صورت اسامی وعاظ ممنوع المنبر در ماههای محرم و صفر سال 1393 سیدمحمود طالقانی
تاریخ سند: 22 بهمن 1351
صورت اسامی وعاظ ممنوع المنبر در ماههای محرم و صفر سال 1393 سیدمحمود طالقانی
متن سند:
ردیف نام و شهرت نام پدر محل سکونت 1 شیخ علی اکبر هاشمی رفسنجانی ـ علی ـ تهران 2 شیخ غلامحسین جعفری همدانی ـ محمدتقی ـ تهران 3 شیخ محمدجواد باهنر1 ـ علی اصغر ـ تهران 4 محمدتقی فلسفی2 ـ محمدرضا ـ تهران 5 علی شریعتی مزینانی محمدتقی ـ تهران ـ مشهد 6 شیخ جعفر جوادی شجونی فومنی ـ حاج محمد ـ تهران 7 محمدجواد علوی طباطبایی ـ محمدحسین تهران ـ قم 8 سیدمحمود علایی طالقانی ـ ابوالحسن ـبافت 9 شیخ صدرالدین حائری3 ـ عبدالحسین شیراز 10 شیخ محمد صادق (محی الدین) حائری4 ـ عبدالحسین ـ تهران ـ فومن 11 منیرالدین حسینی الهاشمی ـ سیدنورالدین ـ شیراز 12 علی اکبر مکارم ـ محمود ـ شیراز 13 شیخ حسینعلی منتظری ـ علی ـ اصفهان 14 شیخ احمد کلانتر ـ سلطان ـ زاهدان 15 شیخ زکی اللّه ولی زاده ـ میرزاجان ـ اردبیل 16 هادی مروی صباغ ـ یحیی ـ قم ـ آبادان 17 شیخ محمد مدنی ـ یحیی ـ مشهد 18 عبدالرحیم ربانی شیرازی5 ـ قم ـ تهران طی شماره 11775 /312 ـ 11 /11 /51 شهربانی طی شماره 11799 /312 ـ 22 /11 /52 کلیه ساواک اصل در 16113 است در پرونده 52941 ـ 12 /11 /51 بایگانی شودتوضیحات سند:
1ـ حجت الاسلام دکتر محمّد جواد باهنر به روایت اسناد ساواک، تهران، 1379.2ـ حجت الاسلام محمّدتقی فلسفی به روایت اسناد ساواک، تهران، 1378.
3ـ آیت الله حاج شیخ صدرالدین حائری، فرزند عبدالحسین، در سال 1309 در شیراز متولّد گردید.
وی، دوره سطح را در شیراز گذراند.
سپس با عزیمت به نجف اشرف، از محضر آیات عظام و مراجع بزرگ آن زمان، بهره گرفت.
در جریان پانزدهم خرداد 1342، فعّال بود و پس از آن هم، رابطه نزدیک با روحانیون انقلابی، از جمله مرحوم آیت الله ربّانی شیرازی داشت و یک بار هم به همراه ایشان، بازداشت و روانه زندان شد و با اوج گیری نهضت اسلامی، در سال 1356 از زندان آزاد گردید.
اکنون ایشان، نماینده شورای مدیریت حوزه علمیه قم در شیراز و مسئول تقسیم شهریه طلاّب می باشد و در مسجد امام خمینی شیراز، اقامه جماعت نیز می نماید.
4ـ حجت الاسلام شیخ محی الدین (محمّد صادق) حائری شیرازی، فرزند شیخ عبدالحسین، در سال 1315 متولّد گردید.
پس از گذراندن تحصیلات ابتدائی و متوسطه، به فراگیری علوم دینی روی آورد و در شیراز و قم، از محضر استادانی چون شیخ محمّدعلی موحد، آیت الله بهاءالدین محلاّتی، آیت الله العظمی بروجردی، محقق داماد و حضرت امام خمینی ـ سلام اللّه علیه ـ کسب فیض نمود.
از سال 1342، در کنار برادر به فعالیّت سیاسی پرداخت و طی سالهای 1345، 1352 و 1354، چندین مرتبه بازداشت و زندانی و یک بار هم، تبعید گردید.
پس از پیروزی انقلاب اسلامی، وی، در سمتها و مسئولیتهای مختلفی چون نمایندگی حضرت امام، امامت جمعه شیراز و 2 دوره، نمایندگی مجلس خبرگان رهبری، مشغول فعالیّت بوده است.
5ـ آیت الله عبدالرحیم ربانی شیرازی، در سال 1301 در شیراز دیده به جهان گشود.
از سال 1318، به تحصیلات علوم دینی مشغول شد.
فعالیّتهای خود را، از سال 1320 شروع نمود و مبارزات سختی با فرقه های صوفیه، بابیه و بهائیه شروع کرد که در اثر همین تبلیغات، 80 نفر از بهائیان سروستان، به اسلام گرویدند.
در سال 1327، در محضر آیت الله بروجردی، به تلمذ مشغول بود.
پس از فوت مرحوم آیت الله بروجردی، مبارزات علنی خویش را آغاز کرد و اوّلین فردی بود که مرجعیت امام خمینی (ره) را مطرح ساخت.
او، در طول زندگی عملی اش، توانست کتابهای زیادی تألیف نماید؛ از آن جمله، 16 جلد تذییل وسائل الشیعه و 40 جلد حواشی بحارالانوار را می توان نام برد.
ایشان، از سال 1342 تا 1357، بیش از 15 بار به زندان افتاد و شکنجه های فراوان دید و حدود 10 سال از عمر شریفش را، در زندانهای رژیم طاغوت به سر برد.
وی، تنها پیشنهاد دهنده لغو حکومت نظامی بختیار، به امام راحل بود.
بعد از پیروزی انقلاب اسلامی، نماینده امام در استان فارس و نماینده مجلس خبرگان شد.
سپس به عضویت فقهای شورای نگهبان درآمد.
در فروردین 1360، به دست گروه ملحد فرقان ترور شد؛ ولی در بیمارستان بهبود یافت.
سرانجام در 17 اسفند 1360 ـ در حالی که برای شرکت در جلسه شورای نگهبان، عازم تهران بود ـ در بین راه اصفهان، قم، در سانحه ای مشکوک، به لقاءاللّه پیوست و در کنار حرم مطهر حضرت معصومه (س)، به خاک سپرده شد ـ رحمه اللّه علیه.
(آیت الله شیخ عبدالرحیم ربانی شیرازی به روایت اسناد ساواک، تهران، 1379)