موضوع : شیخ حسین لنکرانی
تاریخ سند: 19 اردیبهشت 1351
موضوع : شیخ حسین لنکرانی
متن سند:
از: 20 ه12 به: 312 شماره: 11068 /20 ه12 از ساعت 2000 روز 11 /2 /51 احمد انتصاری.اسداللّه نقاش زاده.
احمد خسروی نژاد معروف به شیرازی.
شیخ خلیل تقویان.
اقدسی دانشجوی سال اول دندانپزشکی.
حاج مهدی تدین.
حاج سید محمود میرافشار و چند نفر دیگر که جمعا 18 نفر بودند در منزل نامبرده بالا حضور داشتند احمد خسروی نژاد اظهار نمود در حسینیه ارشاد با دکتر علی شریعتی1 مذاکره کرده و شریعتی گفته است که مقلد خمینی است و برای رفع اختلاف حاضر است نزد لنکرانی بیاید.
موقعی که رادیو اخبار رژه کارگران را به مناسبت روز کارگر پخش می کرد لنکرانی گفت حتما الان رادیو تأیید این کارها و تشکر برای تعطیل روز تولد پیغمبر را از طرف روحانیون به امضاء آیت الله مهدوی و آیت الله خلخالی و رستم العلماء را خواهد خواند.
تقویان نیز گفت دستگاه برای مردم زیاد آیت الله می تراشد و اخیرا که یک نفر پیرمرد صابون فروش که از عراق اخراج شده و فوت کرده بود در روزنامه نوشته بودند که آیت الله همدانی در اثر شکنجه بعثیها فوت نموده است.
نظریه شنبه.
نظری ندارد.
نظریه یکشنبه.
نظری ندارد آسای نظریه سه شنبه.
نظری ندارد.
سپاهی ـ نظریه چهارشنبه.
نظری ندارد.
پاد اداره کل سوم ـ 19 /2 /51 ـ 2658
توضیحات سند:
1ـ دکتر علی شریعتی در دوم آذرماه 1312، در دهکده مزینان از توابع سبزوار، به دنیا آمد.اوّلین معلّم او، پدرش، محمّدتقی شریعتی بود.
شریعتی، دوران دبستان را در مشهد گذراند و از سال نهم تحصیل، وارد دانشسرای مقدّماتی شد.
او، پس از دو سال، فارغ التحصیل شد و در دهات اطراف مشهد، به آموزگاری پرداخت.
وی، طی 5 سال، موفّق به اخذ دیپلم و لیسانس گردید.
شریعتی، در دبیرستان با جنبش نوین اسلامی، از طریق کانون نشر حقایق اسلامی آشنا شد و از همان سالها فعّالیتها و مبارزات سیاسی و ضد رژیم خود را، با جدیّت آغاز کرد.
دوران تحصیل او در دانشگاه، با اوج گیری مبارزات ملّت مسلمان ایران با استعمار پیر انگلستان، به هنگام نخست وزیری دکتر مصدّق مصادف بود که در آن زمان، او، در خراسان از سران نهضت ملّی محسوب می شد.
پس از کودتای 28 مرداد، شریعتی، مبارزات مخفی خود را، علیه رژیم شاه آغاز کرد.
او، در 1336، به همراه عدّه دیگری دستگیر و به تهران منتقل شد.
پس از آزادی از زندان، تحصیلاتش را ادامه داد و سرانجام در اوایل 1959، عازم فرانسه شد.
در اروپا، مبارزات سرسختانه خود را علیه رژیم، ادامه داد و با سازمانهای انقلابی الجزایر همکاری می کرد.
شریعتی، از بنیانگذاران نهضت آزادی ایران در خارج از کشور بود.
فعّالیتهای شریعتی در خارج از کشور، فقط محدود به مسائل ایران نبود.
او، همکاری صمیمانه ای با نهضتهای آزادیبخش و جنبشهای آزادیخواهانه کشورهای دیگری چون کنگو، الجزایر و فلسطین داشت.
وی، حتّی در تظاهرات آنان، حضور می یافت و به زندان سیته فرانسه افتاد.
وی، مقاله های زیادی علیه امپریالیسم و صهیونیسم نگاشت و حتّی در جمع آوری پول، جهت کمکهای مالی به جبهه آزادیبخش فلسطین، حضوری فعّالانه یافت.
شریعتی، طی اقامتش در فرانسه با نویسندگان بزرگی چون پروفسور لوئی ماسینیون ـ که استادش بود ـ شوارتزه، ژان پل سارتر، هانری لوموز و کوکتر آشنا شد و فلسفه غرب و علم جامعه شناسی را آموخت.
زندگیش در پاریس، همراه با قناعت و فقر بود، چنانکه با همسر و سه فرزندش، در یک اتاق می زیست.
پس از پایان تحصیلات و کسب دکترا در جامعه شناسی و تاریخ اسلام از دانشگاه سوربن، به میهن بازگشت.
امّا در مرز ایران، به جرم فعّالیتهایش علیه حکومت، دستگیر شد و مدّت شش ماه به زندان افتاد.
اقدامات سازنده شریعتی، از زمان استادی دانشکده ادبیات دانشگاه مشهد شروع شد و سرانجام کارش به حسینیه ارشاد کشید و آوازه شهرتش، در میان عاشقان تحقیق و انقلاب پیچید.
نتیجه درسهای شریعتی در حسینیه ارشاد، انتشار و تهمتها و فحّاشیهای رژیم شاه نسبت به وی بود و سرانجام نیز، حسینیه ارشاد تعطیل و شریعتی متواری گردید.
شریعتی، به دنبال دستگیری پدرش، ناگزیر خود را معرّفی کرد و 18 ماه، مورد شکنجه و آزار قرار گرفت.
وی، سرانجام از زندان آزاد شد ولی همیشه تحت نظر بود.
او، در 26 اردیبهشت 1356، از ایران خارج شد و یک ماه بعد، در 29 خرداد همان سال، به طور نامعلومی، در لندن درگذشت.
جسدش را به سوریه حمل کردند و در 6 تیرماه 1356، در کنار حرم مطّهر حضرت زینب (س)، دفن کردند.
آثار شریعتی، در تیراژهای بسیار بالا، به چاپ رسیده است.
مجموعه آثارش 35 جلد است.
(ساجدی، احمد : مشاهیر سیاسی قرن بیستم، انتشارات محراب قلم، تهران 1374، صفحه 274.)