موضوع: منابر روز 19/10/43
تاریخ سند: 26 دی 1343
موضوع: منابر روز 19/10/43
متن سند:
[شماره:]36493 /321 برابر اطلاع در تاریخ 19 /10 /43 در مسجد جامع شیخ حسن ربانی و شیخ غلامحسین حیدری به منبر رفته‌اند و ضمن بیانات خود از کارهای دولت تنقید نموده اظهار داشته‌اند تا سر حد جان از خمینی پشتیبانی خواهیم کرد.شیخ غلامحسین حیدری در روز مزبور در مسجد انبار گندم نسبت به عبدالناصر1 حمله نموده و نجات مسلمانان مصر را خواستار شده است هم‌چنین در بعدازظهر همین روز شیخ فتح‌اله شهابی در مسجد حسن‌آباد زرگنده به آیت‌الله خمینی دعا نمود.
اصل در پرونده 123 ـ ر ـ ب بایگانی است این نسخه در پرونده غلامحسین حیدری بایگانی شود.
27 /10 گیرندگان: تیمسار ریاست شهربانی کل کشور جهت استحضار
توضیحات سند:
1.جمال عبدالناصر: رهبر پیشین مصر در 15 ژانویه 1918 در اسکندریه مصر به دنیا آمد.
او در قاهره از آکادمی علوم نظامی فارغ‌التحصیل شد.
از 1942 که افسر ارتش مصر بود با همکاری افسران هم‌دوره‌ایش قصد سرنگون کردن حکومت ملک فاروق را داشت.
هدف او از این تصمیم، اصلاحات اجتماعی بود.
وی معتقد بود که این اصلاحات در زمان حیات این رژیم قابل انجام نیست.
او در جنگ 1948 اعراب علیه اسرائیل شرکت داشت.
پس از شکست اعراب در جنگ، ناصر جنبش افسران آزاد را پی‌ریزی کرد و ژنرال محمد نجیب به عنوان رهبر این جنبش برگزیده شد.
جنگ 1948 اعراب و اسرائیل سبب بدبین شدن مردم نسبت به لیاقت ملک فاروق شد و این امر پایه‌های حکومت فاروق در مصر را به شدت متزلزل ساخت.
در ژوئیه 1952 جنبش افسران آزاد در یک کودتا به حکومت فاروق خاتمه دادند.
رهبری این کودتا به عهده ژنرال محمد نجیب و دستیار وی جمال عبدالناصر بود.
فاروق به ناچار در 26 ژوئیه 1952 از مقام خود استعفا داد.
رهبران کودتا احمد فؤاد پسر خردسال فاروق را به‌عنوان فاروق دوم به سلطنت رساندند.
اما در 18 ژوئن 1953 در مصر اعلام جمهوری شد و فاروق و خانواده‌اش تبعید شدند.
فاروق در 1965 در رم بر اثر سکته درگذشت.
اولین رئیس جمهور مصر ژنرال محمد نجیب بود که در 1954 توسط سرهنگ جمال عبدالناصر برکنار شد.
ناصر که معتقد به ناسیونالیسم عربی و اتحاد میان آن کشورها بود تا زمان مرگش یعنی تقریباً 16 سال رئیس جمهور مصر باقی ماند.
وی سیاست جدایی از کشورهای غربی و نزدیکی به بلوک شرق خصوصاً شوروی سابق را در پیش گرفت و اقدام به خرید اسلحه از این کشور نمود.
شوروی سابق نیز وی را در تأمین اسلحه و سایر نیازها و هم‌چنین ساختن سد عظیم آسوان بر رود نیل که غربی‌ها از احداث آن خودداری کرده بودند کمک نمودند و این همکاری تا زمان به قدرت رسیدن سادات ادامه داشت.
ناصر در ژوئیه 1956 کانال سوئز را ملی اعلام کرد و یک سازمان مصری را برای اداره آن تأسیس کرد.
به دنبال این عمل دولت اسرائیل همراه با قوای انگلیس و فرانسه در اکتبر 1956 به خاک مصر در شبه جزیره سینا حمله بردند تا خلیج عقبه را روی کشتی‌های اسرائیلی باز کنند.
این جنگ سرانجام با تهدید شوروی سابق به دخالت نظامی در ماه مارس 1957 پایان پذیرفت، اما در این سال جمال عبدالناصر تمام دارایی‌های دولت‌های غربی در مصر را ملی اعلام کرد و کانال سوئز نیز در آوریل همان سال بازگشایی شد.
در 1958 سه کشور مصر، سوریه و یمن تحت عنوان جمهوری متحده عرب با یکدیگر متحد شدند و در یک همه‌پرسی جمال عبدالناصر به ریاست جمهوری آن برگزیده شد.
این اتحاد دیری نپایید و براثر بروز اختلافاتی در 1961 از هم گسست و سه کشور از یکدیگر جدا شدند.
جمال عبدالناصر در 67 ـ 1962 دهها هزار تن از نیروهایش را برای کمک به جمهوری‌خواهان یمن بدان سرزمین اعزام داشت و این امر باعث بروز اختلافاتی با عربستان سعودی شد.
ناصر در سومین جنگ اعراب و اسرائیل ـ یعنی نبرد ژوئن 1967 ـ که با حمله غافلگیرانه هواپیماهای اسرائیلی به فرودگاههای قاهره و دمشق آغاز شد؛ صحرای سینا، تمام طول شرقی کانال سوئز و رقم عظیمی از هواپیماهای نظامی خود را از دست داد.
جمال عبدالناصر سرانجام در 28 سپتامبر 1970 در سن 52 سالگی براثر سکته قلبی درگذشت.
بعضی از مفسران سیاسی مرگ ناصر را ناشی از یک توطئه می‌دانند؛ توطئه‌ای که قصد داشت سادات معاون ناصر را که به لزوم دوستی با غرب و صهیونیست‌ها معتقد بود به قدرت برساند.
مبارزه‌ی وی با اسلام و اعدام اخوان‌المسلمین از جمله خطاهای ناصر پس از تکیه به ناسیونالیسم عربی بود.
(مشاهیر سیاسی قرن بیستم، احمد ساجدی، صفحه 293 تا 295، انتشارات محراب قلم، چاپ سوم، سال 1377)