صفحه قبل برو به صفحه
صفحه بعد

موضوع : شیخ عباسعلی اسلامی1

تاریخ سند: 28 اردیبهشت 1348


موضوع : شیخ عباسعلی اسلامی1


متن سند:

از : 20 ه 3 به : 316 شماره : 13080 /20 ه 3 در ساعت 2100 روز 26 /2 چون محمدرضا مهدوی به مسافرت عتبات رفته بود نامبرده بالا در مسجد جلیلی واقع در خیابان ایرانشهر به منبر رفته و ضمن گفتار خود اظهار داشت مسجد محل تجمع و تصمیم مسلمانان است و تمام قوانین و دستورات اسلام باید از مسجد صادر شود چرا به ما می گویند نگوییم ما قانون اسلام را می گوییم.
درباره دادگستری و دارایی و سایر تشکیلات حتی دستورات جنگی باید از مسجد صادر و اجرا شود.
دستورات پیغمبر و ائمه اطهار از مسجد صادر می شده است بعد گفت خداوندا تمام حکام و پادشاهان اسلامی را با هم متحد کن و اختلاف ایران و عراق را به نحوی حل که به صلح و صفا تبدیل گردد.
و در پایان گفتار خود اضافه نمود اگر ثروتمندان مقداری از ثروت خود را صرف مردم بیچاره و فقیر بکنند دیگر مردم توده ای نمی شوند.
گفتار مشارالیه در ساعت 2230 خاتمه یافت.

توضیحات سند:

1ـ حجت الاسلام حاج شیخ عباسعلی اسلامی فرزند حسین در سال 1275 ش در سبزوار متولد شد.
وی پس از آموختن مقدمات و ادبیات رهسپار مشهد مقدس گردید و سطوح را در محاضر آیات بزرگ مرحوم حاج میرزا مهدی اصفهانی، آقازاده کفایی، مرحوم حاج حسین قمی و مرحوم آشتیانی فرا گرفت.
سپس جهت تکمیل اندوخته های علمی خود به نجف اشرف هجرت کرد و از محضر مرحوم آیت الله العظمی سید ابوالحسن اصفهانی و دیگران بهره مند شد و پس از چند سفر علمی به کشورهای مختلف به تهران آمد و از راه منبر و تأسیس 160 باب مدرسه اسلامی در سراسر ایران و ساختن کتابخانه و مسجد و ...
خدمات بسیاری به اسلام و مسلمین کرد.
وی سفرهایی نیز به کشورهای اسلامی نمود و در هند به مدرسه الواعظین رفت که برنامه های آموزشی آن مدرسه روی او تأثیر گذاشت و در ایران مدرسه جامعه تعلیمات اسلامی را تشکیل داد.
وی با سخنرانی در باره کشف حجاب رضاخانی با آن مبارزه کرد و ضمن دفاع از حجاب اسلامی به خاطر مبارزات خستگی ناپذیرش چندین بار به زندان افتاد.
حجه الاسلام شیخ عباسعلی اسلامی در 20 فروردین 1364 دارفانی را وداع گفت.

منبع:

کتاب آیت‌الله محمدرضا مهدوی کنی به روایت اسناد ساواک صفحه 105

صفحه قبل برو به صفحه
صفحه بعد
کلیه حقوق این پایگاه برای مرکز بررسی اسناد تاریخی محفوظ است. استفاده از مطالب سایت با ذکر منبع بلامانع است.