موضوع: اظهارات قریشی
تاریخ سند: 10 اسفند 1347
موضوع: اظهارات قریشی
متن سند:
به: 316 شماره: 44204 /20 ﻫ 3 از: 20 ﻫ 3 در تاریخ 1 /12 شخص لاغراندام ریش‌داری نزد مرتضی تجریشی آمد و ضمن صحبت از جریان سیل خمین1 اظهار داشت: این جریان را به اطلاع آیت‌الله خمینی رساندیم و ایشان مبلغ چهارده هزار تومان از نجف فرستادند که من شخصاً آن را در بین اهالی تقسیم کردم و به هرکدام مبلغ 120 تومان رسید.کمک شیر و خورشید هم نقدی بود که به هر نفر 250 الی 300 تومان دادند ولی این پول‌ها دردی را درمان نکرد.
البته آیت‌الله خمینی اجازه داده‌اند که هرکس مایل باشد می‌تواند سهم امام و خمس را به خمین به آدرس من بفرستد و من وجوهات را جهت سیل‌زده‌ها به مصرف برسانم.
در این موقع حاج مرتضی تجریشی گفت: من جریان را با حاج حسن آقا سعید درمیان گذاشته‌ام و قرار است از ثلث ارثیه یک نفر که تازگی فوت کرده است حدود دویست هزار تومان برای این‌کار بگیریم و سعید هم موافقت کرده است.
توضیح منبع: قریشی یاد شده بالا برادر مرحوم قریشی خمینی2 است که چند سال قبل در بیمارستان پهلوی فوت کرد و بازار از او تشییع جنازه کامل نمود.
ملاحظات: هرگونه اقدام مستقیم باعث شناسایی منبع خواهد شد.
کوهک 5756 جلد 11 بایگانی شود.
20 ﻫ / 3
توضیحات سند:
1.سیل خمین: از اردیبهشت سال 47 تا پایان آن سال حوادث و بلایای طبیعی زیادی در نقاط مختلف کشور از قبیل: سیل، طوفان، یخبندان و زلزله رخ داد و صدها نفر در این حوادث در شهرها و روستاهای مختلف جان باخته و مجروح شدند و خسارات بسیاری به اموال منقول و غیرمنقول مردم وارد شد.
بزرگترین این حوادث زلزله خراسان در تاریخ 10 /6 /47 بود که 500 شهر و دهکده را ویران و هزاران نفر کشته برجای گذاشت.
در بهمن ماه سیل در خوزستان 50 هزار نفر را آواره و 700 خانه در اهواز را ویران نمود.
در اسفندماه سیل در استان گیلان، کرمانشاه، تهران و آذربایجان تعدادی را از پای درآورد و صدها خانه ویران گشت.
شهرستان خمین و روستاهای اطراف آن نیز از خسارات سیل در آن زمان آسیب دید.
(رک: روزشمار تاریخ ایران، دکتر باقر عاقلی، جلد دوم، حوادث سال 1347) 2.
مرحوم شهید حجت‌الاسلام سید کاظم قریشی: فرزند سید جمال در شهر خمین دیده به جهان گشود و پس از گذراندن دوران کودکی و تحصیلات ابتدائی در سن 15 سالگی در همان شهر مشغول تحصیل علوم اسلامی شد و پس از مدتی به شهر مذهبی قم رفت و به تحصیلات خود ادامه داد.
در سال 1341 و 42 که انقلاب اسلامی ایران به دست توانای امام خمینی (ره) پایه‌ریزی شد، شهید سیدکاظم قریشی که جوانی بلندقامت و خوش چهره و دارای اخلاقی پسندیده و به این حرکت معتقد بود، در پیشبرد هدف‌های آن کوشش فراوانی داشت، به طوری‌که در سال 42 اعلامیه‌های امام را علی‌رغم جو اختناق و اذیت‌های ساواک به تنهایی در تهران تکثیر می‌کرد و در بیدرای ملت سعی فراوانی داشت.
وقتی که آیت‌الله خمینی به ترکیه تبعید شد شهید قریشی در ماه رمضان همان سال برای تبلیغ به شهرستان خمین رفت و پس از سخنرانی‌های داغ و بیان نمودن جنایات پهلوی، ساواک او را گرفت و به اراک برد و از آن‌جا به تهران انتقال یافت و مدتی زندانی گردید.
پس از آزادی، در مراجعت به خمین، اهالی خمین استقبال شایانی از او کردند و بعد از آن مکرر او را گرفتند و رها کردند و محرم همان سال باز در خمین او را دستگیر کردند و به تهران بردند و تحت شکنجه‌های زیادی قرار گرفت ...
.
او را به عنوان زخم معده عمل کردند و در زیر عمل جراحی در سال 1358 ق (1344 یا 45 ش ) به شهادت رسید.
از آن‌جائی‌که این جوان به پیکره طاغوت ضربه وارد کرده بود پس از شهادتش مردم را از رفت‌وآمد سر قبرش منع می‌کردند و حتی نگذاشتند برایش سنگ مزار نصب کنند...
(شهدای روحانیت شیعه در یکصد ساله اخیر، علی ربانی خلخالی، صفحه 221 و 222، نشر پیام اسلام، چاپ اول، سال 1361)