موضوع: جلسه روضه‌خوانی منزل خمینی
تاریخ سند: 19 شهریور 1346
موضوع: جلسه روضه‌خوانی منزل خمینی
متن سند:
از: 21 تاریخ:19 /6 /1346به: 316 شماره: 2272 /21
موضوع: جلسه روضه‌خوانی منزل خمینی
از ساعت هشت صبح روز فوق به مناسبت وفات حضرت زهرا جلسه روضه خوانی در منزل خمینی برگزار و عده زیادی از مردم در آن شرکت نموده بودند در مجلس مذکور آقایان پسندیده برادر خمینی، سیداحمد مصطفوی 1 پسر خمینی. شیخ علی اکبر اسلامی،2 عبدالرحیم ربانی شیرازی، شیخ محمد توکلی (یزدی)، محمد علی گرامی،3حاج سید جواد گلپایگانی پسر آقای گلپایگانی نیز حضور داشتند. ساعت نه صبح سعید اشراقی4 به منبر رفت و درباره علم و روحانیت صحبت نمود و ضمن تجلیل از خمینی گفت مردم باید قدر روحانیون را بدانند و مرجع تقلید خود یعنی حضرت آیت‌الله خمینی را بیشتر بشناسند (صلوات مردم) وی افزود مرحبا بر احساسات گرم شما مردم نسبت به مرجع تقلید خودتان.
نامبرده در خاتمه برای علما به خصوص خمینی دعا کرد و ساعت نه و سی دقیقه به سخنان خود پایان داد سپس شیخ محمد علی شیخ‌زاده قمی به منبر رفت و او هم ضمن صحبت چند بار از خمینی تجلیل نمود و حضار صلوات فرستادند وی درباره خلافت بنی عباس و بنی‌امیه صحبت کرد و گفت بنی‌امیه نتوانست مذهب و دین را از بین ببرد و اینها هم نمی‌توانند این کار را بکنند نامبرده هم با دعا به خمینی به سخنان خود خاتمه داد و پس از او مرتضی برقعی5 به منبر رفت و مطالبی پیرامون مظالم ابوبکر و عمر نسبت به حضرت زهرا بیان نمود و در خاتمه برای خمینی دعا کرد. این مجلس ساعت یازده صبح خاتمه یافت.
نظریه منبع: نظری ندارد .
نظریه رهبر عملیات: در ایام سوگواری اغلب در منزل خمینی مجلس روضه6خوانی وسیله برادرش پسندیده و یا شیخ علی اکبر اسلامی برگزار و عده زیادی از مردم در آن شرکت می‌نمایند و با توجه به اینکه وعاظ ضمن سخنرانی و خاتمه منابر خود به بانی مجلس یعنی خمینی دعا نموده و از وی تجلیل فراوان به عمل می‌آورند و این امر باعث کسب وجهه و محبوبیت بیشتر خمینی می‌گردد لذا بهتر است در صورت امکان ترتیبی داده شود که برای برگزاری اینگونه مجالس در منزل خمینی به نحو غیر مستقیم محدودیت هائی فراهم نمود.
نظریه رئیس دایره امنیت داخلی: از وعاظی که در منزل خمینی به نامبرده دعا می‌کنند در این زمینه تعهدی گرفته نشده و بطور قطع نامبردگان در ازاء این موعظه وجوهی دریافت می‌دارند طبیعی است که دعا هم می‌کنند و این دعاها دلیل بر ثبات موعظه کنندگان نخواهد بود.
رونوشت برابر اصل است.
