موضوع: دکتر علی امینی نخست‌وزیر پیشین
تاریخ سند: 14 اسفند 1345
موضوع: دکتر علی امینی نخست‌وزیر پیشین
متن سند:
به: ۳۲۱ شماره: 31151 /20 /7 /2از: 20 /7/م تاریخ: 14 /12 /45
موضوع: دکتر علی امینی نخست‌وزیر پیشین
قبل از ظهر روز چهارشنبه گذشته در منزل دکتر امینی رهبر عضو بازنشسته وزارت دارایی (مترجم وزارتخانه مزبور) فضل‌اله گرگانی مدیر‌کل اسبق وزارت دارایی - پیامی مدیر روزنامه پیام و از اعضای انجمن محلی چهارراه کمره‌ای شاپور - جمشیدی از اعضای سندیکای سابق رانندگان تهران یداله محمدی کارمند بانک مرکزی اجتماع داشتند و مذاکرات زیر انجام شد.
ابتدا درباره وضع اتوبوسرانی و تاکسی‌رانی پیامی صحبت کرد و گفت حالا مردم عادت کرده بودند که دو تومان پول تاکسی را طوری با راننده توافق کنند ولی با اضافه کرد تاکسی‌متر برای امتحان دو نوبت از راننده خواهش کردم آن را حساب کند و دیدم از میدان شاپور تا بهارستان ۲۸ ریال می‌شود و از شمیران ۹۰ ریال دکتر امینی گفت حالا باز من حرف می‌زنم و می‌گویند انتقاد می‌کند و آخر چرا کار مردم را به خودشان واگذار نمی‌کنند و خود دولتی‌ها انگشت توی کارها می‌برند و خرابش می‌کنند و حالا که مردم به این وضع خو کرده‌اند دیگر تاکسی‌متر چه لزومی‌دارد و فردا برای همین مسأله پرونده‌هایست که در دادگستری تشکیل خواهد شد و خودشان برای خودشان دردسر درست می‌کنند و مثل اینکه یک دست‌هایی در پس پرده این کارها را انجام می‌دهد که دولت را دچار دردسر کند.
سپس موضوع بیمه‌های اجتماعی کارگران مطرح شد و پیامی‌گفت با حسابی که از نظر قانون شده هرچه درآمد شرکت واحد است باید آخر کار به عنوان حق بیمه کارافتادگی و غیره به رانندگان و سایر کارکنان شرکت واحد داده شود و دکتر امینی اظهار داشت این تز بیمه‌های اجتماعی کارگران یک تزیست که درست شده و در مملکت ما هم واقعاً این کارها را می‌خواهیم یک مرتبه انجام دهیم و در همه جای دنیا خرج پرسنلی بیمه‌های اجتماعی ضرر دارد و دولت هم پشت سر هم تعهد خرج می‌کند و یک روزی در این امر دولت دچار وخامت و ورشکستگی می‌شود و آن وقت دیگر چاره‌ای نیست و از حالا باید پیش‌بینی ۲۰ سال آینده را کرد و اخیراً پس از تقسیم املاک مزروعی صحبت از تقسیم املاک مستغلات شهری است و اگر این کار را هم بکنیم و دیگر کسی نماند که حتی این مختصر مالیات را هم بدهد زودتر به ورشکستگی نزدیک می‌شویم.
راجع به امور ساختمانی شهری صحبت شد و دکتر امینی گفت وزارت آب و برق اعلام می‌کند که فقط برای مصرف چهار میلیون نفر می‌تواند آب و برق تأمین کند و مبالغ آب نمی‌تواند مصرف ۱۲ میلیون نفر را تأمین کند و حالیه چطور اجازه می‌دهند مهاجرت‌ها از شهرستان‌ها و دهات مثل سیل انجام گیرد و چطور خود دولت اعلام می‌کند هرکس خانه ارزانی بسازد از مالیات پنج سال معاف خواهد بود و چرا اعلام می‌کند که زاغه‌نشینان را در کوی ۹ آبان به هر یک دو اطاق می‌دهند و وقتی یک دهاتی مسند زندگی در آن اطاق‌های گلی دهاتی با آن همه مشقت لذتی ندارد لذا رضایت می‌دهند چند ماهی در تهران سخت بگذرانند و بعد دارای دو اطاق خوب با برق و آب بشود و فوری محل زندگی خود را ترک می‌کند و همینطور کاسب و کارگر روستایی هم فوراً به فکر مهاجرت به تهران می‌افتد. موضوع وام‌های بزرگ دولتی مطرح شد و دکتر امینی گفت من متحیرم که ۸۰۰ میلیون دلار وام سفر از اعتبارات دریافتی از بانک‌های خارجی به چه طریق پرداخت خواهد شد زیرا اگر این وام‌ها در راه غیر تولیدی مصرف شود که شده است بازدهی ندارد و هر چه درآمد نفت هم داشته باشیم توخالی هستیم و در دنیا ورشکسته اعلام می‌شویم
نظریه منبع
در ساعت 20 /11 کلیه حضار از منزل دکتر امینی خارج شدند و فقط جمشیدی در آنجا ماند و به احتمال زیاد نامبرده اخبار و اطلاعات مربوط به کارگران و بازار را به دکتر امینی می‌دهد.