درباره : آیت الله میلانی
تاریخ سند: 13 شهریور 1348
درباره : آیت الله میلانی
متن سند:
از : شهربانی استان خراسان (مشهد) به : تیمسار ریاست محترم سازمان اطلاعات و امنیت خراسان شماره : 6ـ1ـ4ـ5 پیرو شماره 6ـ1ـ4ـ5 ـ 21 /5 /48 طبق گزارش قسمت مربوطه از ساعت 7 صبح روز 12 /6 /48 به مناسبت تولد حضرت زهرا(ع) در منزل نامبرده بالا مجلس جشنی منعقد عده ای از علماء و طلاب علوم دینی و طبقات مختلف مردم شرکت آقایان شیخ احمدزاده کاشمر، عبدالجواد شریفی، حسینی، هنرور، دکتر قاسم رسا به ترتیب اشعاری به همین مناسبت خوانده اند در ساعت 10 شیخ علی محقق طوسی معروف به نوغانی منبر رفته درباره شخصیت حضرت زهرا (ع) سخنرانی و اظهار داشته حضرت زهرا(ع) هنگامیکه در منزل پیغمبر(ص) بوده افراد ثروتمندی برای خواستگاری می آمده اند ولی قبول نمی فرمودند تا این که حضرت علی(ع) به خواستگاری آمد در صورتی که دارائیش فقط یک شتر، یک شمشیر و یک زره بوده حضرت فاطمه زهرا(ع) قبول کردند که امروز دنیا برای این زن ارزشی قائل است جای تأسف است جهان متمدن فقط برای جنس زن احترام می گذارند نه برای شخصیت در هر کجا که بنگری از نظر شخصیت فقط حضرت علی (ع) پیشقدم بوده مانند زلزله اخیر سال گذشته که هنوز پرچم علما در آن منطقه برافراشته است چند شب قبل آیت الله زاده میلانی به دستور پدرشان آیت الله میلانی راجع به آتش سوزی مسجد الاقصی1 که به دست پیغمبر(ص) ساخته شده و استعمارگران آن را آتش زده اند قلب میلیون ها مردم مسلمان به ویژه علماء را جریحه دار نموده اند.امروز من پیامی دیگر از طرف آقا مأموریت دارم که به عرض برسانم در مورد این که در عراق به ویژه نجف اشرف علماء را تحت شکنجه قرار داده و حرم امام حسن عسکری را بسته اند و اولین تلگراف همدردی به علماء نجف از مشهد آیت الله میلانی نموده است اگر نظر آقایان باشد در چهل سال قبل آیت الله شیرازی اعلام جهاد نمود اما علماء امروز فقط صبر را اختیار کردند در پایان برای رئیس شیعه و علماء و آیت الله میلانی دعا نموده و در ساعت 45 /10 منبر را خاتمه داده است.
بدین وسیله مراتب را اعلام می دارد.
رئیس شهربانی استان خراسان.
سرهنگ اکسیر
توضیحات سند:
1ـ بر اثر آتش سوزی در روز 30مرداد 1348، مسجدالاقصی قبله اول مسلمین و محل معراج پیامبر اکرم (ص) در آتش سوخت و اکثر مسلمانان دنیا، صهیونیست های اشغالگر را عامل این فاجعه دانستند.اگر چه علماء دینی شدیدا نسبت به این امر واکنش نشان دادند اما وزارت دربار با انتشار بیانیه ای صرفا به ابراز تأسف از آتش سوزی و بدون اشاره به سبب اصلی آن و یا حتی در روز 7 شهریور 1348 و به مناسبت همین روز آتش سوزی مسجدالاقصی، میلیونها مسلمان در کشورهای عربی، پاکستان و هندوستان دست به اعتصاب و تظاهرات زدند لیکن رژیم پهلوی از برگزاری مراسم بدین مناسبت جلوگیری نمود.
اگرچه شاه در یک اقدام نمایشی مبلغ: یک میلیون ریال برای تعمیر مسجدالاقصی اختصاص داد.
با واکنش شدید مسلمانان موضوع حریق مسجدالاقصی به سازمان ملل کشیده شد و شورای امنیت سازمان ملل در این رابطه اسرائیل را محکوم کرد و کنفرانس سران کشورهای اسلامی نیز برای بررسی موضوع در 30 آبان 1348 در رباط پایتخت مغرب تشکیل شد و با تشکیل این کنفرانس حامیان مبارزه علیه اسرائیل به روش دیپلماتیک توانستند کشورهای تندرو مانند مصر را به عقب برانند.
نهایتا کنفرانس سران کشورهای اسلامی با صدور قطعنامه ای به کار خود پایان داد و به عنوان یک اقدام صرفا اعلام نمود که با بین المللی شدن شهر اورشلیم مخالف می باشند.
ر.ک : غلامرضا کرباسچی، هفت هزار روز تاریخ ایران و انقلاب اسلامی، ج 1، صص 77 371 و برای توضیح بیشتر لطفا به سند شماره 5337 /9 ه ـ 2 /6 /48 نگاه کنید.