اصل در پرونده 959 ـ م ـ د
در پرونده سیدمرتضی پسندیده بایگانی شود 10 /7 /1346
80871
توضیحات سند:
1. حجت‌الاسلام سیداحمد خمینى فرزند روح‌الله در 1324 ﻫ ش در قم دیده به جهان گشود و پس از گذراندن تحصیلات متوسطه به توصیه پدر به فراگیرى علوم اسلامى پرداخت و پس از گذراندن مقدمات در محضر درس اساتید بزرگى چون سلطانى، فاضل و ابطحى شرکت کرد. پس از آن 5 سال از محضر درس خارج فقه و اصول حضرت امام خمینى، آیت‌الله حاج شیخ مرتضى حائرى، زنجانى و آیت‌الله حاج آقا مصطفى خمینى کسب فیض کرد. هنگامى که پدر و برادرش تبعید شدند او وظیفه داشت تا مشعل مبارزه را در کانون قیام روشن نگه دارد. وى در اواخر سال 1344 به همراه یکى از دوستان مخفیانه از طریق آبادان به نجف اشرف رفت. وى پس از پنج ماه اقامت در نجف اشرف به ایران بازگشت و به هنگام مراجعت در مرز خسروى به دست ساواک دستگیر و پس از مدتى آزاد شد و به قم رفت. در پایان سال 1345 دوباره براى اطلاع رسانى به پدر بزرگوارش از اوضاع ایران، از طریق خرمشهر به عراق رفت و در همین سفر مُلَبس به لباس روحانى شد و در سلک روحانیون درآمد. و پس از مدتى به ایران بازگشت اما هنگام مراجعت براى دومین بار دستگیر شد و بعد از بازجویى و مدتى حبس در زندان «قزل قلعه» در سال 1346 از زندان آزاد شد. منزل امام خمینى به هنگام حضور او در قم محل برگزارى مجالس خاص بود و حرکت‌هاى مبارزان ضد رژیم شاه، از آن خانه رهبرى و هدایت مى‌شد. در سال 1356 مجددا عازم نجف اشرف شد و رابط بین امام و سایر مراکز مبارزاتى بود. وى در طول مبارزات خستگى ناپذیر پدر، یار و یاور امام خمینى (ره) بود. سرانجام حاج سید احمد خمینى در آخرین روزهاى سال 1373 ﻫ ش پس از عمرى کوشش و مجاهدت به دیار باقى شتافت و در جوار مرقد پدر گرامیش به خاک سپرده شد.2. حجت‌الاسلام علی‌اکبر اسلامی، فرزند صدرالاسلامی تربتی در سال 1285ش در قریه بایک از توابع تربت به دنیا آمد. پس از تحصیل مقدمات به قم آمد و از محضر میرزا محمد همدانی، آیت‌الله سیدمحمدتقی خوانساری، آیت‌الله سید علی یثربی و آیت‌الله حائری یزدی استفاده برد. در سال 1315ﻫ ش به زادگاهش بازگشت و پس از چند سال توقف به قم مراجعت کرد و از درس خارج فقه و اصول آیات عظام بروجردی و حضرت امام (ره) بهرمند شد. اسلامی که از وعاظ معروف و سخنرانان متبحر قم و مدت‌ها وکیل امام(ره) بود، در اولین دوره خبرگان رهبری نماینده مردم خراسان شد.
3. آیت‌الله محمدعلی گرامی در مهر ماه 1317 ﻫ ش در شهر قم به دنیا آمد. وی تحصیلات ابتدایی را در مدرسه‌ی باقریه گذراند، ولی ضمن تحصیل سیکل اول به تحصیلات حوزوی روی آورد. دروس سطح را در نزد اساتیدی همچون آیات: مجاهدی، حاج آقا حسین جزایری، سید محمد باقر سلطانی طباطبایی، منتظری و مشکینی فرا گرفت و در سال‌های 1335-1336 در دروس خارج فقه آیت‌الله بروجردی و امام خمینی حاضر شد. وی از محضر آیات: شیخ مرتضی حائری یزدی، میرزا هاشم آملی، گلپایگانی، اراکی، محقق داماد و شریعتمداری درس خارج فقه و اصول آموخت. آیت‌الله گرامی هم زمان با تحصیل، به تدریس سطح برای طلاب مبتدی پرداخت و دروسی چون مغنی و سیوطی و حاشیه‌ی ملا عبدالله در منطق را تدریس کرد.
با شروع نهضت امام خمینی(ره) قدم در سیر مبارزه نهاد. از جمله طلابی بود که پس از دستگیری اعضای هیئت‌های موتلفه‌ی اسلامی به پیشنهاد آیت‌الله ربانی شیرازی در بیت آیت‌الله مرعشی نجفی متحصن شدند. هم زمان با این تحصن در منازل آیات گلپایگانی و شریعتمداری تحصن طلاب دیگر صورت گرفته بود (همان، 297). با به هم خوردن تحصن طلاب در منزل علما، آنان به سوی بیت آیت‌الله مرعشی نجفی راهپیمایی کرده و به پیشنهاد محمد منتظری، گرامی در آنجا به ایراد سخنرانی پرداخت. پس از آن وی چند روز مخفی شد تا اینکه توسط ساواک دستگیر گردید. سپس در اوایل سال 1344 به جرم امضای اعلامیه‌های ضد رژیم و سخنرانی، به حکم کمیسیون امنیت به چهار ماه تبعید در گنبد کاووس محکوم شد. آیت‌الله گرامی پس از بازگشت از تبعید، ارتباط خود را با مراجع قم حفظ کرد و برای تحریض آنان به اعتراض علیه اقدامات رژیم تلاش می‌کرد. این اقدامات موجب شد که آیت‌الله گرامی توسط ساواک دستگیر و به زندان قزل قلعه منتقل شد. وی پس از مدتی از زندان آزاد شد ولی یک سالی نگذشته بود که به دلیل ارتباط با گروه‌های مسلح از جمله سازمان مجاهدین خلق تحت تعقیب قرار گرفت؛ از همین رو مدتی مخفیانه زندگی کرد، اما سرانجام این وضعیت را تاب نیاورده و سخنرانی ماه رمضان در مسجد همت را بر عهده گرفت که در دومین روز سخنرانی دستگیر و به کمیته‌ی مشترک ضد خرابکاری ری منتقل شد. از مهر ماه 1352 تا دی ماه آن سال را در آنجا محبوس و تحت شکنجه بود. سپس به زندان قصر منتقل شد و یک ماه بعد از آن در دادسرای ارتش به جرم ارتباط با گروه خرابکاری و برانداز، تبلیغ برای روحانیت و امام خمینی و تالیف کتاب و صدور بیانیه در رد رژیم، محاکمه و به دو سال زندان محکوم شد. ایشان سرانجام در دی ماه 1355 پس از سرکوب قیام مردم قم اعلامیه‌ای تند علیه رژیم منتشر ساخت. انتشار این اعلامیه موجب دستگیری و تبعید وی به شوشتر شد که تا رمضان سال 57 به طول انجامید و از آنجا به جیرفت منتقل گردید. وی در مهرماه 57 پس از اتمام دوران تبعید، به قم بازگشت و با ایراد سخنرانی به تلاش در راه انقلاب ادامه داد. وی همچنین از جمله روحانیونی بود که در اعتراض به بسته شدن فرودگاه‌ها برای جلوگیری از ورود امام در مسجد دانشگاه تحصن کردند.
