تاریخ سند: 19 آذر 1357
الف . تا این تاریخ 19/9/57، شش نفر مشروحه زیر که مورد عفو ملوکانه قرار گرفته‌اند
متن سند:
از: مشهد تاریخ:19 /9 /1357
به: 303 شماره: 21305/ﻫ 1
تلگرافات وارده
بازگشت شماره 21191/ﻫ - 14 /9 /57
الف . تا این تاریخ 19 /9 /57، شش نفر مشروحه زیر که مورد عفو ملوکانه قرار گرفته‌اند به ندامتگاه مشهد اعلام که در روز 21 /9 /57 مرخص شوند.
1. رضا مانوان (ماهوین)
2. علیرضا صابونی اصل
3. مرتضی طاهر اردبیلی
4. محمد جعفری
5. کاظم فرمند محمدجان
6. جواد منصوری1
ب . آمار زندانیان 13 نفر که 7 نفر دانشجو و بقیه غیردانشجو هستند.
شیخان
توضیحات سند:
1. دکترجواد منصوری، فرزند ماشاءالله در سال 1324 ﻫ ش در کاشان متولد شد، محیط مذهبى خانواده در تکوین شخصیت وى سهم بسزایى داشت. او در سنین کودکى به همراه خانواده به تهران آمد و تحصیلات ابتدایى خود را در مدرسه نوشیروان به پایان رساند. شب‌ها در مسجد محمدى به فراگیرى برخى دروس ابتدایى حوزه مبادرت کرد و پس از یک سال وقفه در تحصیل براى طى دوره دبیرستان به مدرسه علوى رفت. وى در کنار تحصیل فعالیت‌هایى را در انجمن اسلامى دانش‌آموزان آغاز کرد و مدت کوتاهى به انجمن حجتیه پیوست و در آنجا با میرمحمد صادقى آشنا و به حزب ملل اسلامى به رهبری سیدکاظم بجنوردی جذب شد. وی قبل از پایان تحصیلات متوسطه همراه برادرش احمد و سایر اعضاى حزب در مهرماه سال 1344 دستگیر و به شش سال زندان محکوم و پس از تخفیف محکومیت در اسفند سال 1347 از زندان آزاد شد. منصورى از فرصت زندان براى سازندگى و پرورش خود استفاده کرد و توانست به همراه برادرش، احمد، دیپلم خود را در زندان بگیرد. منصورى در سال 1348 به حوزه مرکزى گروه حزب‌الله وارد شد، ولى پس از ادغام این گروه با سازمان مجاهدین خلق در نیمه دوم سال 1350 از آن کناره گرفت. او توانست محدودیت‌هاى ساواک را در هم شکسته و در سال 1348 وارد دانشگاه تهران شود و لیسانس خود را در رشته علوم اقتصادى بگیرد. منصورى در خرداد سال 1351 توسط ساواک دستگیر شد و به شدت مورد شکنجه قرار گرفت. وی در طول این دوره از زندان، با مطالعات وسیع خود به عنوان یک نظریه‌پرداز به مخالفت به مارکسیست‌ها پرداخت. در فروردین سال 1353 در زندان توسط فردى به نام محمود مجاز از ناحیه سر و کمر با یک دمبل (وزنه) مورد سوءقصد قرار گرفت ولی صدمه جدی ندید. منصورى به دلیل ادامه مبارزات انقلابى خود به جاهاى مختلف از جمله کرمانشاه و مشهد تبعید شد و در آذرماه سال 57 از زندان مشهد آزاد شد. مسئولیت‌هاى منصورى پس از پیروزى انقلاب اسلامى عبارتند از: اولین فرمانده سپاه پاسداران، معاون فرهنگى وزارت امور خارجه، سفیر ایران در پاکستان و معاون فرهنگى دانشگاه آزاد اسلامى. وی در سال 1360 توسط سازمان منافقین ترور شد و با وجود اصابت سیزده گلوله نجات یافت. او مشاور پژوهشى و تحقیقى وزارت امور خارجه بود. از وى تاکنون آثارى چون «استقلال، فرهنگ و توسعه»، «سیر تکوینى انقلاب اسلامى» و «قیام پانزده خرداد 1342 در 3 جلد» به چاپ رسیده است.
منبع:
کتاب
انقلاب اسلامی به روایت اسناد ساواک، استان خراسان رضوی- 19 صفحه 138
