تیمور بختیار
متن سند:
تیمور بختیار پس از اقامت در بغداد، با حمایت و کمک رژیم بعث اقدام به انجام فعالیتهای نظامی علیه دولت ایران نمود. همان طور که بیشتر گفته شد اولین کار وی دعوت از گروهها و افراد مختلف در ایران و خارج از کشور برای پیوستن به شبکه ضد ایرانی وی بود. فعالیت گسترده بختیار بر ایلات و عشایر نقاط مرزی و جلب حمایت آنان متمرکز بود. وی با اعزام پیکهائی به داخل کشور اقدام به ایجاد هستههایی از افسران شاغل و بازنشسته، عشایر و سایر طبقات مختلف نمود. بختیار تلاش داشت تا با انجام عملیات مرزی و اقدامات خرابکارانه در داخل شهرها موجبات بیثباتی و مخالفت را در داخل کشور ایجاد کند. به همین منظور علاوه بر انجام امور تبیلغاتی و سیاسی اقدام به تجهیز و آموزش نظامی افراد و گروهها نمود. وی توانست بیش از ۲۰ شبکه در استانهای مختلف کشور ایجاد کند. هر یک از این شبکهها افرادی را برای آموزش فنون نظامی و کاربرد انواع سلاح، بمب، مواد منفجره و... به عراق اعزام کرده بودند و در پادگانهای عراق مشغول فعالیت بودند. البته عمده افراد این شبکهها و افرادی که در عراق آموزش میدیدند، ایرانیانی بودند که به علل مختلف از مرزها به طور غیرقانونی خارج میشدند و رژیم بعث که همواره مترصد فرصتی برای ابراز مخالفت علنی با دولت ایران بود امکانات لازم را برای جذب این افراد و آموزش آنها برای انجام عملیات خرابکارانه علیه ایران در اختیار بختیار قرار داده بود.
مجموعه اسنادی که در این فصل جمع آوری شده، نشان از جذب عناصر ناراضی، مهاجران غیرقانونی و آموزش آنها برای انجام عملیات نظامی چریکی و خرابکارانه در مرزهاست. از آنجا که انسجام، هماهنگی و سنخیت لازم میان افراد جذب شده وجود نداشت، بیشک آنان توان لازم برای ابراز مخالفتهای جدی علیه رژیم را نداشتند عمده افرادی که آموزشی میدیدند، ایرانیانی بودند که از فقر و نداری به عراق میرفتند تا با کارگری بتواند درآمدی کسب کنند و پس از عبور از مرز و ورود به خاک عراق توسط بعثیها و عوامل بختیار جذب پادگانها و ستادهای آموزشی میشدند و مدتی تحت تعلیم قرار میگرفتند و در این مدت پول نیز دریافت میکردند. در واقع آنها افرادی نبودند که بتواند منشاء فعالیتهای چریکی و تروریستی در داخل کشور باشند و صرفاً افرادی بودند که به علت شرایط نابسامان داخلی برای کسب درآمد بیشتر از مرز گذشته بودند و بسیاری از آنها پس از بازگشت در همان بازجوییهای اولیه همه چیز را برملا میکردند و بسیاری از آنها دستگیر میشدند در مجموع نمیتوان گفت بختیار در بغداد فعالیتهای گسترده و هماهنگی علیه رژیم ایران انجام داد و توانست عناصر ناراضی را جذب کند. عناصری که در پادگانهای عراق تحت تعلیم - در واقع اجباری - قرار میگرفتند افرادی بودند که همواره در مرزها تردد میکردند و برای کسب دیناری اضافی حاضر به انجام هر کاری بودند و این در حالی بود که بختیار به آموزش دیدگان پول نیز پرداخت میکرد و همین عامل، انگیزه لازم را برای افراد دیگر فراهم میآورد که جذب هستههای چریکی بختیار شوند. براساس سندهای موجود نمیتوان به تعداد افرادی که تحت آموزش نظامی قرار گرفتند پی برد در این میان برخی از سندها حتی به ۵ هزار نفر هم اشاره دارد و عدد دیگر تنها ۴۰۰ نفر است. به نظر میرسد فعالیت بختیار در این بخش نیز با موفقیت چندانی روبرو نبود و به رغم اینکه از کلیه ترفندها – تطمیع و تهدید برای جذب ایرانیان استفاده مینمود باز هم موفقیتی در این راستا کسب نکرده است.
گفتنی است رژیم بعث کمک زیادی به بختیار کرد به طوری که ویزای اقامت ایرانیان مقیم عراق را نیز منوط به گذراندن دورههای آموزشی کرد، همچنین پس از آتش زدن مسجدالاقصی توسط صهیونیستها، بعثیها تلاش کردند تا با ارایه تسهیلاتی به بهانه اعزام نیرو به فلسطین برای مبارزه با اسرائیل، ایرانیان را برای آموزش نظامی فرا بخوانند. این فصل براساس مجموعه اسناد مربوط به اقدامات نظامی بختیار در عراق تنظیم شده است.
منبع:
کتاب
سپهبد تیمور بختیار به روایت اسناد ساواک، جلد سوم، بختیار در عراق صفحه 347