موضوع: درباره روحانیون قزوین
تاریخ سند: 26 آبان 1343
موضوع: درباره روحانیون قزوین
متن سند:
شماره: 88684 / الف تاریخ:26 /8 /1343موضوع: درباره روحانیون قزوین
پیرو 17800 / 20 الف ـ 16 / 8 / 43
آیتالله ابوتراب ترابی اظهار داشته عدهای از طلاب قزوین برای کسب تکلیف به نزدم آمدند و سپس پیش آقایان شیخ محمود مهدوی و آقا میرزا رحیم سامت رفتند به آنها گفته شده ما که مقلد آیتاله حکیم1 هستیم و مطیع فتوای او میباشیم نظر آقای خمینی برای ما حجت نیست لذا به نفع دین و مذهب است که سکوت مطلق بشود.
نظریه منبع
از طرف آقایان روحانیون و وعاظ هیچگونه عکسالعملی دیده نخواهد شد.
نظریه رهبر عملیات
اغلب بین طلاب علوم دینی جنبوجوشهایی دیده میشود ولی چندان عمیق و ریشهدار نیست و یکی از مدرسین طلاب به نام آقای سیدحسن موسوی معروف به شالی که در روز منبر گفتار خلاف ایراد داشته بود از طرف شهربانی دستگیر و از طریق ساواک تسلیم دادگاه نظامی گردیده که نتیجه متعاقباً اعلام خواهد شد. ش
تعداد نسخه: 6
گیرندگان: اداره کل سوم بخش 321 فیش به نام سیدحسن موسوی شالی بررسی شود.
توضیحات سند:
1. آیتاللهالعظمی سیدمحسن حکیم، از فقها و مراجع نامدار شیعه در سال 1264 ﻫ ش در خاندانی از علم و تقوا، در لبنان متولد شد. پدرش علامه سید مهدى حکیم و مادرش نواده آیتالله آقا شیخ عبدالنبى کاظمى، صاحب کتاب «تکملۀالرجال» مىباشد. خاندان حکیم یکى از خاندانهاى اصیل عرب در عراق مىباشد که شخصیتهاى علمى و اجتماعى بزرگى از آن برخاستهاند. آیتالله حکیم از محضر علمای بزرگى چون حاج سیدمحمد کاظم یزدى، حاج شیخ محمدکاظم خراسانى، میرزاى نائینى، آقا ضیاءالدین عراقى، شیخالشریعه اصفهانى و برخى دیگر تلمذ نموده است. مرحوم آیتالله حکیم بعد از رحلت آیتالله العظمى بروجردى، مرجعیت عامه شیعه را به دست گرفت و در تنظیم امور ادارى حوزههاى علمیه و تأسیس مدارس و تربیت مبلغین سعى و کوشش بلیغ مبذول داشت و در غنا بخشیدن به فرهنگ اسلامى شاگردانى را تربیت نمود. ایشان یکى از موفقترین مراجع تقلید شیعه در امر تألیف و تصنیف بود. آیتالله حکیم در امور جاری و سیاسی دخالت داشته از جمله: شرکت در جهاد مردم عراق علیه استعمار انگلستان، تکفیر حزب شیوعى و اشتراکى، کمک به جنبشهاى آزادیبخش، شرکت در نهضت اسلامى ایران.آیتالله حکیم دارای فرزندانی برومند، عالم و لایق بود که در دوران زعامت پدر بزرگوار خود از معاونت و یارى او خوددارى نکردند و پس از رحلت آن بزرگوار اغلب آنان به دست دژخیمان نظام عفلقى عراق به فیض شهادت نائل آمدند. خاندان حکیم یکى از کانونهاى مقاومت و شهادت در عراق به شمار مىآید.
این عالم بزرگوار پس از عمرى تلاش و کوشش در راه اسلام و قرآن سرانجام در 12 خرداد سال 1349 به ملکوت اعلى پیوست. مدفن آن مرحوم در نجف در مقبره مخصوص جنب کتابخانه خود مىباشد.