوج فعالیت های سیاسی و انقلابی شهید سعیدی همزمان با نهضت اسلامی مردم ایران به رهبری امام خمینی است.
وی در ماجرای قیام 15 خرداد 1342 در کنار حضرت امام فعال بود و اندکی بعد از تبعید امام، ممنوع الخروج گردید.
پس از آن امامت جماعت مسجد موسی بن جعفر تهران در خیابان غیاثی را عهده دار شد و در سخنانش همواره از حضرت امام تجلیل می کرد.
در سال 1345 ش به اتهام اقدام علیه امنیت کشور دستگیر و 66 روز بازداشت بود.
سال بعد به طور مخفیانه به عراق رفت.
در سال 1347 ش به فرمان امام مأمور جمع آوری کمک برای فلسطینیان شد.
در اردیبهشت 1349 در اعتراض به مشارکت سرمایه داران آمریکایی در اقتصاد ایران سخنرانی کرد.
لذا در خرداد ماه 1349 دستگیر و در زندان قزل قلعه زندانی شد و در بیستم همان ماه زیر شکنجه مأموران ساواک در زندان به شهادت رسید.