موضوع: مجلس شورای ملی
تاریخ سند: 1 تیر 1357
موضوع: مجلس شورای ملی
متن سند:
از: 20 ﻫ 21 تاریخ: 1 /4 /2537[1357] 13570401به: 341 شماره: 55748 /20 ﻫ 21
موضوع: مجلس شورای ملی
پیرو1 55746 /20 ﻫ 21 – 1 /4
مصطفی الموتی گفت برای ما جای بسی تأسف است یکی از فرزندان رستاخیز که هنگام اعلام حزب رستاخیر1ملت ایران از سوی رهبر عالیقدر ایران در پیشگاه شاهنشاه حضور داشت حزب منحله‌ای را اعلام نموده و ملت نجیب ایران را غارت‌گر قلمداد نموده است خودخواهی را از خود دور کنید رستاخیز برای همیشه باقی خواهد ماند عوام فریبی بس است آقای پزشکپور در تصمیم خود تجدیدنظر کنید رادیوهای استعمار از این وضع سوءاستفاده می‌کنند به عنوان یک نفر ایرانی توصیه می‌کنم تجدیدنظر کنید. حسین تجدد گفت آقای پزشکپور شما قادر نیستید به من درس وطن‌پرستی بدهید من درس وطن‌پرستی را در دامن خانواده‌ام فرا گرفته‌ام.
محسن پزشکپور آقای رئیس خلاف آئین‌نامه است تذکر دهید.
رئیس مجلس گفت به کسی توهین نشده است که تذکر دهم.
غلامحسین دانشی اظهار داشت همانطوری که شاهنشاه فرمودند حزب رستاخیز فراگیرنده عموم ملت ایران است شما آقای پزشکپور حقوقدان گفتید رستاخیز حزب نیست اشتباه می‌کنید رستاخیز حزب عظیم و قدرتمند ایران است. رفعتی گفت احزاب همگی منحل شده است اگر کسی حزب دیگری را که منحل شده موجود عنوان کند حیله‌گر می‌باشد. جلسه همچنان ادامه دارد.
توضیحات سند:
1. سند موردنظر در ضمائم کتاب آمده است.2. حزب رستاخیز: شاه در سال 1353 ﻫ ش حزب «رستاخیز» را به عنوان تنها حزب قانونی کشور اعلام کرد و عضویت در آن را اجباری و دستور داد کسانی که با آن مخالف هستند ایران را ترک کنند! این حزب بر سه اصل استوار بود: وفاداری به قانون اساسی، وفاداری به نظام شاهنشاهی و وفاداری به انقلاب شاه و ملت. هویدا، نخست‌وزیر وقت، به دبیر کلی حزب رستاخیز انتخاب شد و «رستاخیز» تبدیل به کانونی شد برای تجمع کسانی که به دنبال نفوذ و قدرت بودند. امام به محض تأسیس حزب رستاخیز، آن را مخالف شرع شمرده فتوا به حرمت عضویت در آن دادند. در اولین سالگرد تشکیل حزب، رژیم اعلام کرد که 23 ملیون نفر عضو آن هستند! (جمعیت ایران در آن زمان 33 میلیون نفر بود) شاه هیچگاه اجازه نمی‌داد در حزب، اعضا پیرامون نفت، بررسی اصلاحی یا انتقادی انقلاب سفید، خرید اسلحه و تجهیزات و سیاست خارجی جلسات و مذاکراتی داشته باشند. شش ماه پس از تشکیل حزب مقامات آمریکا در ایران به واشنگتن گزارش کردند که این حزب عملاً نقشی در سیاست ایران ندارد. هنگام انحلال این حزب حتی یک نفر هم مخالفت نشان نداد. در درون حزب دو جناح محافظه‌کار به رهبری هوشنگ انصاری و جناح ترقیخواه به رهبری جمشید آموزگار فعالیت می‌کردند.