اداره کل انتشارات و رادیو
تاریخ سند: 6 شهریور 1341
اداره کل انتشارات و رادیو
متن سند:
محرمانه مستقیم شماره : 116 /9 جناب آقای معینیان1 معاونت محترم نخست وزیر و سرپرست انتشارات و رادیو محترما معروض می دارد بطوری که در گزارشات قبلی اشاره گردیده است آیت الله میلانی وابسته به جبهه ملی است و چه مستقیم و چه غیر مستقیم به کانون نشر حقایق اسلامی که خود سوابق ممتدی در مخالفت با وضع موجود دارد کمکهای مؤثر و راهنماییهای لازم را می نماید و همیشه منزل ایشان محل اجتماع افراد وابسته به جبهه ملی است، مثلاً در روز جمعه 2 /6 /41 شخصی به نام شیخ عباسعلی اسلامی2 به منبر می رود و به تمام دستگاهها بد می گوید و صریحا اظهار می دارد (وزیر فرهنگ و کسانی که او را وزیر کرده اند خر هستند و آنها از همان خرهایی هستند که قرآن روی پشت آنها است ولی نمی فهمند قرآن است و همچنین اضافه کرده است که این مملکت رو به اضمحلال است زیرا همیشه مانند گدا دست به سوی آمریکا و انگلیس دراز می کند و می توان گفت که این مملکت حکم یک گدا را دارد) و اصولاً گزارشاتی از این محل می رسد که فوق العاده زننده می باشند.رئیس اداره انتشارات و رادیو استان خراسان.
امیر مجاهدی رونوشت برابر اصل است.
توضیحات سند:
1 ـ نصرت اللّه معینیان در سال هزار و سیصد و سی و پنج رییس انتشارات و رادیو بود، و در کابینه های شریف امامی و امینی نیز در همین سمت باقی ماند.در کابینه علم وزیر راه شد، بعد از کناره گیری جهانگیر تفضلی از سمت وزیر مشاور و رییس انتشارات و تبلیغات، معینیان جانشین او می شود، او در کابینه منصور وزیر اطلاعات و جهانگردی شد، که بعد رییس دفتر مخصوص شاه و رییس کمیسیون شاهنشاهی می شود.
ر.ک : یعقوب توکلی، خاطرات جهانگیر تفضلی، صفحه 102 فردوست در ضمن خاطراتش می گوید : او چند دوره وزیر شده بود، تا اینکه وزیر راه شد، و در سخنرانی روز اول برای مقامات عالی وزارت راه، به شکل توهین آمیزی به آنها حمله کرد، عده یی به توهین او جواب دادند، و تعداد زیادی سالن را ترک کردند، این امر سبب شد که به منزل رود و تمارض کند، و وزارتش چند روز بیشتر دوام نیاورد، معینیان یکی دو سال بیکار بود و...
ر.ک : حسین فردوست، ظهور و سقوط سلطنت پهلوی، جلد 1، صفحه 258 2 ـ حجت الاسلام والمسلمین آقای حاج شیخ عباسعلی اسلامی (ره) در سال 1323 ه.
ق در سبزوار متولد شد و پس از آموختن مقدمات و ادبیات رهسپار مشهد مقدس گردید و سطوح را در محضر آیات بزرگ مرحوم حاج میرزا مهدی اصفهانی، آقازاده کفائی، مرحوم حاج حسین قمی و مرحوم آشتیانی، فرا گرفت، سپس به جهت تکمیل اندوخته های علمی خود به نجف اشرف هجرت کرده و از محضر مرحوم آیت الله العظمی سید ابوالحسن اصفهانی و دیگران بهره مند شد.
آنگاه به خدمات و مجاهدات دینی و اجتماعی پرداخت.
به منظور خدمات دینی سفرهای زیادی به کشور های مختلف کرد.
مدتی در هند در مدرسه الواعظین به انجام وظائف روحانی و علمی پرداخت چندی به برمه رفت خدمات قابل توجهی به مسلمانان آن دیار نمود.
ضمن تبلیغات مذهبی به بنای چندین مسجد، حسینیه، دار الایتام، احداث مزرعه کمک رسانی به فقرا و محرومین آنجا، توفیق یافت.
نتیجه تجارب سفرها باعث شد.
که با مراجعت به ایران به خدمات خود پیوسته ادامه دهد تا آنکه از راه منبر دعوت مردم مسلمان به احیاء آموزشهای مذهبی و تربیت جوانان و نوجوانان موفق به تاسیس 180 باب مدرسه اسلامی با بنیانگذاری «جامعه تعلیمات اسلامی خدمات کم نظیری را در عرصه فرهنگ و نظام تعلیم و تربیت ایران نمود.
آن هم جو خفقان و آزادی کش نظام ستمشاهی و استعماری پهلوی که هر طرح و برنامه یی که از صیغه دینی و اجتماعی برخوردار بود با موانع عدیده و تهدیدات ساواک مواجه میگردید.
این خطیب مبارز بیش از 65 سال به اسلام و ملت مسلمان خدمت کرد.
با احداث کتابخانه و بیش از 57 مسجد و...
سخنرانی های غراء به افشاگری اهداف استعماری رژیم پرداخت در این راه متحمل رنجهای و شکنجه های طاقت فرسایی گردید.
بیش از ده بار توسط عناصر ساواک دستگیر و زندانی گردید.
بیش از ده بار توسط عناصر ساواک دستگیر و زندانی شد.
از آثار قلمی آن مرحوم علاوه بر یادداشت دفتر خاطراتش که اینک چاپ و منتشر شده است نوشته هایی همچون دو از یاد رفته (در باره امر به معروق و نهی از منکر) راه حسین (ع) علی و سقیفه ، علی و شوری ، علی و غدیر، رساله ای دریاره حجاب و...
میباشد.
او سرانجام کوله بار مسئولیت را با تمام شرایط امانت داری و خلوص در عمل در 28 رجب مطابق با 28 فروردین 1364 بر زمین نهاد و به ملکوت اعلی پیوست.