مخابره تلگراف
تاریخ سند: 5 اسفند 1346
مخابره تلگراف
متن سند:
از : اداره کل سوم به : ریاست ساواک تهران (ه 3) شماره : 77934 /316 برابر اطلاع اخیرا پاره ای از روحانیون شهرستان شیراز از جمله شیخ بهاءالدین محلاتی و سید عبدالحسین دستغیب تلگرافی از آن شهرستان بعنوان آیت الله سید احمد خوانساری و شیخ محمد تقی فلسفی1 واعظ مخابره کرده و طی آن ضمن اظهار تأسف از بازداشت ربانی شیرازی2 از روحانیون مزبور خواسته اند اقداماتی جهت آزادی مشارالیه بعمل آورند.علیهذا خواهشمند است دستور فرمائید نسبت به تعیین صحت و سقم موضوع اقدامات لازم معمول و در صورت تائید نتیجه اقداماتی که تاکنون از طرف آنان در این زمینه بعمل آمده است اعلام دارند.
مدیر کل اداره سوم مقدم رونوشت برابر اصل است ـ اصل در پرونده 161124 می باشد در پرونده سید عبدالحسین دستغیب بایگانی شود
توضیحات سند:
1ـ نابغه سخنوران، حجه الاسلام والمسلمین حاج شیخ محمد تقی فلسفی فرزند علاّمه شیخ محمدرضا تنکابنی در سال 1288 شمسی در تهران متولّد شد.پس از طی مقدمات و ادبیات و سطوح و معقول و فلسفه در تهران و قم، روش نوینی را در وعظ پایه گذاری کرد و تحول عمیقی را در فن سخنرانی به وجود آورد.
روایات پیامبر (صلّی اللّه و علیه و آله) و ائمه (علیهم السّلام) را با منطق علمی روز تشریح و توضیح می نمود.
در زمان حضرت آیه اللّه العظمی بروجردی دهه آخر ماه صفر را در منزل ایشان به سخنرانی می پرداخت.
وی مورد توجه کلیه مراجع تقلید گذشته و حال بوده و آثار و تألیفاتی گرانقدر از جمله کتاب کودک در دو جلد، کتاب جوان در دو جلد و آیه الکرسی را به رشته تحریر درآورده است.
آقای فلسفی در طول دوران مبارزات مردم ایران با سخنرانی های خود به افشای چهره کریه رژیم ستمشاهی می پرداخت و از یاران حضرت امام خمینی (سلام اللّه علیه) محسوب می شد.
پس از پیروزی انقلاب اسلامی نیز علیرغم کبر سن همچنان در سنگر تبلیغ به ادای وظیفه مشغول بود و سرانجام در سال 1377 شمسی در جوار رحمت حق جای گرفت.
2ـ آیه اللّه حاج شیخ عبدالرحیم ربانی شیرازی در سال 1301 ه .
ش در شیراز متولد شد.
وی در سال 1327 برای تکمیل مبانی علمی خود به قم رفت و محضر اساتیدی چون مرحوم آیه اللّه سید محمد محقق داماد و مرحوم یزدی را درک کرد و فقه و اصول را فراگرفت.
آیه اللّه ربانی شیرازی در طول مبارزات سیاسی خود علیه رژیم شاه بیش از ده بار زندانی شد.
آخرین بار در ماه مبارک رمضان سال 1357 پس از سخنرانی در شیراز دستگیر شد و به زندان افتاد.
ایشان پس از پیروزی انقلاب اسلامی نماینده حضرت امام (سلام اللّه علیه) در استان فارس شد و نیز به عضویت شورای نگهبان درآمد.
وی در دهم فروردین ماه 1360 هنگامی که از جهاد سازندگی شیراز به منزل بازمی گشت مورد اصابت گلوله قرار گرفت که از این سوء قصد ضد انقلاب، جان سالم به در برد.
امّا در هفدهم اسفند ماه همان سال هنگام عزیمت به تهران برای شرکت در جلسه شورای نگهبان بر اثر واژگون شدن خودرو درگذشت و به دیار باقی شتافت.