آیت‌الله گرامی پس از پیروزی انقلاب اسلامی بیشتر همّ خود را مصروف تدریس و تالیف کرد. هم اکنون آیت‌الله گرامی در قم به تدریس و تحقیق مشغول است و انتشار رساله‌ی توضیح المسائل و دادن شهریه به طلاب از جمله فعالیت‌های حوزوی وی در این سال‌ها است.
4. حجت‌الاسلام سعید اشراقى فرزند مرحوم حاج میرزا محمد در سال 1297 ﻫ ش در خانواده‌اى روحانى در قم تولّد یافت. وى در زادگاه خویش به تحصیل علوم دینى پرداخت و از محضر اساتیدى چون آیات عظام سید محمدتقى خوانسارى، سید صدرالدین صدر و بروجردى بهره‌مند گردید و از سال 1327 به وعظ و خطابه روى آورد. او امامت جماعت مسجد سیّدان را به‌عهده داشت. بر اساس اسناد ساواک در سالهاى تبعید حضرت امام، در منزل ایشان به سخنرانى مى‌پرداخت و چند بار از جمله در سال 1345 به همراه جمعى از بزرگان چون آیت‌الله شهید سعیدى، مشکینى و هاشمى رفسنجانى ممنوع‌المنبر گردید. آقاى اشراقى که بنا به گفته ساواک «در حوادث سیاسى و مبارزات روحانیت و طلاب، طرفدار[امام] خمینى و از مخالفین دستگاه بشمار مى‌رفت»، بار دیگر در سال 1346 ممنوع‌المنبر شد. وى به مناسبت هفتمین روز شهادت آیت‌الله حاج شیخ حسین غفّارى در روز 12 /10 /53 در مسجد اعظم قم به منبر رفت و از مقام آن شهید تجلیل کرد. پس از سخنرانى وى مأموران به صف تظاهر کنندگان حمله ور شده، 17 نفر را بازداشت و عده‌اى را مضروب کردند و ایشان نیز مجددا ممنوع‌المنبر گردید. وى برادر مرحوم اشراقى ـ داماد حضرت امام ـ مى‌باشد.
5. حجت‌الاسلام سیدمرتضى برقعى فرزند سید عیسى (صدرالواعظین قمى) در سال 1282 ﻫ ش در قم متولد شد تحصیلات ابتدایى و مقدمات را از محضر محمدعلى ادیب تهرانى، سدهى اصفهانى، شیخ ابوالحسن فقیهى و آیت‌الله نجفى آموخت و سپس از درس خارج آیات عظام حجت، صدر و خوانسارى، محمدعلى حائرى و حاج آقا حسین قمى بهره برد و دروس معقول را نزد شیخ مهدى مازندرانى و حاج میرزا خلیل کمره‌اى و آیت‌الله خمینى آموخت و در حدود 2 سال هم از دروس طب دکتر علوى استفاده کرد. وى از سن 15 سالگى منبر رفته و به تبلیغ پرداخت. وى صاحب تألیفاتى همچون اسرارالصلوه، مخزن المصائب، صحیفه‌الابرار، تفسیر سورى از قرآن کریم و... است. وى از وعاظ مشهور قم در دهه سى و چهل شمسى. و مدتى در حوزه درس حضرت امام خمینى (ره) شرکت جسته بود و در ابتداى نهضت امام خمینى (ره) فعالیت زیادى از خود بروز مى‌داد. حتى در سالگرد قیام خونین پانزده خرداد در منزل حضرت امام (ره) سخنرانى جالب و مهیجى ایراد نمود. وى در سال 1366 در سن 74 سالگى از دنیا رفت.
6. اصل: روزه.