صفحه قبل برو به صفحه
صفحه بعد

موضوع: فراماسونری

تاریخ سند: 10 شهریور 1352


موضوع: فراماسونری


متن سند:

از : 10 ه 21 به : 341 شماره : 62442 /10 ه 21 ساعت 20 روز 5 /6 /52 آقای براتلو که یکی از استادان قدیمی ماسونی می باشد در هتل ونک طی مذاکرات دوستانه ای اظهار داشت: زمانی که جلسات فراماسونری در منزل ملکه توران به وسیله ذبیح اللّه ملک پور تشکیل می شد شرایط ورود مشکل بود و هر شخصی را امکان ورود به فراماسونری دست نمی داد.
وی اضافه کرد شبی که آقای پهلبد وزیر فرهنگ و هنر وارد جرگه ماسونی می شد وقتی من او را برهنه کردم و کسوت مخصوص به او پوشاندم در شگفتی خاصی فرو رفت.
مرحوم حسنعلی منصور نخست وزیر سابق را آقای هویدا وزیر دارایی آن موقع پیشنهاد کرد و من شخصا با عضویت حسنعلی منصور مخالفت کردم و آقای گلشائیان از این بابت بی نهایت از من ناراحت شد ولی من ایشان را متقاعد کردم که منصور شایستگی پذیرش دستگاه ماسونی را ندارد.
علی جواهرکلام که در آن موقع از گردانندگان اصلی تشکیلات ماسونی بود، شخص اول مملکت را تا پشت پرده درب لژ هدایت کرد ولی به عرض رسانید که درباره شخص اعلی حضرت استثنائا تشریفات را انجام نمی دهیم ولی پیشبند افتخار به شما می پوشانیم.
زیرا ناچارا لازم است تا حدی قسمتی از اصول رعایت گردد و در غیر این صورت امکان ورود به لژ میسر نیست اما در حال حاضر دکتر احمد علی آبادی روی سهل انگاری و بی دقتی بزرگترین لطمات را به جامعه فراماسونری در ایران وارد می سازد و در پذیرفتن اشخاص،بی دقت و توجه می باشد.
وی افزود چون علی آبادی مورد توجه آقای مهندس شریف امامی استاد اعظم می باشد هیچ کار نمی توان کرد.
نظریه چهارشنبه: اظهار مطالب بالا از جانب آقای براتلو صحت دارد.
ضمنا باتوجه به این که مذاکرات دوستانه انجام شده است، هرگونه تحقیق مستقیم موجب شناخته شدن شنبه خواهد گردید.
این صحبتها را همه جا می کنند برای آنکه به جمعیت ماسونی خود ارزشی بدهند.
این مراسم یک تشریفات عهد کهنه پرستی است و امروز گمان نمی کنم کسی حاضر شود این مراسم را اجرا نماید و این افرادی که فریب این حرفها را خورده و دارند می خورند برای آن است که منصبی و مقامی بگیرند.
[دستخط نصیری]

منبع:

کتاب بدون شرح به روایت اسناد ساواک - کتاب اول صفحه 295


صفحه قبل برو به صفحه
صفحه بعد
کلیه حقوق این پایگاه برای مرکز بررسی اسناد تاریخی محفوظ است. استفاده از مطالب سایت با ذکر منبع بلامانع است.