روز جاری به مناسبت فوت آیت‌الله ابوالحسن شمس‌آبادی1 در اصفهان، سیدعبدالله شیرازی
تاریخ سند: 21 فروردین 1355
روز جاری به مناسبت فوت آیت‌الله ابوالحسن شمس‌آبادی1 در اصفهان، سیدعبدالله شیرازی
متن سند:
از: [9/ ﻫ] تاریخ: 21 /1 /2535[1355]به: 312 شماره: 2144/ ﻫ 1
سازمان اطلاعات و امنیت کشور
روز جاری به مناسبت فوت آیت‌الله ابوالحسن شمس‌آبادی1 در اصفهان، سیدعبدالله شیرازی. میرزا علی آقا فلسفی2. شیخ محمدرضا محامی. شیخ ابوالحسن مقدسی3. میرزا جواد آقا تهرانی4. حسنعلی مروارید5 دروس خود را در حوزه علمیه مشهد تعطیل نمودهاند.
شیخان
اصل در 131255 بایگانی است.
توضیحات سند:
1. آیت‌الله سیدابوالحسن آل رسول(معروف به شمس‌آبادى) فرزند ابراهیم در سال 1286 ش در اصفهان متولد شد. پس از فراگیرى مقدمات علوم اسلامى در اصفهان، در سن 25 سالگی عازم نجف اشرف گردید و از محضر درس بزرگان حوزه علمیه نجف استفاده نمود و پس از 12 سال، به اصفهان بازگشت. آیت‌الله شمس‌آبادى از روحانیونى بود که در سال 42 وفادارى خود را به نهضت امام خمینى (ره) اعلام نمود. وى در تأسیس و گسترش انجمن مددکارى امام زمان (عج) (ویژه کمک به ایتام)، سازمان ابابصیر (ویژه نابینایان)، حسینیه اصفهانیها در مشهد و کربلا نقش بسزایى داشت. پس از انتشار کتاب شهید جاوید، که به اعتقاد او برخلاف اعتقادات حقه شیعه است، علناً به مخالفت با آن پرداخت و جلساتى را در اصفهان و قهدریجان برگزار و مبادرت به نقد آن نمود. آیت‌الله شمس‌آبادى یک روز پس از بازگشت از سفر حج، به هنگام فجر مورخه 18 /1 /55 در راه رفتن به مسجد جهت برگزارى نماز جماعت، توسط باند مهدى هاشمى معدوم ربوده شد و به طرز فجیعى به قتل رسید. جسدش را در اطراف اصفهان رها ساختند و پس از کشف جسد، با تشییع باشکوه مردم، در تخت فولاد اصفهان به خاک سپرده شد. از آثار علمى اوست: تقریرات اصولى، شرح صحیفه سجادیه، اشعار در مراثى و مناقب اهل بیت، موعظه ابراهیم و رساله مختصر در اصول دین.2. آیت‌الله میرزا علی آقا فلسفی، فرزند آیت‌الله حاج شیخ محمدرضا تنکابنی در دی ماه 1299 ش در تهران متولد شد. دروس مقدماتی و سطوح عالی را در مدرسه مروی و مدرسه محمّدیه نزد استادان آن مدارس و مرحوم آیت‌الله تنکابنی فرا گرفت، سپس به توصیه پدر برای ادامۀ تحصیل راهی نجف اشرف شد. وی پانزده سال در آن حوزۀ کهن از محضر آیات عظام نجف بهره گرفت و سپس به ایران بازگشت و در جوار مرقد مطهر علی ابن موسی الرضا علیه السلام و در شهر مشهد مسکن گزید.
میرزا علی آقا فلسفی که یکی از روحانیون مطرح در جریان آغازین انقلاب اسلامی در مشهد مقدس بود، پس از ورود امام خمینی (ره) به ایران، در روز پانزدهم بهمن ماه سال 1357ش، همراه با آیت‌الله میرزا حسنعلی مروارید و آیت‌الله سیدعزالدین حسینی زنجانی، برای خیرمقدم گویی به رهبر انقلاب راهی تهران شد و پس از پیروزی انقلاب اسلامی نیز، به عنوان یکی از نماینده‌های مردم مشهد به مجلس خبرگان تدوین قانون اساسی راه یافت.
ایشان در 19 بهمن 1384ش، که مصادف با روز تاسوعای حسینی بود، در مشهد مقدس درگذشت و پس از تشییع با شکوه، در رواق دارالسرور حرم امام رضا (ع) به خاک سپرده شد.
