در شماره پیروی صورت اسامی وعاظ ممنوع‌المنبر اعلام شده
تاریخ سند: 30 خرداد 1357
در شماره پیروی صورت اسامی وعاظ ممنوع‌المنبر اعلام شده
متن سند:
شماره: 3684 /312 تاریخ: 30 /3 /2537[1357]از: مرکز
به: کلیه سازمان‌های اطلاعات و امنیت (با استثناء اردوگاه شمال)
پیرو شماره: 6120 /312 ـ 15 /9 /36
در شماره پیروی صورت اسامی وعاظ ممنوع‌المنبر اعلام شده و تغییرات حاصله در آن نیز به موقع اشعار گردیده است. با توجه به سیاستی که در جهت اعطای هر چه بیشتر آزادی‌های سیاسی در زمینه‌های مختلف اعمال می‌گردد و همچنین با امعان نظر به این موضوع که در شرایط فعلی این سیاست در صورتی که وعاظ مذکور خود را مقید به رعایت مصالح عالیه مملکتی و اصول سیاسی نظام موجود در کشور بدانند، قابل اجرا و گسترش است، لذا ضمن عطف توجه به لیست مذکور صورت اسامی آن تعداد از وعاظ ممنوع‌المنبر (به استثنای افراد زیر) را که در حوزه استحفاظی آن سازمان سکونت دارند استخراج و با بررسی سوابق و وضعیت آن‌ها ترتیبی فراهم آورند که به نحو مقتضی از طریق افراد معمّر و خوشنام منطقه موجبات ارتباط با آنان فراهم و بدینوسیله و به عنوان اینکه با ضمانت و تعهد اخلاقی افراد مذکور (معمّرین) شرایطی فراهم شده که از آنان رفع ممنوعیت از منبر به عمل آید، وعاظ مذکور را اخلاقاً در حضور معمّرین به رعایت مصالح عالیه مملکتی و عدم عنوان مطالب خلاف مصالح و تحریک‌آمیز که موجب بروز اغتشاش و تشنج شود، متعهد نموده و نتیجه را در اسرع وقت اعلام دارند. ضمناً رفع ممنوعیت از منبر وعاظ مورد بحث به مراجع مسئول اعلام گردیده است. ثابتی
1- حبیب‌الله آشوری 2- محمد رضا بیک یزدی (فاکر) 3- حبیب‌الله پیمان 4- شیخ جعفر جوادی شجونی 5- فخرالدین حجازی 6- هادی خامنه‌ای 7- عبدالرحیم ربانی شیرازی 8- محمد صادق صادقی گیوی (خلخالی) 9- حسین عمادی 10- محمد تقی فلسفی 11- سید محمد کیاوش 12- علی اصغر مروارید 13- عبدالمجید معادیخواه 14- فضلالله مهدیزاده محلاتی1 15- محمد واعظ عبایی 16- عبدالکریم هاشمی‌نژاد2 17- علی اکبر فیض مشگینی 18- ناصر مکارم شیرازی
از طبقه‌بندی سری خارج در طبقه‌بندی خیلی محرمانه قرار گرفته است.
