موضوع: مجلس ختم چهلم مهدی عالم‌زاده حرجندی فرزندعلی
تاریخ سند: 3 شهریور 1357
موضوع: مجلس ختم چهلم مهدی عالم‌زاده حرجندی فرزندعلی
متن سند:
از: 8 ﻫ 1 تاریخ:3 /6/[1357]به: 312 شماره: 9902 /8 ﻫ 1
موضوع: مجلس ختم چهلم مهدی عالم‌زاده حرجندی فرزندعلی
در مورخه 30 /5 /37 حدود ساعت 1630 در مسجد صاحب‌الزمان مجلس به مناسبت چهلم نامبرده بالا برگزار که از وعاظ کرمان سیدیحیی جعفری نیز شرکت داشته‌است و جمعیت تقریبی حدود 200نفر بوده‌اند که ابتدا یک نفر مقاله‌ای ایراد که مضمونش اینکه همه در کام مرگ و نیستی قرار می‌گیریم پس چه بهتر که هرچه زودتر شربت شهادت نوشیده و با آغوشی باز از مرگ که نامش برای همه تکان دهنده است استقبال کنیم بعداً غلامحسین خالقی ماهانی طلبه مدرسه معصومیه کرمان پیرامون مرگ و شهادت و اینکه افرادی که در راه خدا کشته می‌شوند در آخرین لحظات بهشت را مشاهده می‌کنند مطالبی اظهار و اضافه نموده در واقعه قم در گذر خان1 یک نفر از طلاب با خون خودش نوشته بود یا مرگ یا خمینی دیگری نوشته بود خون خود را دادم تا به تو برسم سومی نوشته درود بر مجاهد خمینی و عده‌ای شاهد بودند کسانی که نتوانستند چیزی بنویسند در آخرین لحظه خنده می‌کردند به این دلیل که عاقبت کار خود را مشاهده و بهشت موعود را به چشم مشاهده کرده‌اند خالقی ماهانی در خاتمه اظهار داشته این مجلس به خاطر برادر عزیزم مهدی عالم‌زاده بر پا شده گر چه دشمن او را خفه نکرده باشد چون او در راه انسانیت گام برمی‌داشت و شهید شد ای جوان‌ها شما که باید بمیرید چرا کشته نشوید چرا خون نمی‌دهید چرا معطل هستید شما حرکت کنید اگر به این وضع باشد دشمن به قول مرجع خودمان نیش زهرآلود خود را تا اعماق جان ما فرو می‌برد و سپس برای خمینی و به نام اباذر تبعیدی دعا کرده و در محل مذکور یک نفر از شرکت‌کنندگان سئوال کرده نباید شعار بدهیم گفته‌اند خیر باید برویم که زن‌ها میخواهند مقاله بخوانند.
نظریه یکشنبه: خبر احتمالاً صحت دارد ضمناً مهدی عالم‌زاده حرجندی برادر محمدعلی عالم‌زاده عضو متواری گروه به اصطلاح مجاهدین خلق2 می‌باشد که چندی قبل در کاخ جوانان غرق شده و غلامحسین خالقی ماهانی که قبلاً گزارشاتی از وی به استحضار رسیده بعضاً مطالب تحریک‌آمیز3 و انتقادی اظهار می‌نماید که جهت استحضار مراقبت از اعمال و رفتار و منابر وی به شنبه توصیه‌های لازم گردیده است. مؤلف
نظریه چهارشنبه: نظریه یکشنبه مورد تایید است. آسای
نظریه 8 ﻫ: نظریه چهارشنبه تایید می‌گردد.
توضیحات سند:
1. اصل: خوان2. سازمان مجاهدین خلق( منافقین ) یکی از گروههای چریکی و مسلحانه است که در دهه 1340 و 1350 به فعالیت پرداخت. محمد حنیف نژاد، سعید محسن و علی اصغر بدیع زادگان بنیانگذاران این گروه بودند که از دوران دانشجوئی در فعالیت‌های نهضت آزادی شرکت داشتند.
