موضوع: اظهارات بانو پوران خواننده رادیو
موضوع: اظهارات بانو پوران خواننده رادیو
متن سند:
گزارش خبربه: به عرض می‌رسد تاریخ: ۴/۴/۴۸
از: ۳۲۷
موضوع: اظهارات بانو پوران خواننده رادیو
شایع است که پوران خواننده رادیو و تلویزیون هر بار که بخارج مسافرت می‌نماید با تیمور بختیار تماس می‌گیرد
نظریه منبع. این موضوع به نظر قابل بررسی است زیرا پوران از فروردین ماه تاکنون دوبار به خارج مسافرت کرده.
ضمناً با شایعه منتشره در چند سال قبل (هنگامی که پوران از مسافرت خارج بازگشت) مبنی بر اینکه بختیار رئیس جمهور خواهد شد و او را خواهد گرفت این موضوع قابل توجه است.
۳۰۲ مراقبت شود
بختیار با توجه به ویژگی‌های شخصی‌اش که بنا به گفته بسیاری از معاصرانش فردی جاه طلب و مقتدر بود در برنامه‌ریزی‌های سیاسی می‌توانست کانون توجه قرار گیرد. حسین فردوست اعتقاد داشت که بختیار بخاطر جسارتش در حوادث آذربایجان مورد توجه انگلیسی‌ها بوده و برای او پرونده جداگانه‌ای تشکیل داده بودند و وی را برای کودتا به آمریکایی‌ها وصل کردند. او می‌گوید:" بختیار از جمله افسران بلند پایه‌ای بود که بدون هیچ مانعی می‌توانست در ایران به قدرت برسد."۱
همین خصوصیات بارز وی عامل مؤثر در انتخاب او به سمت فرمانداری نظامی تهران بوده است. در واقع شاید بتوان گفت که وی از معدود افسرانی بود که در اوضاع پر آشوب و بی‌نظم پس از کودتا توانست نظم برقرار کرده و مخالفان را سرکوب نماید. وی در سمت فرماندار نظامی به شکار مخالفان در دو سطح مختلف پرداخت. ابتدا برای کاهش جو تشنج و ناآرامی و خروج مردم از صحنه به دستگیری عده کثیری از مردم مبادرت کرد و طی مدت حکومت نظامی هزاران نفر را به جرایم گوناگون بازداشت و شکنجه کرد و با اقتدار و حاکمیت تام افراد زیادی را به علل مختلف و گاه واهی احضار و حبس کرد و هر صدای مخالفی را خاموش ساخت. این مساله که در آن دوران مورد حمایت و تشویق شاه بود بعدها به عنوان یکی از جرایم بختیار عنوان و تحت پیگرد قرار گرفت.۲
در سطح دوم به نابودی گروه‌های سیاسی و جبهه ملیون و توده‌ای‌ها همت گماشت. در جبهه ملیون بازداشت‌های فراوان که از شخص مصدق، اعضای کابینه و نمایندگان با نفوذ وفادار به وی آغاز شده بود به سطح توده‌های مردم رسید در مورد حزب توده نیز سرکوب کادرها و اعضای حزب به شکل بی‌ضابطه‌ای صورت گرفت. و بزرگترین ضربه به حزب توده کشف و نابودی شبکه نظامی نیرومند حزب بود. ششصد افسر دستگیر و محاکمه شدند. ۲۷ تن از آنان از جمله سرهنگ مبشری، سرهنگ سیامک و سرگرد عطارد تیرباران و بقیه به زندان‌های طولانی محکوم شدند. معدودی از این گروه بلافاصله با مدتی بعد به رژیم پیوستند و هنگام تأسیس رسمی ساواک به آن ملحق شدند. در این دوره، بازوی اجرایی تعقیب و آزارها، فرمانداری نظامی به ریاست سرتیپ تیمور بختیار و تا اندازه کمتری ضد اطلاعات ارتش بود.۳
بختیار از سالی که ساواک رسماً تأسیس شد تا زمانی که از کار برکنار شد ریاست سازمان اطلاعات و امنیت کشور را بعهده داشت.
از این زمان تا خروج وی از ایران یعنی بهمن ۱۳۴۰، بختیار فعالیت نسبتاً گسترده‌ای را آغاز کرد و دو چهره از وی در محافل رسمی و غیررسمی برجسته و مشخص است. یکی مربوط به فعالیت بختیار در زمینه مذهبی، شرکت در مراسم و تکایای مذهبی و ارتباط با روحانیون مذهبی است، در واقع در این دوران بختیار می‌کوشد به عنوان شخصیتی محبوب عامه درآید.
توضیحات سند:
١- همان، ص ۴۱۶.۲- سرهنگ غلامرض نجاتی، تاریخ سیاسی بیست و پنج ساله ایران، از کودتا تا انقلاب، ج اول، تهران: مؤسسه خدمات فرهنگی رسا، ۱۳۴۱، ص ۷۴.
۳- محمدعلی کاتوزیان، اقتصاد سیاسی ایران: استبداد و شبه مدرنیسم ۱۳۵۷-۱۳۰۵. تهران: پاپیروس ۱۳۶۸ ص ۸۰