3. آیت‌الله حاج شیخ ابوالحسن مقدسی شیرازى، از سن 16 سالگى همزمان با قیام مردم استان فارس علیه حکومت رضاخان، طلبگى را شروع کرد و بنابر فتواى آیت‌الله سیدعبدالحسین لارى و فرزند ایشان آیت‌الله سیدعبدالحمید، مبنى بر عدم صلاحیت شخص فاسد و مفسدى چون رضاخان جهت تسلّط بر شئونات مسلمین، به تشکیلاتى که در کوهستان داراب استقرار یافته بود، پیوست. در دوران تحصیل از محضر اساتیدى چون: حاج آقا ضیاءالدین، شیخ محمدحسین کمپانى و آقا سیدابوالحسن اصفهانى بهره‌مند گردید. پس از قیام 15 خرداد 1342 در پیشبرد اهداف نهضت با آقایان: واعظ طبسى، خامنه‌اى و شهید هاشمى‌نژاد همکارى نزدیک داشت و در سال‌هایى که مبارزات مردم جنبه عمومى و علنى به خود گرفته بود، به گرفتن امضاء براى اعلامیه‌هاى ضد رژیم از علماء مشهد مبادرت مى‌نمود و از پیشگامان بسیج مردم محسوب مى‌گردید. پس از پیروزی انقلاب اسلامی، از سوى امام خمینى (ره) به امامت جمعه مشهد منصوب شد. استاد محمدتقى جعفرى در وصف ایشان گفته است: «تبحر ایشان در فقه به گونه‌اى است که قابل مقایسه با بسیارى از هم مسلکان خود نیست»
در تاریخ 30 شهریور سال 1360ش آیت‌الله شیرازی، در منزل خویش مورد حمله ناموفق دو تروریست منافق قرار گرفت که این حمله با کشته شدن یکى از عاملان ترور و زخمى و متوارى گردیدن دیگرى رفع گردید.
ایشان در مردادماه سال 1379ش دارفانی را وداع گفت و در رواق دارالزهد حرم حضرت علی بن موسی الرضا(علیه آلاف التحیه و الثناء) به خاک سپرده شد.
4. آیت‌الله میرزا جوادآقا تهرانی در سال 1283 ش در تهران دیده به جهان گشود. پس از تحصیلات مقدماتى در تهران، به قم رفت و از محضر آیت‌الله العظمى مرعشى نجفى(ره) استفاده نمود. سپس به نجف اشرف عزیمت کرد و از محضر حاج شیخ مرتضى طالقانى و شیخ محمدتقى آملى کسب فیض کرد. پس از اقامتى کوتاه در تهران، در حدود سى سالگى به مشهد مقدس مشرف گشت. نخست از درس آیت‌الله حاج شیخ هاشم قزوینى بهره گرفت و سپس به حوزه درس خارج فقه و اصول مرحوم میرزا مهدى اصفهانى حاضر گردید و حدود ده سال از محضر آن حکیم واصل استفاده کرد. مکتب این استاد چنان در وجود او تأثیر گذاشت که تا پایان عمر در تبیین و ترویج مبانى علمى استاد کوشید. بعد از فوت مرحوم میرزامهدى اصفهانى، حدود چهل سال به تدریس فقه و اصول پرداخت؛ مدتى نیز بنا بر تقاضاى طلاب، شرح منظومه تدریس و اشعار و نظرات ملاهادى سبزوارى را نقد مى‌کرد؛ به هنگام نقد آراى فیلسوفان، با ادب و تواضع از آنان سخن مى‌راند و از توهین به بزرگان علم، همواره پرهیز داشت. میرزا جواد آقا تهرانى، صاحب تألیفاتى چند از جمله کتب زیر می‌باشد:
بررسى در پیرامون اسلام . فلسفه بشرى و اسلامى . بهائى چه مى‌گوید . عارف و صوفى چه مى‌گوید . درس‌هاى اخلاق اسلامى و...
آیت‌الله میرزا جوادآقا تهرانی در راستای کمک به محرومان، براى نخستین بار در مشهد، در سال 1334 ش خیریه‌اى را به نام درمانگاه خیریه بینوایان تأسیس نمود و در زمان شاه در بیشتر راهپیمایى‌هایى که علیه رژیم پهلوى بر پا بود، شرکت داشت و در زمان جنگ شش روزه اعراب و اسرائیل، در کلاس درس تفسیر قرآن مى‌گریست و مى‌گفت: کاش در صحراى سینا بودم و کفش سربازهاى مصرى را جفت مى‌کردم.
ایشان که در جریان مبارزه با رژیم ستمشاهی و در دوران انقلاب اسلامی دارای نقشی تأثیرگذار بود، پس از پیروزی انقلاب اسلامی و با شروع جنگ تحمیلى نیز، لباس رزم بر تن کرد و در جبهه‌هاى جنگ حاضر شد.
آیت‌الله میرزا جواد آقا تهرانی، سرانجام پس از 85 سال زندگى آکنده از افتخار، دیده از جهان فرو بست و بنا بر وصیت خود، در بهشت رضا علیه السلام مدفون گردید.
5. آیت‌الله شیخ حسنعلى مروارید فرزند محمدرضا در سال 1290 ش در مشهد مقدس به دنیا آمد. در سنین جوانی پدر خود را از دست داد. پس از فراگیرى ادبیات و تکمیل مقدمات، سطوح را از مدرسین حوزه مشهد آموخت و از محضر علمایى همچون: حاج شیخ حسنعلى اصفهانى و آیت‌الله حاج میرزا مهدى غروى اصفهانى بهره برد و به مدارج عالیه علم و اخلاق و معارف رسید و سپس به تدریس فقه و اصول و معارف پرداخت و مورد توجه مردم مشهد و حوزه علمیه خراسان قرار گرفت و در مسجد حاج ملا هاشم (بالا خیابان) به امر تبلیغ و ترویج پرداخت. آیت‌الله مروارید که در جریان نهضت امام خمینی (ره) و قیام خونین 15 خرداد در سال 1342ش، حضوری مستمر و تأثیرگذار داشت؛ در سال 1383ش دار فانی را وداع گفت و در حرم مطهر امام رضا(ع) مدفون گردید.