نامبردگان در سال 1344 ابتدا گروهی به نام جنبش رهایی بخش ایران، براساس الگوی سازمان الفتح پی ریزی کردند و در اواخر سال 1347 پس از سه سال کار در زمینه ساختار تشکیلاتی، مطالعه و بررسی انقلابها و شناخت نسبی از جامعه ایران و نیز تدوین برنامه‌های آموزشی برای ترویج عملیات مسلحانه، به تنظیم و تدوین استراتژی خود پرداخته و به سازمان مجاهدین خلق تغییر نام دادند. اعضای این سازمان در صدد بودند تا همزمان با برگزاری جشن‌های دو هزاروپانصد ساله شاهنشاهی در سال 1350، عملیات مسلحانه گسترده‌ای در سطح کشور صورت داده و برخی از مناطق و اماکن حساس را منفجر نمایند؛ لیکن واسطه تهیه اسلحه، به نام شاهمراد دلفانی که از عناصر ساواک بود، در درون سازمان نفوذ کرد و اطلاعات قابل توجهی از سازمان و عناصر و برنامه‌های عملیات نظامی آنان را در اختیار ساواک گذاشت که منجر به دستگیری سران سازمان و اکثریت اعضای آن گردید. افراد باقیمانده سازمان موفق شدند با مخفی شدن در خانه‌های امن و مسلح شدن، شروع به تجدید سازمان و فعالیت نمایند و در سال‌های 51 و 52 و 53 عملیات مسلحانه خود را تشدید کردند و در جریان این فعالیت‌ها عده‌ای از آنها دستگیر و یا کشته شدند. در اوایل سال 1354 باقیمانده اعضای سازمان، اختلاف ایدئولوژیک پیدا کردند و ساواک نیز با استفاده از فرصت برای ضربه زدن بیشتر به سازمان، بیانیه اعلام موضع ایدئولوژیک را در بیرون از سازمان انتشار داد. در این زمان بخش قابل توجهی از نیروهای سازمان به مارکسیسم روی آوردند، فقط عده کمی از جناح مسلمان تغییر روش ندادند و به رغم فشارها و مشکلات فراوان با عناوین جدید همچون: گروه مهدیون در اصفهان، گروه شیعیان راستین در همدان و گروه فریادخلق خاموش در تبریز و... به فعالیت خود ادامه دادند. دستگیر و کشته شدن عده‌ای از اعضای سازمان اجازه فعالیت بیشتر را از این سازمان گرفت و تنها با اوج گیری انقلاب در اواخر سال 1356 و 1357 توانستند به فعالیت مجدد رو بیاورند ولی در به حرکت در آوردن ملت مسلمان ایران و اجتماعات عظیم مردمی و اعتصاباتی که رژیم را از پای درآورد، نقش چشمگیری نداشتند. و پس از پیروزی انقلاب اسلامی و تشکیل نظام جمهوری اسلامی با اتخاذ روشهای متضاد و حرکات منافقانه نهایتاً به رویارویی با انقلاب اسلامی پرداختند، در سال 1360 دست به اقدامات مسلحانه زدند و به ترور شخصیت‌های انقلاب اسلامی و مردم مشغول شدند،که با مقابله قهرمانانه نهادهای انقلابی و مردم نهایتاً به غرب پناهنده شده و بعدها ننگ همراهی و همدستی با صدام را گردن نهادند. منافقین هم‌اینک به جاسوسی برای امریکا، اسرائیل و کشورهای غربی علیه ملت ایران مشغول هستند و باوجود کارنامه ضدبشری و تروریستی‌شان مورد حمایت همه‌جانبه کشورهای مدعی دمکراسی می‌باشند.
ر.ک: ساواک و نقش آن در تحولات داخلی رژیم شاه، تقی نجاری‌راد، مرکز اسناد انقلاب اسلامی؛ تروریسم ضد مردمی دفتر سیاسی سپاه پاسداران انقلاب اسلامی.
3. اصل: تحریک‌آمیزی