تاریخ سند: 4 خرداد 1350
موضوع: اظهارات نقی همایون و دیگران در بازار و مجالس روضه‌خوانی
متن سند:
از: 3ﻫ تاریخ:4 /3 /1350
به :312 شماره: 7715 /3ﻫ
موضوع: اظهارات نقی همایون و دیگران در بازار و مجالس روضه‌خوانی
آگاهی رسیده حاکی است آقایان نقی همایون خرازی فروش، میرمحمد الهی - پسرعموی قاضی طباطبایی- و محمدعلی یزدانی مبل ساز که از طرفداران خمینی هستند در بازار و مجالس روضه خوانی مخصوصاً در هیئت عزاداری آقای انزابی واعظ در مورد اعتصاب کارگران کارخانجات تهران شایعاتی منتشر و اظهار عقیده می کنند به جای مخارج برگزاری جشن های 2500ساله1 شاهنشاهی دستمزد کارگران باید افزایش دهند.
ارزیابی به احتمال قوی صحت دارد.
نظریه شنبه - نظری ندارد.
نظریه یکشنبه 3ﻫ - [1]منظور از نقی همایون همان حاجی نقی اروانی[ایروانی] می باشد که سوابق وی به 312 منعکس گردیده است. 2- هیئت عزاداری آقای انزابی تحت کنترل بوده و تاکنون گزارشی در مورد ایراد چنین مطالبی واصل نشده است. پرستار
توضیحات سند:
1. جشن‌های 2500 ساله شاهنشاهی: درحالی که اکثریت ملت ایران در فقر و محرومیت به سر می‌بردند، و در زمانی که هر صدای حق‌طلبی در گلو خفه می‌شد و زندان‌ها و سیاه‌چال‌های ایران، انباشته از روحانیون خداجو و دیگر مبارزان راه حق و حقیقت بود، شاه و دستگاهش در تدارک عظیم‌ترین و پرخرج‌ترین مراسم، یعنی «جشن‌های دوهزار و پانصد ساله شاهنشاهی» بودند. تبلیغات رژیم، به مناسبت برگزاری این جشن‌ها به حدی گسترده و پرهزینه بود که با واکنش بیشتر محافل سیاسی ـ اجتماعی جهان و روزنامه‌های معتبر و بزرگ روبرو شد و همه آنها به گونه‌های متفاوت، زبان به اعتراض گشودند. ولخرجی‌ها به قدری بود که محاسبه دقیق آن به هیچ‌وجه امکان نداشت. برای مثال در صفحه اول روزنامه‌ای این خبر، جلب توجه می‌کرد: « سران کشورهایی که میهمان جشن شاهنشاهی خواهند بود قالیچه‌ای را دریافت خواهند داشت که تصویر خودشان بر آن نقش بسته است.» رژیم برای جلوگیری از اعتراضات جمعی دانشجویان، دانشگاه‌های کشور را از 19 تا 26 مهر تعطیل اعلام کرد و این‌گونه توجیه کرد که این تعطیلی، به منظور امکان شرکت دانشجویان در مراسم بزرگداشت جشن‌های شاهنشاهی در نظر گرفته شده است. روز موعود فرا می‌رسد و شاه در حضور ده‌ها هزار نفر که در پاسارگاد و در کنار قبر کوروش جمع شده‌اند، در سخنرانی‌اش می‌گوید: «کوروش! شاه بزرگ! ... آسوده بخواب که ما بیداریم و همواره بیدار خواهیم بود!» و بدین ترتیب یکی از پرهزینه‌ترین جشن‌های تاریخ در 20 مهر 1350 برگزار می‌شود. درحالی که شاه و دارودسته‌اش با پول ملت فقیر و محروم ایران، به عیش و نوش مشغول بودند و در کنار سران و دیکتاتورهای دیگر کشورها غرق مستی و بی‌خبری بودند، امام خمینی(ره) در خانه مسکونی محقرش، در جوار بارگاه ملکوتی حضرت علی(ع) در نجف اشرف، خون دل می‌خورد.
منبع:
کتاب
حجت‌الاسلام و المسلمین محمد حسین انزابی به روایت اسناد ساواک صفحه 489
