اتحاد مبارزه پیروزی
اتحاد مبارزه پیروزی
متن سند:
اتحاد مبارزه پیروزیکارگران
به پا خیزید که انقلاب همیشه از میان توده‌های مردم برمی‌خیزد و تا کنج زندانها و چوبه‌های دار ادامه میابد و هیچ‌گاه خاموش نمی‌شود دیگر زمان آن رسیده است که به این همه فقر و بد بختی و فلاکت خود و برادران ما در سیستان و آذربایجان و فارس و سایر نقاط بیاندیشیم و ریشه‌های این بدبختی را بشناسیم و در راه ریشه‌کن کردن آن بکوشیم ما که این همه معادن نفت و مس و سرب و طلا و جنگل‌های خدادادی داریم چرا باید از ابتدایی‌ترین و حداقل زندگی محروم باشیم، چه کسی حق ما را می‌خورد؟ آنهایی که خرج یک صبحانه‌شان در یکی از هتل‌ها بیشتر از خرج یک سال یا چند سال ماست آنها که کاخ‌های پرزرق و برق و خرج دم و دستگاه و عیاشی‌هاشان به تصور هم نمی‌گنجد این ثروتها را از کجا به دست آوردند؟ چطور شد که فقط آنها چنین سرمایه عظیمی را به چنگ آوردند در حالی که اکثریت مردم در فقر و بدبختی بسر می‌برند؟ آیا این حق ما نیست که می‌خورند؟ آیا این کارگر عزیز و دهقان ستمکش نیست که با دسترنج خود و با هزاران جان کندن و سختی در این کارخانه‌ها و زمین‌ها کار می‌کند، آیا اگر تو و دیگر برادران زحمتکش کار نکنید هیچ سودی عایدشان می‌شود؟ مسلماً خیر پس چرا حق خود را نمی‌گیری، تو اگر برای گرفتن حق خویش فریاد نزنی در پیشگاه خدا مسئولی، در شرایطی که نرخ اجناس چندین برابر بالا رفته و هزینه زندگی چندین برابر شده است چطور می‌توانی زندگی کنی ای کارگر تو که فرزندان عزیزت یک شکم سیر نمی‌خورند و در سال یکبار لباس نو نمی‌پوشند و از گرسنگی چهره‌شان زرد شده است چطور می‌توانی زندگی کنی آیا این زندگی مرگ تدریجی نیست؟ آیا از این انقلاب سفید ضد مردم جز یک مشت حرف چه سودی عایدمان شد؟ آیا با کف زدن و هورا کشیدن و جاوید جاوید گفتن زندگی ما تامین می‌شود یا با انقلاب؟ مسلماً انقلاب انقلابی که از میان مردم برخیزد انقلابی که از ما کارگران و دهقانان زحمتکش و دانشجویان غیور ما شروع شود. بیا برادر تا با هم متحد شویم و بدانیم که حتماً پیروز خواهیم شد ولی شرط این پیروزی اول اتحاد است و بعد مبارزه من اگر برخیزم، تو اگر برخیزی، همه برخیزند، من اگر بنشینم، تو اگر بنشینی، همه بنشینند، چه کسی بستیزد.
به یاد اسلام و آزادی و پیروزی همه توده‌های مسلمان.