توضیحات سند:
1. شهید حجتالاسلام فضلالله مهدیزاده محلاتى، فرزند غلامحسین در سال 1309 ﻫ ش در خانواده‌اى متدین و مذهبى در شهرستان محلات متولد شد. در سال 1324 تحصیلات حوزوى خود را در حوزه علمیه قم آغاز و در طول مدت تحصیل از محضر اساتید بزرگوارى چون آیات عظام حاج سید محمدتقى خوانسارى، بروجردى، حضرت امام خمینى (ره)، علامه طباطبایى(ره) و مشکینى کسب فیض نمود. از سال 1326 به دنبال آشنایى با فدائیان اسلام و مرحوم آیتالله کاشانى، مبارزه خود را علیه رژیم آغاز کرد. در رمضان سال 1332 به واسطه سخنرانى علیه کنسرسیوم نفت و کودتاى 28 مرداد، در بجنورد دستگیر و به مشهد تبعید شد. در جریان قیام 15 خرداد رابط بین علماى قم بود و با تنظیم اعلامیه و طومار، توانست امضاى 120 تن از علماى تهران را بگیرد که در آن زمان چنین اقدامى بى‌سابقه بود. شهید محلاتی در طول دوران مبارزه بارها دستگیر، زندانی و شکنجه شد. در آستانه ورود حضرت امام، یکى از فعالترین اعضاى کمیته استقبال از معظم‌له بود. در حمله به مرکز رادیو شرکت جست و صداى انقلاب اسلامى به وسیله او از رادیو پخش شد.پس از پیروزى انقلاب اسلامى، فعالیتش را به عنوان معاون کمیته مرکزى انقلاب اسلامى شروع کرد. او نخستین دبیر جامعه روحانیت مبارز بود و در سال 1359 به نمایندگى در مجلس شوراى اسلامى انتخاب شد و در همان اوایل به عنوان نماینده حضرت امام در سپاه پاسداران انقلاب اسلامى منصوب گردید. وی به امر «دفاع مقدس» توجه خاصّى داشت. رهبر معظم انقلاب، حضرت آیتالله خامنه‌اى درباره او فرموده‌اند: «همه کارهایى که احتیاج به یک پیگیرى مداوم و خستگى‌ناپذیر داشت، از دست شهید محلاتى بر مى‌آمد. اعتماد و ارادت ایشان به امام به نظر من یکى از عوامل خستگى‌ناپذیرى ایشان بود. این را من احساس مى‌کردم که حضرت امام (قدس سره) یک اعتمادى به او داشتند و نظراتش را گوش مى‌کردند.» سرانجام شهید محلاتى در اول اسفند ماه سال 1364، هنگامى که به همراه جمعى از نمایندگان مجلس و مسئولان قضایى کشور با یک فروند هواپیما عازم جبهه‌هاى نبرد بودند، به وسیله هواپیماهاى جنگى رژیم بعثى ـ صهیونیستى عراق، در حوالى اهواز مورد هدف قرار گرفتند و به همراه 40 تن دیگر از همراهان به فیض شهادت نائل آمدند و در جوار حضرت فاطمه معصومه(س) آرمید.
ر.ک: یاران امام به روایت اسناد ساواک، شهید حجتالاسلام فضلالله مهدیزاده محلاتی، 2 جلد، تهران، مرکز بررسی اسناد تاریخی، 1382
2. شهید حجتالاسلام سید عبدالکریم هاشمی‌نژاد، فرزند سید حسن در سال 1311 ﻫ ش در بهشهر متولد شد. پس از تحصیلات مقدماتی راهی قم شد و از محضر اساتیدی چون آیتالله العظمی بروجردی، علامه طباطبایی و امام خمینی(ره) بهرهمند شد. پس از فوت آیتالله العظمی بروجردی در سال 1340 به مشهد رفت و علاوه بر تدریس در درس آیات محمد هادی میلانی و شیخ مجتبی قزوینی حاضر شد.
ایشان در پی مبارزاتش در سال 1342 پس از فاجعه 15 خرداد دستگیر و 41 روز در زندان شهربانی حبس بود. در سال 1343 با همکاری آیتالله سید حسن ابطحی «کانون بحث و انتقاد دینی» را بنا نهاد و چند ماه بعد از آزادی در فاجعه مسجد فیل در 22 /7 /1342 دستگیر و پس از مدتی آزاد شد. پس از سخنرانی در مسجد سید اصفهان در اواخر دهه چهل ممنوع‌المنبر شد، اما به تشکل و راهنمایی دانشجویان پرداخت و کلاس‌های زیادی در دانشگاه‌ها برگزار کرد و در سال 1354 در ایام فاطمیه در پی سخنرانی دستگیر و تا تاریخ 20 /3 /56 زندانی بود. پس از آن در مشهد به فعالیت‌های خود ادامه داد تا اینکه مجدداً دستگیر شد. پس از پیروزی انقلاب ایشان دبیرکل حزب جمهوری اسلامی در مشهد شد، اما طولی نکشید که در هفتم مهرماه 1360 با نقشه سازمان منافقین در حالی که از کلاس درس در حزب جمهوری اسلامی خارج میشد به شهادت رسید و در «دارالزهد» حرم حضرت علی بن موسی الرضا (ع) به خاک سپرده شد.
یاران امام به روایت اسناد ساواک، شهید حجتالاسلام سید عبدالکریم هاشمی نژاد، تهران، مرکز بررسی اسناد تاریخی، 1377