تاریخ سند: 7 مهر 1352
روحانیون و وعاظ منطقه
متن سند:
از: کل سوم 312 تاریخ:7 /7 /1352
به: کلیه ساواکها شماره: 6812 /312
چنانچه روحانیون و وعاظ منطقه در بالای منابر اظهاراتی در مورد مسائل حجاب و علیه بخشنامه اخیر وزارت آموزش و پرورش مبنی بر اینکه کلیه دانشآموزان کشور در مدارس آموزشی حتی در مدارس اسلامی با روپوش مصوبه مشاهده شوند. عنوان کننده و یا متعصبین مذهبی تحریکاتی نمایند سریعاً دستگیر و نتیجه منعکس گردد. ثابتی1
خ مذاکره مورد اقدام امنیت داخلی قرار گیرد - 9 /7 /52
توضیحات سند:
1. پرویز ثابتى، فرزند حسین در سال 1315ﻫ ش در تپه سر سنگسر متولد شد. در بهمن ماه 1337 با معرفى ضرابى، مدیر کل ششم ساواک به استخدام ساواک درآمد. در بدو استخدام، بیوگرافى خود را چنین اعلام داشت : «از بدو تولد تا تاریخ مهرماه 1328 در سنگسر از بخشهاى سمنان در محلهاى به نام تپه سر سکونت داشتهام و از مهر 1328 براى گذراندن تحصیلات متوسطه به تهران آمدم و مدت سه سال در منزل شوهر خواهرم آقاى محمد حسین رحمانیان سکونت داشتهام و از مهر 1331 خانوادهام نیز به تهران آمدند و در همان منزل آقاى رحمانیان سکونت گزیدند، از سال 1336 به آموزگارى مشغول شدم. دوران ابتدایى را در دبستان حسینیه و شاه پسند سنگسر از سال 1322 الى 1328 و دوران دبیرستان در فیروز بهرام و تهران از 1328 الى 1334 و در دانشکده حقوق دانشگاه تهران از 1334 الى 1337 مشغول به تحصیل بودهام و بنده از بدو تولد در یک خانواده بهائى مىزیستهام و پدر و مادرم بهائى بودهاند. سنگسر یک منطقه عشایرى و داراى مردمى شاهدوست و وطنپرست است. رستاخیز اهالى سنگسر در قیام ملى 28 مرداد دلیل بر این مدعاست. به طریق اولى من فردى شاهدوست و وطنپرست مىباشد» ثابتى در سال 1345 رئیس اداره یکم اداره کل سوم، در سال 1349 معاون دوم اداره کل سوم و در سال 1352 مدیر کل سوم ساواک شد. پرویز ثابتى، رئیس امنیت داخلى ساواک که بنا به خصوصیات شغلىاش صاحب چندین پاسپورت به اسامى مختلف بود، در اواخر حکومت ازهارى (آخرین نخست وزیر رژیم پهلوى) به ژنو گریخت و از آنجا به اتفاق همسرش به اسرائیل رفت. او که به «شکنجهگر مخوف ساواک» شهرت داشت، بعدها در شهر سانفرانسیسکو در خانهاى مجلل مسکن گزید و تنها وابسته رژیم سابق (پهلوى) بود که یک ماه پیش از فرار خود، خانه تازه ساختهاش را واقع در شهرک غرب به سفیر یکى از کشورهاى عربى فروخت. در هر ارزیابى از موقعیت هویدا (نخست وزیر بهائى مسلک)، نام پرویز ثابتى هم به میان مىآید، زیرا در تمام دوران زندگى روابط نزدیک با همکیش خود داشته است.
منبع:
کتاب
انقلاب اسلامی به روایت اسناد ساواک، استان قزوین، کتاب 2 صفحه 144